lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Moitos de Eles xa non estan |
|

Na imaxen de Vilaxoan se recolle a familia materna do noso blogueiro Sergio Gomez, logo entrara e nos contara a suas identidades, e forma de vida
donado por Sergio Gomez
|
|
6 Comentario(s) |
|
1 |
Toda la familia materna procede de Villajuán,concretamente de la calle de la Bouza,donde todavia existe la casa natal de mi madre(restaurada).Esta fotografia la he conseguido en mi último viaje a Villagarcia,por medio de una de las dos únicas personas que sobreviven a la fotografia,Lola Gonzalez Torrado(Es la suegra de Eduardo Martinez)y que vive a caballo,entre Villagarcia y Villajuán y el otro superviviente es Enrique Pujales que vive actualmente en Canelas.La parte materna de mi madre,se han dedicado mayoritariamente a los negocios de la carniceria,tanto en Villagarcia como en Villajuán.También se encuentra en la Fotografia mi tia Abuela Socorro Torrado esposa de Joaquin Garrido,propietarios de la antigua Joyeria Garrido.Tambien por via materna,los Torrado de Villajuán,están vinculados a Martin y Seso Millán,uno músico y el otro ex futbolista del Arosa,que han sido recordados en Ofaiado.
Esta fotografia tiene para mí un gran valor sentimental,nunca habia visto mis ancestros tan representados en una sola fotografia.Se que no se puede ser objetivo,tratándose de mi madre,pero me han dicho reiteradamente que era una belleza.Es de las tres niñas de la parte superior,la que está situada en el centro.
Gracias Ofaiado
|
|
|
Comentario por sergio Gómez (07-04-2010 22:29) |
|
|
2 |
Hola Sergio,buenos dias,aqui en tenerife ya son las 6 de la mañana
La verdad es que yo tampoco habia visto esta foto en toda mi vida.
Si no me falla la vista no sera la tercera empezando por la derecha de la foto.
Bueno saludiños y un fuerte abrazo |
|
|
Comentario por Antonio Gonzalez (10-04-2010 06:52) |
|
|
3 |
Queria decir mi abuela Lola torrado Varela,a estas horas aun uno esta dormido
Saludos |
|
|
Comentario por Antonio Gonzalez (10-04-2010 06:53) |
|
|
4 |
Antonio,si, es tú abuela Lola,tambien está tu abuelo Antonio Gonzalez(el segundo por la derecha)gran carpintero de ribera,con taller de construcción de barcos,muchos años,situado en la antigua "rampa" del Castro en Villagarcia.También está tú padre (el niño de pantalón corto a la Izq. de la fotografia)La Sra. vestida totalmente de negro(en el centro de la foto) es nuestra común bisabuela Socorro Varela.
|
|
|
Comentario por sergio gomez (02-05-2010 22:22) |
|
|
5 |
gracias Sergio,por la aclaracion me ha hecho mucha ilusion tu comentario,ya ahora me encargo de imprimir esta foto
La pene que me queda es que no se donde estaran todas las fotos de la familia,y sobre todo de mi abuelo Antonio,que le tenia un cariño especial,aunque fallecio siendo yo muy pequeño pero me acuerdo mucho de cuando me dio un martillo y un paquete de puntas que las clave todas en un tablon,y de paso me casque un dedo del pie
Muchas gracias Sergio
Un fuerte Abrazo
Antonio Gonzalez |
|
|
Comentario por Antonio Gonzalez (08-05-2010 12:44) |
|
|
6 |
Es una pena pensar que entre las guerras que hemos sufrido cuando apenas teníamos para comer, trajo consigo las familias numerosas... Y también la desaparición de ellas, unos años después...
Desde que la mujer quiso aportar al matrimonio su granito de arena, con su trabajo fuera de sucasa, fué cuando se empezaron a resentir las futuras familias numerosas... Entre todo esto + la famosa píldora, se escaralló todo. Ahora con ésas familias de tres miembros, no vamos a ninguna parte...
Las familias ya no son lo que eran antes. Tantos hijos, nietos, sobrinos... ¡Un cuartel!
Pero daba gusto verlos a todos cómo se querían aínda que non hubera un cacho de pan que levarse á boca. Si antes era unha pena ver tanta xente, agora é doble pena ver familias de TRES miembros sin máis nada. ¡Unha pena! Cándo hai unha defunción, xa non teñen quén chore polos difuntos. Hasta ahí, chegamos.
Eu teño un amigo de Lugo que foron 20 irmáns.
¡Tantos, non fan falta! Hai que acostumbrarse a dormir máis pola noite, para que os nenos non veñan tan xuntos. Dios non o pode dar todo. Non estamos na selva africana... Ao paso que vamos, sobrarán os maestros... Porque si non hai nenos ¿qué facemos? Porque esto é unha cadea como un castillo de naipes. Todo está medido. |
|
|
Comentario por E. García - Santiago (18-02-2015 12:14) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|