lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Navidad do 58 |
|

Marite Montesinos a neta de Hermelindo, cas suas primas da familia Gallego,tamen na fotografia a irman pequena de Marite, no muelle en Decembro de 1958. Era un tempo un pouco triste para Marite, sua Nai iba rumbo a Madrid enferma do corazon.
donada por Marite Montesinos
|
|
2 Comentario(s) |
|
1 |
En la foto desde la izquierda está mi hermana Josenita, después una amiga de mis primas que no recuerdo como se llama, a su lado Tere Gallego y la rubia más pequeña Mª Prudencia Gallego y yo. Tengo 16 años pero parezco mayor. Tenía el pelo muy largo y había quien decía que llamaba la atención, así que "a ser modosita" y de moño. Fue un año muy importante y decisivo para mi vida. El año anterior sufrimos la muerte del abuelo Hermelindo y era la primera vez que veíamos tan cerca la muerte y que nos afectara tanto. Y al año siguiente a mi madre la operan de corazón. Se fueron a Madrid y temíamos no volver a verla. En aquel momento era muy difícil sobrevivir a una cosa así. Las primeras Navidades sin mis padres, y procurando que no se notara nuestra pena, la abuela estaba muy afectada todavía, y las miradas de todos los Castro eran de angustia. Eran unos hermanos muy unidos. |
|
|
Comentario por Marité Montesinos (05-09-2010 12:39) |
|
|
2 |
Quiero contaros que ese abrigo casi blanco, no era mio. Era de mi madre y supongo que como no estaba en casa me lo llevé...No era muy lógico que si tenías un "un abrigo" fuera tan clarito. El mio era marrón, sufría menos. En aquella época y con mi madre enferma no había lujos. Recuerdo que si me compraban una gabardina a mi hermana un chaquetón, con la condición de intercambiarlo según las circunstancias. Varias veces nos peleamos por la misma prenda, es que llovía... Gracias a Galerías Eduardo donde compraba mi madre, podíamos vestir... Se pagaba a plazos y, fue una revolución en la familia. Parece que las estoy viendo a mi madre y a mis tías, casi no se creían que pudieran pagar a plazos...Unas no se atrevían, a otras les gustaba la idea pero al final creo recodar que todas fueron picando. Allí compré casi todo mi ajuar, que yo misma bordé, con tiempo suficiente...6 años de novia.
Bueno, yo vi en una casa con más posibilidades que la nuestra que compraban, incluso les llevaban las cosas a casa para escoger y pagaban... cuando les venía bien. |
|
|
Comentario por Marité Montesinos (06-09-2010 12:53) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|