| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| CONTANDO COUSAS |
|
Pasa o tempo e algunhas cousas quedaron enquistadas nunha realidade que nunca existou. Esplicome. O Faiado da Memoria o creamos Antonio Caeiro e Margarita Teijeiro, todo foi a raíz dos temas das historias de represión en que os dous andábamos metidos. Nas casas había poucas fotos, digo nas casa da xente implicada, dos de esquerda para entendernos, esa foi unha primeira reflexión que Antonio e mais eu fixemos, as cousas en aqueles tempos non pintaban ben en nada, primeiro non había cartos, segundo cando pasou o que pasou hubo xente que se desfixo das poucas fotos cas que contaba, eran un peligro nas casas si facian un rexistro. Esto foi unha realidade que nos tocou vivir non contábamos con fotografías sobor de todo para os traballos audiovisuais. Pois…¿Por qué non facemos unha recollida de fotosmasiva? ¿Podemos empezar por Vilagarcia? ¡Bufff¡ Eu coñezo o meu pobo había que ir con moitisimo coidado…O meu pobo tamen me coñece a min, e foi unha satisfacción….aquelo que habíamos pensado somentes para o tema de represión esquencemolo rápido, porque a colaboración, a cantidade de fotos, a aceptación desbordounos…logo se nos ocurreo pensar nun proxeto mais amplio, botando man das amistades escomenzamos na Arousa e en Rianxo…hubo que deixalo porque morriamos, o Faiado nos comia o tempo a vida…Vilagarcia e chegaba. Podia contar para facer un libro, pero vou contar o que quero contar.
Antonio botou man do que había en internet para promocionar o que estábamos a facer, viu a Blogoteca e escomenzou a subir fotos de aquelas carpetas que eu facia a seman, a primeira foto foi da Praia de Santa Lucia, Praia da miña infancia dos meus xogos….¡que bonita quedaba¡En principio subianse de cincuenta a cen fotos semanas…¡Era a inperfeccion, era de un cansancio ese dia horroroso¡ A o principio parecía que todo aquello se facia para nada, para nadie, un muro de silencio a diario…logo todo cambiou, Silva,Roberto, Salgado,Lolita,Candido…foise enchendo de palabras, daba gusto. A os catro meses menos un dia Antonio dixome que me sentara con el que me iba a explicar tres pasos para subir unha foto…non eran tres pero para el era coser e cantar. Cando acabou de esplicarmo añadiu que el non subia unha foto mais…aquela noite a pasei sin dormir, levanteime as cinco e media con unha libreta e un boli, fartinme de apuntar cousas, non foi inmensamente difícil pero desde aquela , si ou si, a min interesabame que fora si, gustabame moito o proxeto, sígueme a gustar, e as veces estou farta de fotos, pero so as veces, a o dia seguinte levantome e o primeiro que fago e subir duas para compartila con vosoutros, esa fotografía vas a vela a o cabo duns tres días pasaron oitocentas persoas a vela. GRACIAS . Outra cousa, as exposicions e traballos audiovisuais, a parte técnica e totalmente Caeiro, el, e, o Artista da casa
|
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
