lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Rosa e Jose con cinco dos seus nenos |
|

Atoparonse nos bailes do Varietes, da Bolera, enamoraronse, Rosa nacera no Carril, prima das Berride, a os doce anos veu pra a calle do medio a traballar na casa da "Aceiteira" que vendia telas, as media por varas, a Rosa querianlle como a unha filla. Cando Jose cumpliu da mili, casaron.Tiveron sete fillos, criaron unha nena filla dunha irma de Rosa que emigrou a Alemania, Jose empleouse na Renfe e polas tardes atendia a sua peluqueria nos Durans. Pasaron a vida xuntos e unidos, cando Rosa tiña xa setenta anos fixo unhos cursiños pra sacar o titulo de monitora e como tal traballaba no Centro da Terceira Idade no Ramal, impartia ximnasia e facia mover os musculos a os veciños, chea de vitalidade.
fotografía donada por Teresa Briones
|
|
5 Comentario(s) |
|
1 |
Esta foto es de mi familia, todavía no habían nacido mis hermanos los pequeños, Carlos y Manel.De pié de izquierda a derecha mi hermano Choqui,yo,y mi hermano Tito(+).Sentados mi hermana Mara,mi madre,mi hermano Urbano y mi padre.La foto es del verano del año 1954 y estamos en la Playa Compostela. |
|
|
Comentario por Tere (30-09-2009 23:02) |
|
|
2 |
¿Era o no era guapa Rosa? ¿A que sí...? Y aquí ya tenía 5 hijos....
Yo tengo solo una hija y todos los días me pregunto si habré hecho bien mi papel de madre. ¿Que pasaría pòr la cabeza de Rosa y de las madres de familia numerosa como ella con tantas "responsabilidades"? No creo que tuvieran tiempo ni para pensar en ello. Los hijos venían demasiado deprisa porque cuando te estabas "quitando" de lavar pañales (que eran de los de lavar y volver a usar), hacer biberones, y todo la locura que acompaña a los primeros años de un hijo..., ¡¡ PUM!! llegaba el segundo, y luego el tercero, y otro más, y...
¡¡Y con 5 hijos Rosa conservaba esa sonrisa tan bonita... (mi madre en nuestras fotos tambien tiene una sonrisa radiante), ¡¡ con lo que llevaba a cuestas esa mujer y las, como ella, "madres de familia numerosa"!!.
Y cuando te dabas cuenta unos iban creciendo hasta "desaparecer" de la foto porque ya habían alcanzado la mayoría de edad, pero ya habían sido sustituídos por un nuevo miembro. Y los mayores pasaban su pubertad, su adolescencia, y todo "eso" en una relativa soledad porque ellas no tenían tiempo. Detrás habia algún o algunos hermanos más pequeños que logicamente requerían más atención que nosotros. Pero esa falta de atención, esa carencia afectiva que los psicólogos enseguida nos diagnotican, y que estaba TAN HONORABLEMENTE JUSTIFICADA, nos creó un trauma que arrastramos años y años, e inconscientemente les acusamos de habernos sentido abandonados mientras nuestros hermanos pequeños se llevaban toda la ración de cariño que nos faltaba a nosotros. ¿Cuantos casos de celos entre hermanos conocemos?
Por eso, a mi, y ojalá que a muchos, este viaje a través del tiempo hacia mi pasado, observando estas maravillosas fotos, tanto las mías como las de los demás, me están ayudando a entender muchas cosas, porque estoy entendiendo la vida de tantas madres NO TENÍAN MÁS TIEMPO para dedicarnos. Mirando las fotos de mi familia me he vuelto a sentir hija, un sentimiento que por ley de vida "desaparece" cuando nos convertimos en madres
Ante todas éllas, me inclino con mi más sincera reverencia. |
|
|
Comentario por Mary Gallego (12-10-2009 23:37) |
|
|
3 |
la verdad que el nombre lo decia todo,,,,,,,,bella y hermosa como una ROSA. |
|
|
Comentario por pipas (05-11-2009 20:16) |
|
|
4 |
rosa,de verdade que unha muller moi fermosa. |
|
|
Comentario por pipas (21-12-2009 20:27) |
|
|
5 |
Urbano Briones Berride, cuántos años hace que no lo veo; por lo menos treinta o cuarenta; ¿Qué es de él? |
|
|
Comentario por Santi Rivas (19-02-2014 13:49) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|