lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Marite e Gelos |
|

Coñeceronse no Instituto, ela cursaba cuarto de bachiller él iba a o ximnasio a entrenar para as oposicions que preparaba. Ela tiña trece anos él 18. Se atopaban no tranvía de volta a casa e nada máis. Perderonse de vista e,voltaron a verse en febreiro do 1958. Ela 15 años él 20. Se presentaba en Xunio as oposicios da Marina. Ela iba a Vigo todos los días a unha academia el escomenzou a esperala o salir. Namoraronse. El se chamaba Miguel Angel era coñecido por Gelos. O noviazgo a base de cartas permisos de fin de semana etc durou o que a carreira de Gelos, cinco anos. O amor durou toda a vida, e continua, Gelos falleceu, pero Marite o bota de menos todolos dias da sua vida. Un privilexio de amor
donada por marite montesinos
|
|
2 Comentario(s) |
|
1 |
No era lo que se dice un hombre impresionante. Delgaducho, 1,76 muy rubio, pero con unos fascinantes ojos azules. Más que simpático era ocurrente, siempre me hacía reir, aunque intentara enfadarme, (porque también me hacía rabiar) no podía...Como veis en la foto, no parecía un "elegante guardiamarina". Había un vecino de mi casa, un chico joven que no entendía que fueran la misma persona. Me respetaba y le parecía raro que yo anduviera en verano con un chico más bien mal vestido y en invierno con un elegante guadiamarina. Un día me dijo "que no me fiara de ese almirante que no le gustaba..." |
|
|
Comentario por Marité Montesinos (05-09-2010 13:16) |
|
|
2 |
Iba mal vestido, pero había una razón. Cuando se fue a la Escuela sus hermanos usaban su ropa. No los dejaban salir sin uniforme, así que durante todo el año no la necesitaba, y al llegar el verano...usaba lo que quedaba. Los tenis de loneta blancos, seguro que de gimnasia y la camisa de manga larga remangada. Era blanca, las vendían para uniforme y eran más baratas, pero blancas. No importaba, valía la pena, ¿quien se fija en esas cosas teniendo delante unos ojos azules que te miraban...? |
|
|
Comentario por Marité Montesinos (06-09-2010 13:38) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|