lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Traballaba nos barcos |
|

Nos grandes trasatlanticos traballaban moitas mulleres, de camareiras, cociñeiras...etc
Foto donada por Margarita Coello
|
|
1 Comentario(s) |
|
1 |
Esta fotografia esta sacada en Argentina,de derecha a izquierda,mi abuela materna Maria Meis Barreiro,su cuñada,no se quien es esa señora que esta a su lado,y su hermano mayor Ricardo Meis barreiro que hacia muchos años que habia emigrado para Argentina(nunca mas volvió).La historia de mi querida abuela es la misma de muchas valientes y trabajadoras mujeres que tuvieron que emigrar para sacar adelante a sus hijos.este comentario sirva de homenaje a todas ELLAS.Mi abuela se quedo viuda a los 33 años,con cuatro hijos,la mas pequeña con tres años(mi madre).Al morir mi abuelo Jose Nuñez(familia muy conocida y buena posición)su viuda se quedo sin nada.Ella era costurera pero en aquellos tiempos no se podía vivir haciendo "modelitos",y decidió embarcarse de camarera en un trasatlántico,al venir de su primer viaje y por mediación de los dueños de la consignataria,le aconsejaron que hiciera un curso de enfermera en Pontevedra pues ganaban mas dinero,así lo hizo (muchas veces me pregunto como haría para llegar a Pontevedra y volver en aquellos tiempos)y los siguientes viajes ya trabajaba de enfermera.y así con tanto esfuerzo y trabajo saco adelante a su familia.QUERIDA ABUELA,CUENTO TU HISTORIA,Por que para mi eres un ejemplo de MADRE CORAJE.Te quiero y nunca te olvidare. |
|
|
Comentario por Margarita Coello Nuñez (25-12-2009 15:28) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|