lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA

Nominada aos premios Youtubeir@s 2022

REMOVENDO A TERRA

Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022

RESONANCIAS DO PASADO

Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022

Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021

EU TAMÉN NECESITO AMAR

Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.

Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)

Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)


Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo

THE BATTLE OF THE GOOD MEN

Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.

Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.

A VOLTA DOS NOVE

Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015

Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015


DESDE DENTRO DO CORAZÓN

Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013

Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014


O FAIADO DA MEMORIA

Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura


A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM

1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005


ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL
damemoria@gmail.com
 ESPACIOS
 GALERÍA DE FOTOS
 Ir a estas páxinas
 ARQUIVO

Na memoria dos nenos
Na memoria dos nenos


Esplendida foto de xuventud de Moncha Reguera, mais coñecida como Moncha a Chapeira, ista posando nos baixos do Casablanca, lugar dos nosos xogos de rapaces



fotografía donada por Cunino e Fita

Anterior Volver á galeríaSeguinte

1 Comentario(s)
1 Mi madre con sus veinte y pocos años, entre la terraza del Hotel Casablanca y la rampa del mismo nombre. Aqui era la playa de todo el barrio de la Alameda, en el verano era donde nos bañabamos y cuando habia seca grande de marea, ibamos a las pozas, a los Lorchos, anguilas, chopos y berberechos y almejas, como churros y ahora no hay nada y de lo poco que hay no te dejan cojer nada de nada. Cuanto cambiaron los tiempos.
Recuerdo una anecdota muy curiosa, una de esas veces que andabamos por esas pozas, una que andaba tambien con nosotros, era Lita Bes, la mujer de Miguel Piñeiro, pues piso un trozo de botella de cristal y se pego una takazo bastante grande, me parece que le llegaron a poner puntos. Me la tuve que cojer en el colo y llevarla a casa, que vivian, si no me falla la memoria en el edificio dionde esta el Bodegon Os Arcos. Cuando me ve su madre a veces aun me recuerda el hecho.
Comentario por Cunino (30-11-2009 23:26)
Deixa o teu comentario
Nome:
Mail: (Non aparecerá publicado)
URL: (Debe comezar por http://)
Comentario:
© by Abertal

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0