lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Na memoria dos nenos |
|

Esplendida foto de xuventud de Moncha Reguera, mais coñecida como Moncha a Chapeira, ista posando nos baixos do Casablanca, lugar dos nosos xogos de rapaces
fotografía donada por Cunino e Fita
|
|
1 Comentario(s) |
|
1 |
Mi madre con sus veinte y pocos años, entre la terraza del Hotel Casablanca y la rampa del mismo nombre. Aqui era la playa de todo el barrio de la Alameda, en el verano era donde nos bañabamos y cuando habia seca grande de marea, ibamos a las pozas, a los Lorchos, anguilas, chopos y berberechos y almejas, como churros y ahora no hay nada y de lo poco que hay no te dejan cojer nada de nada. Cuanto cambiaron los tiempos.
Recuerdo una anecdota muy curiosa, una de esas veces que andabamos por esas pozas, una que andaba tambien con nosotros, era Lita Bes, la mujer de Miguel Piñeiro, pues piso un trozo de botella de cristal y se pego una takazo bastante grande, me parece que le llegaron a poner puntos. Me la tuve que cojer en el colo y llevarla a casa, que vivian, si no me falla la memoria en el edificio dionde esta el Bodegon Os Arcos. Cuando me ve su madre a veces aun me recuerda el hecho. |
|
|
Comentario por Cunino (30-11-2009 23:26) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|