lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Arreglos |
|

Tuvo varias averias
donado por anonimo
|
|
1 Comentario(s) |
|
1 |
AQUÉLLOS CAMINOS DE CARROS DEL PASADO SIGLO
Por aquéllos años, era frecuente que los propietarios de los montes
vecinales vendieran la madera de su propiedad que tenía en los montes
cercanos y había que cargar la madera en aquellos carros de bueyes
que por dónde pasaban, lo destrozaban todo.
Muchas veces, en días invernales, las ruedas se enterraban tanto
en el camino, que a veces llegaba hasta la mitad del eje del carro...
Aquéllo era muy duro; bajar del monte al camino era una cosa muy
seria.
No había otro tipo de transporte más que aquél y los bueyes lo
tenían negro, porque, además de pesado era muy lento. Pienso que a
veces perdían dinero, porque no había modo de calcular el tiempo,
porque aquéllo no era una ciencia exacta. Aquéllos mismos bueyes los
usaban para labrar las tierras, con arados de hierro.
Lo peor de todo era el estado en qué quedaban aquéllos caminos.
En los meses de invierno los caminos era un amasijo de tierra y agua
de la lluvia caída.Sirvan estas letras como homenaje a aquellos
hombres, calados hasta los huesos para llevar aquélla madera a una
fábrica de aserrar. Los carros se enterraban... EdwardGG.842021 |
|
|
Comentario por E. García González. Compostela (08-04-2021 17:05) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|