| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| A o lonxe |
|
O colexio de aprendices da Renfe, que foi unha millora no pobo, se creou emprego e as compras se facian no pobo
donada por anonimo
|
|
| 4 Comentario(s) |
|
| 1 |
" O COLEGIO DE HUERFANOS "
Así lle chamaban en Bamio ó emblemático edificio.
vou contar o pouco que coñezo de Bamio, parroquia de San Xinés. Á beira do Carril ó pasar o cimiterio, O Salgueiral,cunha fermosa vista á ría, alí estaba o bar Salgueiral, a casa dos meus padriños, Francisco Fresco ( o fiscal ) e Lola González e os meus curmáns, Violeta ( tita ) Pepe, Cardel e Gelucho. Deseguido, VILAR, á esquerda o COLEXIO, aí diante ó pé da estrada, esas catro paredes de mampostería, era a casiña que empezaron os meus avós maternos, finaron novos e así quedou, nun proxecto que tiveron que malvender os fillos. Seguindo en Vilar, as tabernas do Gatero e de García, a casa de José Benito Barreiro e Agustina Coira, os pais de miña cuñada Pura, onde ibamos aás festas do San Xoán e San Xosé. Cara abaixo, o Campanario e a Igrexa, de frente, no medio da ría, O LOMBO, de gran riqueza en marisco e exquisitas anguias. No frente, na outra banda, Palleiro, Leiro...seguindo ata Abalo, o Nogueirido, o Surdido, o casal , os Louseuros, a Amproa, a Lomba e no último o Pedroso , on de está o poligono industrial.
|
|
|
Comentario por lolita camiño (08-12-2011 21:46) |
|
|
| 2 |
Fui alumno de aquel colegio, que no era de huérfanos. Era una escuela de Aprendices de Renfe, aunque ésta era en régimen de internado.
Salgo al paso del comentario de Lolita porque entre las personas que cita conocí al fiscal, un señor mayor, sereno y simpático, del que no sabíamos ni el nombre ni el porqué de lo de fiscal.
Un domingo pasamos un grupo al bar Salgueiral y las tapas que nos puso el fiscal fueron callos. Nunca los había visto como aquí, con garbanzos, pero fue la ocasión de probar otro de los inventos culinarios gallegos y me gustaron tanto que los "exporté" a mi casa en plena Mancha.
En otra ocasión nos dejó un bote de remos para ir a la isla de Cortegada y, a la vuelta, se nos partió el palo donde se acopla el remo. Los "navegantes" éramos de tierra adentro y no sabíamos como salir del apuro con un solo remo, la corriente nos llevaba hacia Carril hasta que a uno se le ocurrió tirarse al agua y, como no cubría, ir tirando con el ancla al hombro. Nos fuimos relevando y pudimos llegar el embarcadero e ir a contarle al fiscal la odisea y pedirle perdón por la avería. Como era propio en él, le quitó importancia al asunto y sanseacabó.
Así es que tu padrino me hizo adicto a los callos y me suspendió en marinería. |
|
|
Comentario por Jesús Utrilla (15-12-2012 02:32) |
|
|
| 3 |
Seica cando escomezou a obra, tiñan idea dunha escola de horfos, quedou parada durante anos,sin portas nin ventás,decían que estaba para os " paxariños " despois rematou na escola taller da que fala Jesús.
Francisco Fresco, O FISCAL quedoulle o apodo de cando estivo de cofrade na Contrata, isto é unha asociación de pequenos gandeiros, e ó presidente chámanlle FISCAL.
A esposa do Fiscal era Lola Gonzalez, irmán de miña nai,unha muller moi bemposta e fachendosa, criouse sin pai e sin nai, ( horfa ) era unha maestra facendo callos, rixóns, figado encebolado, morcillas, pan de millo, empanadas trigas e millas de xoubas, berberechos, anguia...Tiña moito xenio e un corazón... grande, grande. |
|
|
Comentario por Lolita Camiño (16-12-2012 19:34) |
|
|
| 4 |
Meu pai naceu nesta parroquia en 1904.
Viveu en Vilagarcía hasta o día que foi
chamado por San Pedro, fai vinte anos.
Se chamaba García como casi todos os do
lugar. Viveu na calle da Iglesia, logo
se foi a San Roque, Las Bocas e por último Cornazo de Arriba (pola Veiga).
Morreu hai casi vinte anos. Eu lamento seu pasamento. Casou, catro fillos...
Os fillos que vale a pena recordar ten
cousas para todos. O Colexio de Horfos
é mais vello que min. Foi obra dun pobre constructor que traballou hasta
que non poido máis. Era moita obra para
unha empresa de mala morte.
Cousas de Eduardo 251212 19.30 h.
|
|
|
Comentario por E. García G. - Santiago (25-12-2012 19:30) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
