| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Cuando ?el Niño? vino con un pan bajo el brazo |
|
El número 72246 se hizo con el primer premio de la lotería de Reyes en 1976 y dejó 900 millones en Vilagarcía
El número 72246 se hizo con el primer premio de la lotería de Reyes en 1976 y dejó 900 millones en Vilagarcía
Era el primer sorteo de Reyes que se celebraba desde la muerte del dictador Francisco Franco y Vilagarcía tuvo mucho que celebrar. La capital arousana inauguró el ranking de ciudades gallegas agraciadas por ?el Niño? de la que todavía hoy solo hay cuatro municipios más: Vigo, A Coruña, Ferrol y Mondoñedo.
El encargado de repartir entre los vilagarcianos más de 900 millones de pesetas fue el número 72246. El ?Niño? vino aquel año con un pan debajo del brazo y los agraciados con la fortuna no dudaron en ir a celebrarlo a los puntos donde se vendieron los billetes: El Quiosco Central, el de María Leal y en el bar Xesteira.
Margarita, la mujer de Mingos Cores, recuerda aquel día con ilusión aunque lamenta no haber repartido más suerte. ?Siempre traíamos el completo y participaciones y las llevaba todo el mundo. Pero ese año Luis, el que nos traía la lotería, nos dio unos billetes. Me dijo: Tienes ahí el seis, que se lo cogí a María?.
Ella y su marido fueron dos de los afortunados. ?De aquella cuatro millones de pesetas aún era dinero. Hoy no es nada. Pero algún capricho sí que nos pudimos dar. Compramos un coche y pagamos la hipoteca. Piso ya teníamos. Nos dio para vivir mejor?, recuerda. Otro de los agraciados fue Luis Enrique ?Ricucho? Campos, que aprovechó el premio para cumplir una promesa: Hacer un busto a Alexander Fleming, el descubridor de la penicilina que salvó su pierna tras un grave accidente.
Son algunas de las historias de un premio que repartió alegría por todas las esquinas.
E un artigo de Olalla Bouza no Diario de Arousa ca colaboura do Faiado da Memoria
|
|
|
|
|
| 3 Comentario(s) |
|
| 1 |
Non recordo o número premiado, nin a fecha exacta, pero sabía que había sido nun sorteo da Lotería do Neno. Lle habían tocado cinco millóns de aquélas pesetas e... menos mal. Foi un premio, como todos os da Lotería que parece que cho mandan para tapar buratos de pisos construidos por o constructor Mesejo, na calle Covadonga... Non deseo dar moitos máis, datos para evitar unha posible "arrancadeira".
Fixo moito ben ésa lotería, pero ás veces, en vez de unir familias, creo que as separa. (que cada un interprete esto, como queira). Puden captar algo de todo esto, desde fóra, e coincide co que dixen un pouco máis arriba... Creo que para que a xente quedaracontenta, necesitaba que en vez de "5 kilos", caeran 50, para confeormar a uns e outros...
En sorteos anteriores, de 12 ou 13 décimos non cheguéi a coller un peso. No último sorteo ganéi cartos con esto, porque xoguéi moi pouco e me t#blgtk08#ocaron tres reintegros, que non deixa de ser un despilfarro que fai o goberno conmigo. E agora que estos premios pagan o 20% dos premios, ¡Xa está ben! Sólo lle quedaba esto, para meter o dente...
Estamos comenzando o ano 2014 e hasta o día de San Silvestre. Dios dirá.
------------------------------------------------------------------------
Onte pedían cartos en Santiago para ésa Igrexa que se queimóu.
Che daban o número da conta para xuntar cartiños sin perda de tempo... Un protestante amigo, foi o que me dóu o número. ¡Qué xente boa hai en este mundo!. Eu tamén vou a colaborar... Mira que ben viñan agora os cartiños aquéles do electricista. Está na cárcel para redimir os seus pecados. Agora non hai quen coloque un enchufe naquél mesmo sitio... O señor Cura na misa, dixo que nos demos presa, ás pagas extra... aínda non se gastaron e primeiro é a obra nova, que outras cosas... |
|
|
Comentario por E. García - Santiago (05-01-2014 20:58) |
|
|
| 2 |
Hola a todas-os:
Que bonita foto da familia Campos, todos contentos co pouco, ou moito, que lles tocou. Oxalá que este ano a sorte deixe algo el Vilagacía. A min, non me pode tocar nada, pois#blgtk08#, a pesar de ter uns cantos reintegros da loteria de Naviad, entre estar de "avoa", e o mal tempo, non me lembrei de mercar nada para Reis,
Bueno....como de xoe dicir, haxa saude. Un saudo. |
|
|
Comentario por Mari Patiño (06-01-2014 14:41) |
|
|
| 3 |
ACABÁRONSE AS FESTAS DO NADAL 2013/14, con máis pena que groria
-------------------------------------------------------------------------
Bueno, pois xa estamos vendo que todo o que ven... se vai. Este ano houbo ésa alegría económica de deixóu en algúns povos de Galicia, a Lotería do Neno, que trata de amañar a desfeita que sempre ocasiona a Lotería de Navidad. Moitas personas cambearon o rumbo da súa vida gracias a un golpe de sorte. Hoxe mesmo deixóu en NOIA, a 30 kms. de Santiago, un premio de 65 millóns de euros, que é para que se marche un de vacacións a consecuencia de un infarto... E a mín non me extrañaría nada, porque estos sustos hai que saber administralos...
Facendo un pequeno balance, temos que recoñecer que non é moi normal todo esto que nos está pasando pola nosa terra. Agua abondosa e vento por todas partes. O mar este ano encaprichóuse de un modo pouco habitual, e ocasionóu víctimas por exceso de confianza, porque desapareceron persoas, por falta de respeto ás nosas mareas. Toda a costa galega se veu afectada por esta razón. Dónde máis se notóu foi na zona da Costa da Morte, donde o vendaval, escarallóu a famosa "PEDRA DE ABALAR", que dicen os máis vellos do lugar que aquélas persoas que tiñan certas enfermedades, ao pasar por debaixo desta pedra, casi milagreira, moitos peregrinos notaron os efectos paranormales nas súas doenzas. Eu fun varias veces a esta zona da Costa da Morte, MUXÍA, se chama o lugar e como non teño un corpo de torero ou bailarín, non puden pasar por debaixo desa pedra. Si fora un home de 60 kgs. sería moito máis fácil. Creo que me entenderán perfectamente. Pero esta Pedra era un motivo máis
para achegarse para ver o espectáculo que representa o paso dos romeiros por debaixo da pedra famosa. Algúns teñen quedado atrancados e non sabían si salía o entraba. Tendo en conta que tamén escarallan a súa roupa, o negocio non deixa de ser morrocotudo. Que naide pense que esto llo vai pagar o cura do Santuario. Ademáis #blgtk08#desta vez creo que hasta se pode chegar a pensar que este asunto da Pedra, xa pode ser historia, porque rompéu por varias partes e non hai modo de arranxalo, según contan mariñeiros de Muxía. Si falta "éso" e coa crisis que temos, vamos ter que facer algo para atraer á xente a esta zona da Costa da Morte...
Onte mesmo na TV víase cómo as olas do mar rodeaban o santuario coma si fóra o abrazo da morte. Estos días pasados un dos moitos raios que caeron neste mar enbravecido esnaquizóu o tellado e algo más do templo da Nosa Señora da Barca, que, cómo dice a canción... "ten o tellado de pedra / e ben o podría ter d'ouro / miña Virxe si quixera"...
Pensemos que o material, sempre temos ocasión de arranxalo, non así, cando se trata de desgracias humanas, que g. a Dios, non pasóu nada para lamentalo. Chegóulle, pero non é o mesmo... Supoño que todo está preparado para volver a poñer as cousas cómo estaban...
O mar, como a neve, son fenómenos moi bonitos (os dous), pero cada un no seu estilo. A neve o que ten de bonito, o ten de peligroso por culpa das caídas que ocasionan fracturas de todo tipo. O mar cando se pon así de odioso o mellor que se pode facer é botar a correr en dirección contraria para non ter sustos peligrosos... ¡Moito ollo!
........................................................................
"Aí tés meu corasón,
si o queres matar, podes;
pero, como estás ti dentro,
tamén, si ti o matas, morres"...
........................
Rosalía de Castro
"Cantares Gallegos"
O texto e mais o verso, vai dedicado a ésa xentiña da zona ésa da Costa da Morte, que sempre se ven afectados por accidentes que non desean e tamén por esos casos de destrozos polo vendabal, que lles ataca sempre.
Houbo unha conocencia miña que cando se refería á toda ésa zona decía que "aquelo era a terra da fame", por culpa do mal tempo. Sin pesca...
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (08-01-2014 12:27) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
