lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Abos do noso artista |
|

Angelita Gonzalez e Jose Porto, tiveron catro fillos e tamen unha mala sorte, morreron moi novos, os catro fillos criounos o Pai de Angelita, señor Jose o sastre "O Rianxeiro" como se lle conocia. Eran os pais de Manolo Porto
fotografía donada por Angela Porto
|
|
5 Comentario(s) |
|
1 |
José Porto Rey,hijo de Francisco Porto Codesido y Carmen Rey Formoso,nació en Vilagarcia en el año 1896.Pasa su niñez en la casa paterna situada enfrente al Balneario y de la que hoy solo se conserva la fachada.Decide estudiar contabilidad y máquina en varias academias de la época.Poseía según los que le conocieron una letra excepcional y una facilidad innata para la contabilidad ,motivo éste que le haría unos años antes de casarse ,ingresar de contable en el Banco de Olimpio Perez actualmente fusionado con el Banco Simeón.Sus apuntes y escritos se conservan actualmente en los archivos de dicha entidad,archivos a los que no he podido acceder por tratarse de material específico y personal del banco.
Dotado de una gran simpatía y conversación dominaba en aquel entonces tantos tipos de caligrafía que llegó a escribirles en los sombreros de la época(pajillas)a todo el que se lo pedia sus nombres sin repetirse en la forma, mientras disfrutaba de largas tertulias en el mítico café "Poyan".
Fruto de su labor contable, el banco le propone trasladarse a Santiago todos los sábados para inspeccionar la contabilidad general,que en la época tenía su sede central en la ciudad Compotelana.José gustosamente acepta y emprende su nuevo trabajo llegando a cobrar quinientas pesetas al més ,cantidad que trasladada a esos años suponía una fuente de ingresos considerable.
Con un futuro alentador decide casarse con su novia de hacía ya varios años Angela Gonzalez Patiño,matrimonio éste al que su família no accedía en su consentimiento por haber indicios de que Angela padecía ya tuberculosis,enfermedad que le produciría la muerte unos años más tarde.
Angela era hija de Sr José "El Sastre",quien al poco tiempo tendria un papel difícil y meritorio en la vida de los cuatro hijos del matrimonio.
Su gran aficción era jugar al fútbol y así lo hace en su juventud como defensa en el "Alfonso XIII".Su futuro no obstante se trunca cuando enferma repentinamente de la maléfica tuberculosis,enfermedad que habia dejado ya a muchas familias sin sus seres queridos y para la que no había solución posible.Durante su enfermedad en 1926, se tralada con su mujer a Silleda donde vivía su hermana Josefina,casada en aquel entonces con Charles Lessner,ingeniero inglés que regentaba las famosas minas de Wolfram y que curiosamente y como dato anécdotico era ahijado de Carlos Marx por la gran amistad que su padre tuvo con éste.Hace unos años se publicó en La Voz de Galicia una página relatando todos los detalles en referencia a la vida de ámbos.
A pesar del esfuerzo todos los intentos para su curación resultaron infructuosos y vuelve de nuevo a Vilagarcia.Cuenta su hija Gelucha,la única que vive actualmente,que todos los día al terminar su jornada laboral pasaba por el almacén de coloniales de Segundo Abalo y les compraba a sus hijos unas galletas de chocolate que les regalaba al llegar a casa siempre y cuando los cuatro le esperasen en el balcón pues presentía que era una imagen de la que podría disfutar poco tiempo.Siempre a la hora de la comida le gustaba verse rodeado de su mujer e hijos y adueñado de una vara larga,les tocaba suavemente las manos cuando en un efecto de mal gusto,ellos rascaban con sus utensilios los platos.
Josefina ,su hermana,recordaba agradecida a sus sobrinos la gran cantidad de detalles que tenía con ellas ,uno al parecer ,acompañarlas a los bailes pues segun decía ésta, era el único hermano que accedía a tales rogatorios.
Tuvieron José y Angela cuatro hijos,Ses,Chelo,Manolo y Gelucha quedando huerfanos de muy niños.La vida de mis abuelos fué sin duda una vida desgraciadamente corta en la cuál de no producirse su fallecimiento, hoy sus nietos seguro que podriamos disfutar de una vida e historia brillantes en contenido y anécdotas.
Fallecen a la edad de 32 y 28 años respectivamente y sus restos se encuentran hoy el el cementerio de Vilagarcia con la inscripción "Familia Porto Gonzalez"muy cerca de su hermana Josefina y su tio Charles Lessner. |
|
|
Comentario por Juan Carlos Porto (02-10-2009 20:19) |
|
|
2 |
E M O C I O N A N T E. |
|
|
Comentario por Manuel M. Muñoz (10-10-2009 00:34) |
|
|
3 |
Una pequeña rectificación a Juan Carlos Porto.
Efectivamente José Porto Rey era empleado del entonces llamado HIJOS DE OLIMPIO PEREZ BANQUEROS, entidad en la que he pasado SOLO 42 años de mi vida, aunque posteriormente fué cambiando de nombre como BANCO HIJOS DE OLIMPIO PEREZ (Cuando se convirtió en Sociedad Anónima), posteriormente BANCO DE CREDITO E INVERSIONES, cuando la Entidad, en su idea de abrir sucursales fuera de Galicia, compró el Bnco de Crédito e Inversiones en Madrid con sucursales en Madrid y Barcelona únicamente y posteriormente cambió el nombre por Banco Gallego al ser comprado por el Banco Central. Ahora el mayor accionista es la Caja de Ahorros de Vigo (Caixanova)
Pues bién, yo recuerdo que, cuando ojeábamos los archivos, cuando la sucursal estaba detrás de la antígua Ferretería Sobrino en Mendez Núñez, había libretas y libros contables escritos por José Porto que parecían esritos de imprenta y no solo eso sino también las tapas "repujadas" con una hoja de afeitar que era una obra de arte. Con el cambio de Sucursal a la nueva al lado del Teatro Cine Arosa, todo el material antiguo se tiró a la basura y ya no recuerdo haberlos visto nunca en la nueva Sucursal. En fín, una verdadera pena.
Por cierto, Hijos de Olimpio Pérez, en ninguna de sus manifestaciones perteneció nunca a la organización del Banco Símeón ni ha estado fusionado nunca con esa Entidad. |
|
|
Comentario por Manuel Morales Fontanes (02-04-2010 01:24) |
|
|
4 |
Manuel muchas gracias por la rectificación , si tengo que ser sincero la verdad es que en cuestión de fusiones no estoy muy enterado.
Aún tenía la esperanza de conseguir algún manuscrito o algún libro contable de mi abuelo pero ya veo que es imposible y como bien dices es una pena que esto se haya perdido.Un saludo y reitero las gracias. |
|
|
Comentario por Juan Carlos Porto (02-04-2010 13:44) |
|
|
5 |
Hola Juan Carlos puedes darme más antecedentes de Francisco Porto Casas, hijo de Francisco Porto Rey. Francisco vino a Chile en la primera década del siglo XX y se quedó a vivir en este país. Él es mi abuelo. |
|
|
Comentario por Marcela Porto (11-01-2015 22:29) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|