lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
17 de Septembro do 2023, domingo |
|
.jpg) Subidas en TRADICIONS E ACTOS, celebramos unha pequena exposicion adicada a inauguracion da via do tren entre Cornes e O Carril. Adicada a os homes e mulleres que fixeron posible contar na actualidade con trens que posibilitan feitos na vida cotidiana impensables, como quimeras, utopias como tal irrealizables.
En portada Manuel Rodriguez, un dos asentadores.
Manuel Rodriguez naciu na parroquia caldense de Godos en el año 1879 y comenzó su trabajo en Renfe no ano 1895,casado con Manuela Eire Cerviño¬, de Caldas ,tiveron seis fillos ,Otilia ,Manolo, Dorinda ,Carmen, Delia, Sindo e Luis .O seu segundo fillo,Manolo, foise para Argentina traballou neste país como jefe de estación dos ferrocarriles en Buenos Aires e o más novo, Luis, falleceu prematuramente de difteria.
Manuel de oficio sobreestante, como se denominaba na época .tuvo tanscurrido o tempo unha gran responsabilidad en cuanto ao mantenemento da línea férrea xa que sobre él caía todo o peso no referente a conservación e inspección da línea Tuy-Vigo-Redondela-Pontevedra-Vilagarcia-Santiago y Coruña. Un de seus irmans era casualmente capataz .Os capataces se adicaban exclusivamente a inspección de un de dos tramos citados.
En aqueles anos cando as maquinas chegaban de Cornes a Vilagarcia, pernoctaban na mesma estación, para facer ao día seguinte o recorrido inverso. Como non había posibilidad de xirar a maquina tiñan que colocala ao final da via sobre unha gran placa xiratoria perfectamente engrasada co esforzo de duas persoas, colocabana no sentido que tomaria a maquina do tren. para o viaxe de retorno.
Na extensa finca de Renfe se construirían os primeiros almacens, en eles guardaban todas las piezas de recambio necesarias para el mantenimiento de toda la vía férrea desde Tuy hasta Coruña, traviesas, tornillos, engranajes etc, e no mismo almacén unha parte habilitada como vivienda en la que residía Sr. Manuel pues ésta era de uso exclusivo para los sobreestantes. Con los años y una vez derrumbados para su nueva construcción, se trasladaría con su familia a una de las casas aún existentes de los jardines de Artimez donde vivió doce años y donde también al parecer se encontraba la primera empresa de curtidos que existió en Vilagarcia, posteriormente se trasladó para las casas de Renfe situadas en el veinticinco, allí durante diez años y al final decidió volver a su casa anterior enfrente a la playa Compostela
Comentario por O FAIADO DA MEMORIA (14-11-2009 23:00)
|
|
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|