lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A tiple do Carril |
|

Paquita, lembrada tal e como se coñecia "A Tiple" foi primeira figura da zarzuela e o teatro na Vilagarcia dos anos trinta e coarenta. A sua voz ainda oxe e lembrada por quenes a escoitaron. Paquita era do Carril.
foto donada por Manuel Martinez
|
|
2 Comentario(s) |
|
1 |
Paquita, " A TIPLE " do Carril, tamen viveu na Torre, na costa da Golpelleira, estaba casada con Insua, empregado do banco Hispano, tiñan un fillo que lle chamaban " O Pelitos " que estudio na academia RIOS e estaba enfermo dos nervos.
Quedou viuva moi nova, no ano 1947 que casuamente estabase a celebrar a MISION, faciase no Porto ( A TORRE ) na casa de josé Bouzada, pai si no me engano de Javier Bouzada o noso blogueiro,en dita casa estivo naquel tempo a escola das nenas.
Paquita que era unha beldá e tiña unha voz divina,cantou na MISION nese ano, polo que foi moi criticada, daquela as viuvas tíñanse que " enterrar " co finado ¡¡ porriba de caldo sopas !! |
|
|
Comentario por lolita camiño (20-12-2009 22:47) |
|
|
2 |
Carril, 31de agosto de 1915/ Barcelona, 27 de julio de 1995
Nació en Carril el 31 de agosto de 1915. Siendo pequeña, su familia se dio cuenta de que tenía una voz algo fuera de lo común para cantar. Más de una persona de Carril y de Vilagarcía opinaba que tenía unas extraordinarias cualidades vocales.
Sus padres eran Clotilde Cambre Martínez y Félix Martínez González. El padre emigró a América y nunca más se supo de él, quedando su madre a cargo de sus cuatro hijos: Paquita, Enrique, Manolo y Gertrudis. Su madre no tenía medios económicos de ningún tipo para costear la educación de la voz de su hija mayor. Pero tanto ella como sus hijos vivían con su hermana Elena y con su cuñado Enrique, quién si disponía de medios para costear la educación de su sobrina en Madrid.
Su tío Enrique, quién no tenía hijos, hizo todo lo posible para que su sobrina Paquita fuese al Conservatorio de Madrid, y allí pudiese educar su voz y se formara en la carrera del canto. Todos sus intentos para convencerla no tuvieron éxito alguno. No admitió ninguna clase de sugerencias ni de consejos, resistiéndose a avenirse a razones de ningún tipo porque se había enamorado de Emilio Insua Álvarez, quién trabajaba en el Banco Hispano Americano.
Algunos amigos y amigas, tanto de ella como de su novio Emilio, le decían que estaba cometiendo un gran error porque podía estar desperdiciando una gran oportunidad.
Después de no avenirse a razones ni escuchar consejos de ningún tipo, se casó muy joven con Emilio en secreto sin que sus familiares supieran absolutamente nada, hasta que el matrimonio fue hecho oficial.
En plena Guerra Civil, tiene ido a visitar a su marido a los frentes de Burgos y de Teruel.
Quedó viuda en el año 1946 con dos hijos, y desgraciadamente como otras muchas personas tuvo que buscarse la vida en unos tiempos no precisamente fáciles. Durante unos dos años trabajó con el Doctor Montes, amigo de su marido. Por mediación de una paciente de la clínica de Don Jaime se fue a trabajar a Madrid a un colegio que dependía de la Falange y cuyo nombre era Salud de la Vieja Guardía.
Después de haber estado en Madrid durante dos años, se instaló de forma definitiva en Barcelona, trabajando siempre de cocinera en un colegio internado de la zona de Sarria, el cual al menos en un principio también dependía de la Falange. Se jubiló en este colegio en el año 1980.
Falleció en Barcelona el 27 de julio de 1995.
|
|
|
Comentario por manuel martinez abalo (07-01-2010 17:40) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|