| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Os trompos en Vilagarcía |
|
Como unha parte do proxecto de o Arquivo Social da Memoria de Vilagarcía tamén está a recollida de material documental e das testemuñas orais. En canto as segundas temos, a mes de febreiro de 2009, un total de 20 horas gravadas. Pero estas testemuñas tamén poden vir en forma de escrita. Este é o caso do traballo que presentamos hoxe e que pode ser baixado pulsando aquí.
O traballo moi elaborado e ben documentado foi realizado por Pepe Prego Carregal desde o "seu retiro" coruñés.
O traballo é tan válido para o que queira coñecer e lembrar aquelas partidas de "trucalperde" xogadas polas rúas de Vilagarcía, como para os que estén a realizar traballos sobre a etnografía do xogo popular. Que conste que eu nunca escoitara o nome deste xogo de trompo por iso, para nos, o fai ainda máis interesante |
|
|
|
|
| 1 Comentario(s) |
|
| 1 |
Eran moi frecuentes, diría millor, que eran a diario, cando as Escolas tiñan nenos nas Aulas. Na saída, había unha chea de partidas de "Trucalperde". Eu falo dos espazos que había próximos á escola de Don Santiago...
Houbo un tempo que o que hoxe é carretera, antes era terra firme e os nenos sogábamos cos trompos, que casi sempre levábamos a poñer a "pica" ao ferreiro que había xunto a Oficina da Electra, que se chamaba "O Chilón". O noso ferreiro. Alí íbamos casi todos os nenos da Escola.
Todo consistía en quitarlle o ferro orixinal e cambialo por outro que fora de "pica máis agresiva", para que cando "mordera" no trompo rival, deixara unha pegada ben visible.
Cando os adoquíns os puxeron para facer a carretera, xogábamos na parte superior, que está a altura da Iglesia, cousa que non lle facía moita gracia a o Pastor de Almas, chamado D. Francisco Chantada Carro. A pesares de ter a Escola tan próxima, este home parecía que o dél era a "caza do neno". Disfrutaba arrancándolle as orellas, como cando se colle un porco para deitalo no banco para o seu sacrificio.
E tal como estaban aquéles tempos dos anos 40/50/60, había que ser moi valiente para dar unha queixa do noso querido párroco. O neno, xa non decía nada na casa, pero si algo tiña o cura, era que "sempre#blgtk08# tiña a razón", por parte de nais e pais... Era o mundo que había... Os rapaces de aquél tempo, non "comulgábamos" moito co Sr. Cura de turno. Porque parecía un sargento da G.C.
Pero ten razón en todo, o Sr. Prego Carregal. Que desde moi novo escribía como corresponsal do periódico "El Pueblo Gallego", e creo, tamén, no semanario deportivo "Meta", de Vigo. Sempre tivo moita chispa para adornar as súas galeradas. Era un home moi ben relacionado, e moi cordial. Un gran arousán de raza.
Tiña que dicir tamén o Sr. Prego, que cos trompos tamén tíñamos o xogo das bolas, que daquéla había verdadeiros especialistas. Había algún crío que xuntaba moitas bolas, tamén de cristal, que se valoraba moito máis, en esos anos... E andaban os críos gañadores con unha bolsa de bolas, iguales que aquélas donde gardaban o ouro os buscadores do vil metal, alá por 1850, ou... Un saúdo a Prego.
..........................................,........
"¡Cánta xente..., cánta xente,
por campiñas e por veigas!
¡Cánta polo mar abaixo,
vén camiño da ribeira!
¡Qué lanchas tan ben portadas,
con aparellos de festa!;
¡Qué botes tan feituquiños,
con tan feituquiñas velas!".
....................
Rosalía de Castro
"Cantares Gallegos"
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (15-09-2013 11:44) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
