lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Na capital |
|

Concretamente no Parque do Retiro, feliz porque iban a buscar a sua Nai que xa estaba millorada da sua enfermidade. Marite Montesinos era a mais vella dos tres irmans, desde os doce anos tivo que facerse cargo da sua casa da sua familia, sua Nai enferma e seu Pai traballador da Renfe axudaba no que podia, pero sobor de todo cando podia. Marite conta como de todalas maneiras ela dabase conta que noutras familias pasabano pior, que con todo foron moi felices. E tamen logo lle valeron as ensiñanzas, sabia cociñar, os precios, en fin o que era a administracion dunha casa.
donada por marite montesinos
|
|
2 Comentario(s) |
|
1 |
Nos llamaron de Madrid, mi madre ya estaba operada de corazón y fuera de peligro. Lloré toda la tarde...Y nos fuimos a Madrid a buscarla con mi otra abuela, la madre de mi padre. Teníamos el tren gratis y en Madrid un hermano de mi padre que con su mujer siempre nos recibía con los brazos abiertos. En una foto de la playa está mi tía Teresa con nosotros y mis primos. Les gustaba Villagarcia y algunos años pasaban con nosotros unos días en verano. Fueron días felices y nos volvimos con mamá con ganas de recuperarse cuanto antes. ¡Ah! esta foto me la hizo un vecino de mis tíos. Bueno, me hizo todo un reportaje (con mi hermana y mi prima) un carrete entero... La primera vez que me trataban como si fuera una modelo, me sentía importante... La primera vez y la única. |
|
|
Comentario por Marité Montesinos (05-09-2010 12:56) |
|
|
2 |
Esta foto se la dí a mi novio, recién estrenado y, se la enseñó a sus compañeros ya en la Escuela Naval, "presumía". ¿Que iban a hacer? tenían 20 años y algunos menos,era el rato que les quedaba después de levantarse de madrugada, correr, desfilar y estudiar. No los dejaban parar en todo el día. Todos enseñaban "sus trofeos". Pobriños, iban muy derechos ¡que remedio! si se les arrugaba el pantalón ya no los dejaban salir... |
|
|
Comentario por Marité Montesinos (06-09-2010 13:09) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|