lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Caras nosas |
|

Jose Fernandez, o noso Jose de parranda cos amigos, na foto tamen esta Jose pai de Chito Melio
foto donada por rosita e jose
|
|
2 Comentario(s) |
|
1 |
El pié de foto está confundido. En la foto no está el padre de Chito, que casualmente tambien se llamaba José Fernández. Si se refieren al señor que está delante de José, no recuerdo su nombre pero sé que tanto su señora como su suegra vendian velas delante de la Iglesia en las procesiones. El que está al lado de las señoras del fondo se apellida Feijoo y es de los de Novas. |
|
|
Comentario por Cándido (22-06-2010 00:41) |
|
|
2 |
El hombre que figura segundo por la izquierda se llamaba José García González, estaba casado, dos hijos, chica y chico y su mujer, era mandadera de las monjas del Convento de Vista Alegre, al igual que la madre de ésta. Fue hermano de Eduardo, colaborador del FAIADO, residente en la ciudad del Apóstol, dónde vive desde 1956.
Fue siempre un hombre muy delicado. Toda su vida anduvo entre médicos. Cuando no era por una cosa era por otra. Pero siempre, así. En la foto se ve tan bien a Alicia, esposa de José García. Segunda por la derecha.
El hombre que está de pie fue trabajador de una fábrica de cepillos que había muy cerca del cine Cervantes, creo que en un sótano. Mi hermano José trabajó con su tocallo, José Fernández, tenía un hermano llamado Higinio, que también trabajó haciendo cepillos. Los dos jugaron esporádicamente en el Arosa
uno de portero, el otro jugador de campo. Bien. Eran hijos del pueblo...
Con eso, para mí, basta. Además eran muy buena gente. Gente de fiar. El de la foto emigró a las Islas Británicas y por allá andará, si v. Este personaje después de dejar la mili, que la hizo
en Cádiz, fichó por el equipo de esta tierra y allí estuvo viviendo del fútbol unos cuantos años, en Segunda o quizá, también en Primera División. Era un gran portero. Era dos nosos...
Me parece raro que la identificación de mi hermano haya pasado desapercibida a nuestro amigo Cándido. A veces, también me pasa a mí, que ya me estoy haciendo algo mayor... Me cambio de gafas y sigo. Pero como no tiene remedio, me río de mis problemas. Quisiera volver a ésos años y vivirlos ahí pero, ya me dijeron siendo niño que "sólo se vive una vez"... Porque la otra vida, "desde que se queiman os cadáveres", como na India, esto se complica. Non sería moi bó que as almas se queimaran tamén... Quizá alá haxa Hospitales de almas.
Teño que preguntarllo ó meu confesor, porque as dudas non me dixan dormir. ¿Qué lle vou facer eu? Xa falarei desto.
........................................
"Que el llanto á mis ojos brota,
ver me figuro á Galicia;
bella, pensativa y sola,
como amada, sin su amado,
como reina sin corona".
..............
Rosalía de Castro
(en castelán)
1837-1885
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (19-06-2013 20:49) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|