lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
HOXE É SÁBADO E MAÑÁN É O DÍA DA NAI |
|
 E, ao mellor, ainda non pensaches en que lle podería facer ilusión a túa nai. Pois primeiro que a chames, que a visites, que fales con ela e un agasallo non está demais.
E aquí mostrámoste o mellor que lle podes facer: o noso documental Desde dentro do corazón.
Non só lle estás entregando un simple DVD, estaslle entregando memoria, historia, lembranzas, tenrura, e a ti mesmo, e a ela, por que todos e todas formamos parte da comunidade que está dentro deste traballo.
E de paso tamén nos axudas a nos para que poidamos seguir adiante con este traballo.
Gracias a todos e todas. |
|
|
|
1 Comentario(s) |
|
1 |
Comptrei a miña película "DESDE DENTRO DEL CORAZÓN", aquí en Santiago, na Librería "Follas Novas", donde está un vilagarcián encantador. Un día fun alí a comprar un libro que fala sobre a Illa de Cortegada, e me fixo preguntas relacionadas co meu orixen e desde ése momento, falamos como si a nosa amistad viñera de vello. Me agradóu moito conocelo porque sempre me encantóu a xente que tén algo que decir. Falamos acerca de todo o que se relaciona co noso Concello e bisbarra..
Me dín conta perfectamente que este home alí era o dono do negocio ou casi, porque o que facía por saber da nosa terra era algo grande. Despóis de falar un rato me confesóu que era de Cornazo e que leva ésa terra dentro do seu corazón. Antes de eu marchar colléu un libro que describe o Pórtico da Gloria, e mo dedicóu de un modo moi persoal e amistoso. Escribéu toda unha folla para deixar constancia de meu paso pola Librería "Follas Novas", cousa que eu llo agradecín moito.
Foi o arousán máis culto, generoso e boa persoa que conocín na miña vida. Porque, escribir, escribe calquera, pero escribir sobre o Pórtico da Gloria, ai que estar moi preparado en todo. Eso non é como facer unha crónica de un partido de fútbol entre Solteiros e Casados. Aí tés que demostrar o que sabes da obra do Mestre Mateo, que anda polos 800 anos. Hai unha chea de figuras que cada unha merece un texto aparte, porque todas elas teñen un significado que os "listillos" coma mín non podemos desvelar.
Donde eu traballéi, se impriméu un libro donde se reflexa a obra que se cita, pero tratando o tema dos instrumentos musicais do Pórtico, a xuicio de un Jesuíta, profesor da Universidade compostelán, que trata todo este mundo musical de aquél tempo, e teño que decir que o conservo como "ouro en pano", dedicado para mín como un traballador de esta obra. O libro foi editado no ano 1989. Houbo quen mo pideu prestado, pero estas cousas, non se poden prestar... ¡E precioso! Nin se pode enseñar siquera.
#blgtk08#
O libro en sí está feito por dúas persoas que estudiaron a música de aquél tempo; dos persoaxes que pasaron polo Camiño de Santiago. No Pórtico están unha chea de figuras con un instrumento descoñecido en aquéla época. Pero o Mestre Mateo soupo plasmar e ahí quedaron para sempre, grabado en granito das nosas canteiras.
O noso paisano, Don Rafael Silva Costoyas, deixou constancia do seu saber e estar, e editóu un libro que me gustóu moito, vindo de un paisano coma mín. E me dixo ó finalizar a conversa:
"Eduardo, vente por aquí cuando quieras, aunque no me compres nada"...
Esto foi o mellor da entrevista. Este home lle gusta facer un estudio da persoa que se entrevista con él. Pero vale a pena cando te tropezas con xente así. Hai outros que andan na TV, Prensa e todo éso que sabemos todos que sólo buscan o lucro persoal. Os coches de alta gama, chalés desos caros, viaxes e Cruceiros polo mar, etc. Todo para eles e os demáis, non teñen qué comer...
Lles rouban todo canto teñen éstos miserables e durmen máis tranquilos que Dios. ¡As estafas dos banqueiros! Os políticos sin ter sitio, donde meter os cartos. Os nenos sin comer. ¡Por favor! Que haxa xustiza para ésa pobre xente... Que alguén os defenda. Porque está demostrado que hai xente compinchada para roubar a nosos galegos. Nadie fala de esto, porque aquí vale todo. O Clero, caladiño, coma sempre. Despóis dicen que van co pobo. Si, sí... Xa che entendo, amigo!!
Qué ben predicades. Si Cristo volvera, Dios nos libre, qué pasaría... Pero...
........................................
"Solo media de deixaron,
os que de aló me trouxeron,
os que de aló me roubaron.
....
Non me roubaran, traidores,
¡ai! uns amores toliños,
¡ai! uns toliños amores"...
..............
Rosalía de Castro
(1837-1885)
Dedicado a mi paisano
Rafael Silva Costoyas.
Un señor.
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (12-06-2013 20:30) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|