lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA

Nominada aos premios Youtubeir@s 2022

REMOVENDO A TERRA

Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022

RESONANCIAS DO PASADO

Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022

Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021

EU TAMÉN NECESITO AMAR

Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.

Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)

Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)


Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo

THE BATTLE OF THE GOOD MEN

Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.

Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.

A VOLTA DOS NOVE

Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015

Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015


DESDE DENTRO DO CORAZÓN

Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013

Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014


O FAIADO DA MEMORIA

Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura


A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM

1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005


ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL
damemoria@gmail.com
 ESPACIOS
 GALERÍA DE FOTOS
 Ir a estas páxinas
 ARQUIVO

A o natural
A o natural

Manola do barrio de S Roque



donada por luis paz

Anterior Volver á galeríaSeguinte

3 Comentario(s)
1 Quizá sea esta la fotografía en que mejor está retratada Manola.
Comprendo el cariño que Luis le podía tener, pues si la taberna de los padres de Manola estaba frente a la sastrería de su abuelo, la casa donde vivían era la siguiente hacia la Capilla, o sea, que estaba pegada a la de los Tatillos.
Era de plata baja y tenia una cancilla de
entrada con un salón cuya ventana deba a la calle y era donde Teresa cosia. Dentro habia cuatro habitaciones y un salido que daba al callejón del Instituto y que era donde el buenazo de José Ares mataba el cerdo y lo quemaba.
No sé si te acordarás Luís, del abuelo de Manola por parte de padre, que lo habia traido José de la aldea y lo sentaban en la puerta para que estuviese entretenido, pero que jamás le escuché decir una palabra.
Buena persona, cariñosa y mejor vecina, casi familia, creo que sin casi.
Sentí muchísima pena cuando ví su lápida en el cementerio.
Comentario por Cándido (23-09-2010 00:28)
2 se fue para alli dos años mas o menos antes de fallecer
se habia ido a visitar a la tia teresa pero no quiso volver
Comentario por javier iglesias ares (23-09-2010 17:39)
3 Candido es verdad no me acordaba de que teresa tenia como un pequeño taller de costura que siempre habia alguien cosiendo, del padre del sr.jose tengo un vago recuerdo de quien si tengo un buen recuerdo es del abuelo materno de javier. El me llamaba "Meu roxo" por que yo de niño era muy rubio.me decia vente meu roxo que hoxe trouxerome un queixo e vamos a probalo.y el sabor de aquel queso nunca se me olvido
Comentario por Luis paz (24-09-2010 21:14)
Deixa o teu comentario
Nome:
Mail: (Non aparecerá publicado)
URL: (Debe comezar por http://)
Comentario:
© by Abertal

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0