lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A o natural |
|

Manola do barrio de S Roque
donada por luis paz
|
|
3 Comentario(s) |
|
1 |
Quizá sea esta la fotografía en que mejor está retratada Manola.
Comprendo el cariño que Luis le podía tener, pues si la taberna de los padres de Manola estaba frente a la sastrería de su abuelo, la casa donde vivían era la siguiente hacia la Capilla, o sea, que estaba pegada a la de los Tatillos.
Era de plata baja y tenia una cancilla de
entrada con un salón cuya ventana deba a la calle y era donde Teresa cosia. Dentro habia cuatro habitaciones y un salido que daba al callejón del Instituto y que era donde el buenazo de José Ares mataba el cerdo y lo quemaba.
No sé si te acordarás Luís, del abuelo de Manola por parte de padre, que lo habia traido José de la aldea y lo sentaban en la puerta para que estuviese entretenido, pero que jamás le escuché decir una palabra.
Buena persona, cariñosa y mejor vecina, casi familia, creo que sin casi.
Sentí muchísima pena cuando ví su lápida en el cementerio. |
|
|
Comentario por Cándido (23-09-2010 00:28) |
|
|
2 |
se fue para alli dos años mas o menos antes de fallecer
se habia ido a visitar a la tia teresa pero no quiso volver
|
|
|
Comentario por javier iglesias ares (23-09-2010 17:39) |
|
|
3 |
Candido es verdad no me acordaba de que teresa tenia como un pequeño taller de costura que siempre habia alguien cosiendo, del padre del sr.jose tengo un vago recuerdo de quien si tengo un buen recuerdo es del abuelo materno de javier. El me llamaba "Meu roxo" por que yo de niño era muy rubio.me decia vente meu roxo que hoxe trouxerome un queixo e vamos a probalo.y el sabor de aquel queso nunca se me olvido |
|
|
Comentario por Luis paz (24-09-2010 21:14) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|