| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Antolin e Josefa |
|
Antolin Garcia e a sua dona Josefa
donado por anonimo
|
|
| 1 Comentario(s) |
|
| 1 |
Antolín García foi funcionario de Telégrafos, durante moitos anos. E tamén era un excelente encuadernador, para tratar ésos libros de luxo que había nas casas dos señoritos.
Esa era unha faceta que non todos sabían de Antolín. Tiña un carácter moi agradable e viña con moita frecuencia pola imprenta Celta, dónde eu traballaba, alá polos primeiros anos cincoenta...
Eu tiña moi boa relación con él, porque como tíñamos o mesmo apellido, parecía como si fóramos da mesma familia; pero non, o apellido García háino por todas partes, e máis nun pobo que se chama da mesma maneira... Xa me entendedes.
Xa digo, que este home tiña como hobby, unha profesión moi boa como era ser encuadernador de libros moi bós. Do mellor que hai. Dos libros que xa teñen siglos, pero que foron moi bós, siglos atrás... Antolín se encargaba de todo por poucos cartos (daquéla). En aquél tempo, traballaba en Telégrafos con Tomás e dous ou tres repartidores máis, de todos coñecidos. Era o servicio que tíñamos nun pobo coma o noso. Non daba para máis. Creo que tamén traballaba alí o pai de Jiménez, un musico que se chamaba Tucho, era da Banda de Música de Vilagarcía e tamén na Orquesta Cortegada. Trompeta, pra máis señas. Era dos Duranes e tiña un hirmán coxo, que tocaba xaxofón, coma Tubío...
........................................
"-Miña xoia, miña xoia,
miña prenda, miña prenda,
¿qué fóra de ti, meu santo,
si naiciña non tiveras?.
¿Quén meu fillo te limpara,
quén a mantensa che déra?"...
................
Rosalía de Castro Cantares Gallegos
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (19-09-2013 12:30) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
