lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA

Nominada aos premios Youtubeir@s 2022

REMOVENDO A TERRA

Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022

RESONANCIAS DO PASADO

Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022

Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021

EU TAMÉN NECESITO AMAR

Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.

Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)

Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)


Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo

THE BATTLE OF THE GOOD MEN

Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.

Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.

A VOLTA DOS NOVE

Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015

Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015


DESDE DENTRO DO CORAZÓN

Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013

Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014


O FAIADO DA MEMORIA

Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura


A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM

1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005


ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL
damemoria@gmail.com
 ESPACIOS
 GALERÍA DE FOTOS
 Ir a estas páxinas
 ARQUIVO

De fin de sema
De fin de sema


Logo dunha seman de traballo Francisco o zapateiro e os seus empleados...¡A comer a Lobeira¡


fotografía donada por juan carlos porto

Anterior Volver á galeríaSeguinte

3 Comentario(s)
1 En la foto Francisco y los empleados con sus familias de la zapatería situada en la calle Romero Ortiz en una salida a Lobeira.Vida sana in .....!
Comentario por Juan Carlos Porto (12-11-2009 17:22)
2 El señor de la izquierda tenia una zapateria llamada La Oriental en la Baldosa y otra en una casa que acaban de derribar frente al Hotel Castelao, donde tenia Llovo el kiosco. A esta la llamaba La Aplanadora de Noya. Tenia un mote muy gracioso que ya está explicado en una foto de la Baldosa.
La que está al lado es su señora.
El señor de gafas es Manolo Carballo con su esposa, que tuvo dos peluquerias en distintos lugares de San Roque y son los padres de Cholas que trabaja en Lantero.
Comentario por Cándido (15-05-2010 18:45)
3 MANOLO CARBALLO, mi peluquero de
toda mi vida, en Vilagarcía
---------------------------------------Era Manolo Carballo un hombre muy amable con todos. Buen peluquero y casi siempre de buen humor. Estaba casado, un hijo. Tenía un hermano que formaba un dúo conmigo a la hora de mocear. Se llamaba Salvador. Estaba de peluquero con su hermano. Siempre nos llevamos muy bien. De chicos fumábamos tabaco de otro hermano, que fue cobrador de los Autobuses Urbanos.
Yo asistí a la boda de Manolo Carballo y Victoria, que así se llamaba su esposa. La boda fue en Sobradelo y la fiesta, en casa de la novia. Creo que fue la primera boda que vi. Pienso que no tendría más allá de diez años...

El hermano del nuevo casado y yo éramos los que poníamos los discos de aquéllos que había antes. Cumplimos con nuestro cometido y eso es lo que cuenta. Los recién casados eran
una pareja muy bien llevada.Se querían mucho y esto era lo más importante. Tuvieron un chico. Un Carballo...

Con Manolo trabajaba de operario un hombre que estuvo en Cuba en la Emigración. Le llamábamos El Cubano. Pero era muy buena persona y buen peluquero; quizá un poquito lento, pero bueno, en todo lo demás. Cuando se cerraban las puertas de la peluquería y nos poníamos a cantar muy bajo, aquéllo era algo serio. A veces venía Juan, cobrador de la Empresa Sabas,de Los Duranes. Le gustaba mucho la música de Los Panchos. A Carballo le encantaba que el cliente fuera, además, amigo. Y cantaba con ellos y lo hacía muy bien...

Manolo tuvo una Peluquería cerca del Cuartel de la Guardia Civil en San Roque y después se fue para la casa de Nogüegues, enfrente a la vivienda de los Jamardo. El peluquero vivía allí, y el dueño en el primer piso. La peluquería estaba en el bajo de esa casa. Tenía dos sillones y una clientela muy buena. Gente trabajadora de la buena. Yo siempre me encontré a gusto en esa casa.

El hermano del peluquero, Salvador, se marchó para Vigo, se casó y se quedó allí para siempre. Cuando me casé fuí a saludarlo y me lo encontré en Bouzas que estaban de fiestas. Las Fiestas de Bouzas, muy buenas. Lo pasamos muy bien. No lo volví a ver más. Pero creo que nos apreciábamos mucho. Éramos amiguetes de salir a bailes, cines, todo lo que encierra esto. Tenía un carácter flojo, pero nos defendíamos en el total. Mi familia siempre se llevó bien con todos ellos. Todos se fueron muy jóvenes para el más "allá". Eran dos chicas y tres chicos. Todos, ¡fenómenos!... D.E.P.

Excuso decir que era Carballo un gran hincha de nuestro Arosiña de aquél tiempo. Él arreglaba la cabeza de algunos futbolistas de aquél Arosa. Todos queríamos ser del equipo "ese".
.......................................
"Ai Pepiño adiós,
ai Pepiño adiós,
ai Pepiño, por Dios, nonte vaias;
a fuxir de nós,
a fuxir de nós,
non te vaias afogar na praia,
coma nos pasóu a nós!"...
...............

Comentario por E. García - 29.03.13 (29-03-2013 12:23)
Deixa o teu comentario
Nome:
Mail: (Non aparecerá publicado)
URL: (Debe comezar por http://)
Comentario:
© by Abertal

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0