Ten razón a persoa que escribéu ésa frase que dice que CARRIL é Vilaxoán , sempre se levaron moi ben, é ademáis eu xamáis lles oín falar mal un povo do outro. E esto dice moito dos povos arousáns. Conste que nunca me había dado conta de este detalle tan noble. A NOBLEZA AROUSÁN, diría eu...
É de pena cándo oímos que dous povos irmáns, se pelean por media ducia de berberechos. Cando é así, eu digo que tén que haber algo máis, para que os nosos mariñeiro fagan cousas así... Porque eu teño un concepto moi alto do sentir mariñeiro... Pero d'outros tempos. Sempre me gustaron #blgtk08#estas xentes sencillas, que todos éles se xogaron a vida no mar... É teñen que seguir hasta o final, porque outra vida non a vai ter.
Os garbanzos hai que ganalos enriba das ondas, por moi farrucas que se poñan. Son ben dignos de ser admirados. Para coller unha ducia de fanecas teñan que xogarse a vida... E esto no hai dereito. E así dodo-los días da vida...
É esos mariñeiros que van de un continente a outro... Menos mál que, polo menos, o risco se paga mellor que en este p. país, que necesitamos mendigar a Cáritas para ir vivindo... como pasa en algúnns fogares galegos.
Comentario por E. García - Santiago (09-03-2015 11:40)
2
Debo recoñecer que lle teño un cariño moi especial a esta Coral chamada "MÁXIMO PATIÑO" de Vilaxoán, porque aquí actuaba meu amigo ROGELIO VÁZQUEZ RAPOSO (Rogelito Zapatilla). Un home moi amante de todo canto sexa cantar con xeito, como en outro tempo facíao seu pai cantando zarzuelas... ¿Non vos acordades do Pai de Rogelito? Chamábase ROGELIO...
Tiñamos unha amistade como a que corresponde a dous amigos d'esos que se queren ben... Hasta que o chamaron para o Ceo é deixóunos cheos de bágoasque aínda hoxe non deixamos de preguntarnos
¿porqué, marchóu tan noviño para ésos mundos tan descoñecidos, deixando unha familia rota? Non o comprendo... pero hai que conformarse. Nin siquera temos con quén pelearnos...
Pero, volvend#blgtk08#o ás voces de Vilaxoán, seguro que si esto se levara como seguro que saben todos, esta Coral sería outra cousa... Pero, os ensaios
son os enemigos dos cantantes. Pero, sin éles, tampouco se consiguen grandes éxitos. Porque en vez de un Concierto, veremos un desconcierto...
Con todo éso diréi que o que vin neste video, me gustóu moito. (todo é mellorable, xa o sei), pero me gustóu. Si rexuvenecemos o que salta á vista, é unhas cantas horas de ensaios... Esto se podría levar a un Festival de Habaneras, alá en Torrevieja. E... ¿quén sabe? Bueno, bueno. Pero, para que ninguén se asuste, diréi que vou a brindar por esta Coral de Vilaxoán, e tamén pola directora, que me encanta a súa enerxía.
Moitos éxitos no presente e tamén no futuro...
Comentario por E. García - Santiago (09-03-2015 22:42)
3
Lo verdaderamente elogiable es ver como unos vecinos se reúnen cuando pueden después de sus quehaceres cotidianos, seguramente cansados en ocasiones, y pasan estos momentos tan entrañables. Ver cómo las personas mayores conservan toda su vitalidad y ansias por disfrutar y compartir, en este caso homenajeando a su vecina Rondalla Gato Negro con la que comparte integrantes, es algo digno de admirar y envidiar. Además, lo hacen estupendamente. La simpatía y el afecto que siento por todos ellos, en especial #blgtk08#por todos los mayores como los hermanos Roque y Ramón con los que charlo muy a menudo en mis vacaciones (me conocen como el asturiano amigo de Verino de Carril), han sido la principal motivación para que comparta este humilde vídeo, con más o menos acierto. Al igual que cualquier actuación o comentario vertido. Este vídeo es de noviembre de 2010 y en aquella época su directora era Marisa Rodríguez Veloso. En la actualidad está otra persona que no dudo que lo haga tan bien. Un entrañable saludo a todos.
Comentario por E.García de Avilés (10-03-2015 11:59)
