| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| A LUZ DO NEGRO |
|
A LUZ DO NEGRO, un audiovisual, promovido pola Comisión de Igualdade do Consello da Cultura Galega, e dirixido por Encarna Otero, dá forma documental ás testemuñas da época gravadas para o Arquivo Sonoro de Galicia. Son mulleres que viviron esa época e dan conta dun modo de vida arriscado e duro.
Conta coa colaboración do arquivo de O Faiado da Memoria a través do fondo do fotógrafo vilagarcián José Luis Leal Soto.
Fai 10 anos nos elaboráramos un documental sobre o mesmo tema que se titulo A memoria nos tempos do volfram que foi premiada no certamen de documental etnográfico Espiello 2005.
Aquí vos deixamos o documental de A Luz do Negro.
|
|
|
|
|
| 7 Comentario(s) |
|
| 1 |
Durante a II Guerra Mundial era o mineral coñecido como Wolframio un mineral moi valioso naquéles tempos. É o Wolfram un material negro que salía das minas habidas en Santa Comba e Boqueixón, dous concellos opuestos na xeografía física galega. Creo que tamén na zona de Lalín houbo algo de esto, tamén.
Hoxe creo que estas minas nos están en activo, porque o material que se recollía alí era para fortalecer o ferro dos cañóns alemáns...
O máis gracioso de todo esto é que por ésos anos (1940 en diante), había persoas que á sombra de todo esto se fixeron cunha fortuna nada despreciable, sinceramente... Había algún mineral que non pasaba pola Administración da Mina e... "Tacita a t#blgtk08#acita...". Así foi como certas familias se enriqueceron gracias ó mineral que "naide veu, pero pasóu a poder de certa familia", hoxe moi respetable.
Excuso decir que fué allí dónde empezó todo lo que ahora se llaman "brotes" de aquéllas zonas mineras. Los más avispados "hicieron su América" en estas aldeas mineras. Aún hoy se recuerda esto en ciertas comarcas de la geografía española...
Outro día falaremos do mesmo, que foi polos anos 1940 e ss...
------------------------------------------------------------------------
"Teño unha silva na horta,
que me pica, que me prende;
teño unha mala veciña,
que por diñeiro, me vende"...
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (28-01-2014 12:20) |
|
|
| 2 |
Hola a todas-os.
E unha reportaxe estupenda, non a poiden ver ata oxe, póis non sei que lle pasa a o ordenador, e non teño son nos vídeos de Youtube, teño que descargalos, e velos en outro s#blgtk08#itio, en fin...cousas da informática.
Por certo, lembro oir contar a miña nai, historias como as de Eduardo, ela tamén dicia que, moita xente se fixera rica co mineral ese.Un saudo.
|
|
|
Comentario por Mari Patiño (29-01-2014 18:33) |
|
|
| 3 |
#blgtk08# |
|
|
Comentario por E. García - Santiago (29-01-2014 20:12) |
|
|
| 4 |
O WOLFRAM GALEGO, 70 ANOS DESPÓIS
----------------------------------------------------------------
Moi cerca de dónde eu vivín en Vilagarcía, última residencia, había un matrimonio con dúas fillas. Se vía dende lexos que esta xente non eran coma nós. Vestían e falaban de un modo descoñecido para os que vivimos cerca. Tiñan uns 50 anos...
Esta xente había comprado moitos terreos cercanos a aquéla casona.Tiña gando vacún e porcino. Daquéla non había tractores. Pero as terras estaban preparadas para a chegada da maquinaria agrícola. Estaban moi postos no terreo agrícola. Como veciños cercanos, eu lles pondría un "0", do 1 ó 10. Xente moi bruta...
Por aquélas fechas se establecéu en Vilagarcía un negocio que tamén se montóu con cartos do Wolfram. E tamén compraron unha casa con finca moi boa. Todo éso entre os anos 46 e 47(?). O negocio estaba situado cerca do Cuartel da G.C. A casa que se comenta estaba tasada en 40.000 pts., ou por ahí... Polo que se ve, esta xente tiña máis cartos que os Bancos galegos... que eran o Banco de La Coruña e Banco Pastor...
Pola zona de Santa Comba, dónde existían minas deste mineral, houbo moitos novos ricos. Era mineral que salía da mina sin que naide se dera conta. Os compradores solían ser os taberneiros máis próximo#blgtk08#s á mina. Igualiño ó que pasóu en California nos anos 1849, cando se descubréu ouro, nas minas americanas.
Ten razón Mari Patiño ó decir que por aqueles tempos se notaba ésta xente que traía cartos "frescos" en abundancia. Non recordo si houbo algún negocio deste tipo. Supoño que sería parecido a cándo os do tabaco de batea se repartían os cartos en abundancia. E despóis, cos mesmos persoaxes houbo a época da droga, que tanto daño fixo á nosa xuventude. Pero houbo moitos cartos por toda a costa galega. Pero na Ría de Arousa foi dónde máis se notóu o movimento de cartos... Aquél paseo que vai desde Vilagarcía hasta O Grove, todo cheo de chalés, indican que moito de todo ésa obra nova, é máis que dudosa... Primeiro foi o tabaco e logo a droga. Esto deixóu moitos cartos ahí...
Hasta os Bancos estaban condenados cos narcos. ¿Se acordan vostedes do edificio do Banco de Bilbao? Pois eso. Xa daquéla.
---------------------------------------------------------------
"Son as de Laxe unhas mozas,
¡vaia unhas mozas aquélas!
Sólo con con velas de lonxe,
quítaselles a monteira,
porque son vivas de xenio,
anque son rapazas netas"...
......................
Rosalía de Castro
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (29-01-2014 22:05) |
|
|
| 5 |
Ás veces, de madrugada, penso, facendo balance do meu día, do que poño no FAIADO e quitéi en conclusión algo polo que pido disculpas, referíndome ao comentario nº 1, que fai alusión ó emplazamento das Minas do Wolfram. O sitio real era SILLEDA e non Lalín, como figura no comentario meu.
En esta zona comenzaron a verse os "Novos Ricos", como nos recordaban aquélas películas #blgtk08#americanas, porque encontraron petróleo nas súas terras é chegaron a vivir la mar de ben, pero... ¡Tiñan cartos, pero faltaba a cultura!
E ás veces esto, lles daba a risa a máis de catro. A esto era o que se refería Mari Patiño, con toda a razón.
Nada máis. Sólo quería indicar que era SILLEDA o sitio, dónde empezaron a funcionar estos millonarios.
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (30-01-2014 11:46) |
|
|
| 6 |
Hai montadas moitas historias acerca dos "Novos Ricos". Cando tiñan que ir de compras, iba a "manada enteira", co fin de opinar acerca do artículo que se quería comprar..., cando ningún tiña p.i.
Sempre compraban o máis caro, desechando sempre o máis barato. Ás veces, levaban o máis barato a precios moi caros. Espero que me entendan os que lean estas líneas. O que facían era unha maneira de demostrar que os cartos non era o máis importante para éles.
En aquéles anos, en plena Guerra Mundial, pero xa na última etapa, se teñen dado casos de esta xente, que se metía nos comercios de máis solera que había nas cidades, e lles chamaban moito a atención a gran cantidade de maniquíes que había dentro do comercio e escaparates. E algún cliente "Novo Rico", hasta quixo comprarlle algún maniquí, para que o traxe "sentara mellor" ó poñelo. Porque si as casas eran grandes, había sitio para todo. Algún ten comprado un aparato de radio para unha casa que non tiña instalada a lus, creendo que o aparato "falaba" sólo con poñelo enriba dunha mesa...
Esta xentiña, era xente da montaña, que en inverno se ven rodeados de neve por todas partes. E para éles, sólo existían, a súa familia da casa + o #blgtk08#seu gando. Non había outro mundo para éles... Dende o mes de novembro hasta abril, non salían da casa, hasta que a neve os deixaban saír. Pero vivían daquéla maneira que sabemos todos...
Si aquéles tempos os trasladaran a hoxe, ésta xente tendría os mellores coches, chalés e terras das mellores é en abundancia. O seu gando sería moi seleccionado, porque, para éles, os cartos non era a parte máis importante que tiñan entre máns. E os fillos que non quixeran traballar irían as Universidades de Oxford ou Cambridge. Por cartos que non fora... Pero xa vivimos no siglo XXI. E esto ténse que notar moito nas persoas que viviron en tobos como os conexos hasta que os directores de Bancos viaxaban ás aldeas con maletín e andaban polas corredoiras para recibir cartos ou falar da Economía daquél tempo. ¡ESTOS ERAN OS NOVOS RICOS DO SIGLO XX!...
....................................................................
"Dendes do Lérez lixeiro,
as veigas que o Miño esmalta,
non houbo no mundo enteriro,
máis arrogante gueiteiro,
que o gueiteiro de PENALTA"...
..................
M. Curros Enríquez
"AIRES DA MIÑA TERRA"
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (31-01-2014 11:29) |
|
|
| 7 |
En la segunda guerra mundial, España fue neutral y esa gente vendia el wolframio tanto a los aliados como al enemigo nazi.
Sin darse cuenta tambien participaron en la guerra a traves del#blgtk08# mineral, matando a miles de personas. Comprendo que en aquella epoca todo era miseria y habia que sobrevivir. La falta de informacion y el analfabetismo tambien jugo un papel muy importante. |
|
|
Comentario por Ramiro Sampedro (16-02-2014 13:59) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
