lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Carnet Renfe |
|

Dos kilometricos que lle daban a os ferroviarios
donada por margarita mosquera
|
|
3 Comentario(s) |
|
1 |
Margarita, ya había visto la foto del carnet, y me encantó. Vi todas las fotos pero no tuve tiempo de hacer comentarios, los tenía apuntados y, este era uno de ellos. No recuerdo el carnet. Quizá en la época que yo tenía esos años aún no lo había, o me falla la memoria. Estuve en Tomiño (tengo una casita de aldea allí) dicen que de "vacaciones". Yo digo que solo cambio de sartén... Allí trabajo el doble que aquí en Ferrol pero no es lo mismo. El campo es muy bonito pero es agotador, ¡y las agujetas! Ya sabes el refrán "o que teña tenda que a atenda". Además aquello me trae muchos recuerdos. |
|
|
Comentario por Marité Montesinos Castro (28-04-2011 11:36) |
|
|
2 |
Marite como tu sabras despues , nos dieran los kilometricos que eran un librito que en cada hoja habia que marcar la destinacion y en la taquilla nos ponian los kilometros que habia hasta la ciudad que queriamos ir y el sello yo casi nunca iba a la ventanilla , pues era mi padre que nos lo hacia , en tengo en mi posesion el librito , y podiamos despues ir en primera clase , mucho tengo viajado en el tren , ir a Santiago y Vigo , y a Madrid donde tenia un hermano estudiando , que tiempos aquellos |
|
|
Comentario por margarita mosquera porto (28-04-2011 21:43) |
|
|
3 |
El kilométrico,si que lo recuerdo. Lo tuve muchos años, hasta que me casé. Los se segunda creo que eran verdes, y según los años de servicio y la categoría ya eran amarillos. Las veces que más viajé fue cuando mis padres estaban en vascongadas en Ynoso-Oyardo, ir y volver. Luego como a mi madre no le iba bien el clima, pidió destino a Echarri-Aranaz, hasta el año 1955 que al fin regresamos a Chapela. ¡Ya estábamos en Galicia! aunque no era lo que mi madre quería, tuvo más suerte Alfonso, que volvió a Villagarcia. A mi me gustan las ciudades pequeñas, como Ferrol o Pontevedra, ya no digamos Villagarcia. Mi marido hacía planes para cuando pasara a la reserva irnos a vivir a Villagarcia o Pontevedra. Vigo ya es demasiado grande, pero tenemos ahí familia los dos y también teníamos cerca la casita de Tomiño, pero la vida es así...Aquí estoy en Ferrol, tengo a mis hijos y casi todos los nietos, no me puedo quejar. Y después de tantos años vuelvo a viajar en tren. Mi mayor consuelo es recordar...Y para eso os tengo a todos vosotros con el Faiado al frente. |
|
|
Comentario por Marité Montesinos Castro (29-04-2011 11:48) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|