| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Festas de Vilagarcia |
|
.jpg)
Son as festas do noso pobo, cada ano sona a trimpeta que nos trae a cada un de nos ganas de sair a rua a compartir cos nosos veciños, amigos e familiares as datas que secularmente adicamos as nosas festas. A todos que o pasedes moi ben as ruas teñen un acento especial, atraccions que moven persoas, todo é moi agradable. Tanto a os que estades eiqui, como a os que non lles foi posible, bo Agosto, boas festas e moita saude |
|
|
|
|
| Vilagarcia un sentimento |
|
O dous de Febreiro de dous mil nove abrimos a nosa blogoteca o Faiado da Memoria, inauguramos un espacio cas portas abertas a todo aquel que nos quixera seguir. Abrimos o espacio co seguinte texto:
INTRODUCIÓN Ó PROXECTO
rúa a Marina a partires da rúa de Colón no tempo previos ós recheos.Ábrese este blog (con galería de imaxes) co fin de dar a coñecer e transmitir o traballo que se está a realizar tanto desde a Asociación "O Faiado da Memoria" como do "Arquivo Social da Memoria" dependente da Concellería de Cultura do Concello de Vilagarcía de Arousa.
A función, tanto da asociación como do arquivo do concello é a de recuperar todo tipo de material gráfico, audiovisual, documental, sonoro e oral do concello de Vilagarcía e comarca.
A día de hoxe, febreiro de 2009, cóntase con máis 7.000 elementos gráficos de diveros pobos como A Illa, Catoira, Baiona, Gondomar, Oia, Cangas e Vilagarcía. Sendo, a maior parte, uns 6.000, desta última vila. A isto emos que sumarlle as 30 horas de testemuños personais gravados en vídeo sobre as súas vivencias. Son relatos de vida que, de non telas recollido a tempo poden desaparecer irremedablemente.
E só estamos comenzando.
Por iso nace este blog, para que todos podan ter acceso desde a sua casa ou traballo, desde Vilagarcía ou desde calqueira lugar do mundo. Este é un espacio aberto a participación. Non só un escaparate do traballo realizado, tamén é unha porta para poder pasar, deixalo comentario sobre as imaxes que vamos colocando. As impresións ou recordos que lles traen. A identificación das mesmas. A correción dos datos que figuran nelas xa que moitas non contan cunha identificación precisa nen o seu donador ten unha información precisa sobre ela. Este é un lugar para colaborar.
Pero esta porta tamén invita a pasar fisicamente. Nun espacio preparado pola Concellería de Cultura donde calqueira persona poderá porse en contacto con nos para recoller (exactamente en copiar) as súas testemuñas ou documentos e poder así seguir facendo crecer este Arquivo Social.
¿Cal é a nosa forma de actuación?
Unha vez postos en contacto cunha persona ou familia, ben por iniciativa nosa ou pola de ela, acercámonos o seu domicilio levando con nos levando un ordenadr e un escaner para realizar, no propio fogar do donante, o copiado de todo o material que el teña a ben de cedernos. Isto é importante xa que é premisa importante do proxecto non sacar nin fotografías nin documentos das casas para evitar "desaparicións" dos mesmos.
En caso de elementos como grandes negativos fotográficos ou películas que non podemos realizar copias alí mesmo teíamos que vernos obrigados a levalas pero sempre mantendo a seguridade do que se nos entrega.
Este material formará parte dun arquivo que estará na Concellería de Cultura do Concello de Vilagarcía para uso e disfrute de calqueira persona ou ente, público ou privado. O material estará catalogado co fin de que cada elemento gráfico, sonoro ou audiovisual sexa facilmente localizable.
No dia de hoxe no blog blogoteca.comofaiadodamemoria contamos con 12.151 imaxenes, na casa nova que inauguramos anos despois contamos con 7.803....en menos de quince dias temos vinte mil imaxenes nas nosas paxinas. Vai adicado a xente de Vilagarcia nas festas do 2019. Bos dias, boas festas |
|
|
|
|
| Cronica do Diario de Arousa |
|
Cronica de OB para Diario de Arousa
Calveiro saca del silencio a las mujeres que lucharon contra “os poderosos”
El pregonero recordó a Josefa Barreiro, Pilar Fernández y Juana Núñez, fusiladas por el franquismo
As fiestas de San Roque arrancaron ayer con un emotivo pregón en el que la justicia tomó la palabra. El escritor Marcos Calveiro hizo memoria propia, pero también fue más allá y sacó del silencio nombres como los de Juana Núñez, Josefa Barreiro y Pilar Fernández, “la Montañesa”, fusiladas durante la “represión fascista”. A ellas estuvo dedicado el arranque oficial de las fiestas de San Roque. A ellas y a los “milleiros de mulleres que foron o celme desta vila, que loitaron día a día con esforzo e dignidade para sacar as súas familias adiante contra vento e marea”. A las “pastoriñas, costureiras, pescantinas, mariscadoras, mulleres da conserveira, labregas... nais que loitaron pola vida dos seus fillos contra os máis poderosos, cando todos ficaban caladiños”.
Pero la memoria, que “é unha fraga”, también llevó al pregonero por el barrio de su niñez, Os Duráns, “naqueles hoxe afastados anos 70”. Y se acordó de la tienda de Marita, del taller de fundiciones “dos Garabáns”. También se pasaron por Ravella paisajes como la taberna de Sita” y, ya en el centro, la librería de Montáns, uno de esos rincones de toda la vida que siguen haciéndole frente a la electrónica. Calveiro se desplazaba allí para comprar “coa paga un sobre sorpresa ateigado de soldadiños ou indios ou vaqueiros de plástico” y se encontraba con “un vello tocadiscos en que nos pinchaba de Dylan a Mozart, da Callas a Janis Joplin”.
Un viaje a la infancia
Porque el pregón de Calveiro fue todo un viaje. Un repaso por la Vilagarcía de su infancia porque, reconoció, “eu escribo para manter no meu interior aquel neno dos Duráns que fun, para tentar escoitar ás árbores desa fraga e apreixar, aínda que sexa durante uns intres fuxidíos, esa infancia case esquecida no remol da miña desmemoria”.
Por ello, por el balcón de Ravella se pasaron también las huertas de Os Duráns “as casiñas baixas e humildas, as eiras onde roubábamos a froita nos veráns, os partidos de fútbol nunha rúa sen coches”, pero también “a xunqueira, ao croar das ras onde agora está a estación de autobuses”, los domingos de vermú y refrescos en el café Central, en el Dorna o en el California y las compras con su abuela en la farmacia de Bermejo o almacenes Simeón.
También recordó Calveiro aquellas primeras lecturas, en la biblioteca municipal, que forjaron el escritor que hoy es. Tintín, Asterix, Salgari y Los Cinco fueron los primeros que hicieron volar su imaginación. Ya más tarde descubrió otra Vilagarcía, la de Lorca, Sorolla, la de Aquilino Iglesias Alvariño y la de Plácido Castro, “senlleiros homes que deixaron a súa pegada fonda nesta vila, Naquela vila que durante moitos anos os ingleses invadiron pacificamente, transformando as súas rúas, as súas xentes, embedándose bailando, cantándose ou namorándose”. Calveiro dio el pistoletazo de salida a las fiestas con un pregón de lo más emotivo, en el que el niño y el adulto se dieron la mano. A continuación, una comitiva formada por asociaciones y colectivos participó en la ofrenda floral al patrón.
fOTOGRAFIA DE MONICA IRAGO |
|
|
|
|
| As Revenidas |
|
.jpg)
Imos adicar o noso cachiño hoxe a AS REVENIDAS de Vilaxoan que escomenzaron onte venres dia nove. Hoxe as doce podedes escoitar polas ruas a os inimitables TERRIBLES DE AROUSA, logo temos a sardiñada popular como homenaxe as revenidas de Vilaxoan.
A pasalo ben, disfrutade da beleza de Vilaxoan, da festa, da sua xente, do xantar, noraboa a sua organizacion, non e facil montar un programa como o que se vai disfrutar. Bos dias |
|
|
|
|
| Con Miguel, membro de GREENPEACE |
|
.jpg)
No Raymond Warrior barco de Greenpeace, atracado o fin de seman no muelle do Ramal, que os vilagarcians acudiron en masa a visitar, facendo colas baixo un sol implacable. Vilagarcia respondeu, Greempace lanza mensaxes claros de loita contra o que se esta a facer no mundo e presenta alternativas de futuro.Si queremos evitar a subida peligrosa do nivel do mar, os huracans máis fortes e aqueles eventos dos que Naciones Unidas falou na última publicación do IPCC de este ano, cerca de tres cuartas partes das reservas de petróleo (que todavía non están en producción) no mundo tendrán que permanecer sin explotar.
Por todo esto, si escoitamos a os expertos, resulta evidente a importancia de no buscar novas reservas de petróleo para explotar, siendo o exemplo máis claro o petróleo do Ártico, que a propia AIE subraya os riesgos ambientais, así como seus altos costes.
Sin embargo, AIE sí que destaca a importancia de apoyar as Energías Renovables. Este informe e por tanto a última evidencia que verifica a importancia de centrarnos en políticas energéticas sostenibles de forma inmediata, co el obxetivo de reducir as emisiones de CO2, potenciar a eficiencia e o aforro enerxético desenrolando enerxías renovables.
Mirando cara o futuro da man de GREENPEACE.Desde a Ria de Arousa, agradecemento do FAIADO DA MEMORIA |
|
|
|
|
| Festas na Laxe e no Carril |
|
As nosas xentes celebran as suas festas nun tempo de vran que anima, os que non as coñecedes sempre é bo momento pra facelo, animadevos e compartide cas boas xentes da Laxe e do Carril as suas festas patronais. Bo dia |
|
|
|
|
| Onte remataron as charlas |
|
.jpg)
Brillantemente, da man do historiador Bernardo Maiz, ameno,dilixente e brillante, como sempre Bernardo falou durante unha hora e cuarto de aquel tempo que nos tocou vivir. O presentou Olalla Bouza, que lembrou o expediente que se lle abreu a Bernardo e a o Pai de Olalla, Gonzalo Bouza-Brey na Universidade compostelan alá por 1972, ca posterior expulsion e multa de cincoenta mil pesetas, e sobor de todo ca presion e persecucion da policia franquista enriba deles. Eran tempos de apandar como diria Valenzuela, eran tempos de valientes, de pagar, de intentar trocar, cambear a sociedade, sin liberacions, sin cobros...pagando.
Onte remataron as charlas como deciamos en TEMPO DE GRISES, nunhos dias rematara a Exposicion, durou tres meses, pero satisfeitos pola acollida, hay que seguir a falar de tempos que vivimos, de poñer en valor unha parte da Historia da que se fala ben pouco.GRACIAS a todos. Bos dias |
|
|
|
|
| Hoxe no Faiado o historiador Bernardo Maiz |
|
Hoxe dia dezaoito de Xullo, cumprense oitenta e tres anos de aquel golpe de estado contra o Goberno da Republica, contra o Goberno que habia decidido o pobo cos seus votos. A partir de aquel momento falaron as pistolas que acabaron ca vida e os sonos de miles de persoas. Como homenaxe a todas elas, a esas persoas e familias silenciadas, as nosas charlas que acompañaron a Exposicion TEMPOS DE GRISES adicada a Transicion, rematan hoxe, o fan da man de Bernardo Maiz, Historiador licenciado en Xeografía e Historia pola Universidade de Santiago de Compostela en 1973, e Doutor en Historia Contemporánea (Zaragoza, 1984) coa tese titulada "1936-1964. A esquerda militante en Galicia". Membro do colectivo "Memoria Histórica Democrática". Foi profesor de secundaria e catedrático xubilado no IES Concepción Arenal de Ferrol (1976-2010).
Bernardo é unha persoa adicada a facer xusticia nas suas investigacions, para nos e un luxo que podedes disfrutar a partir das oito da tarde na sede do FAIADO DA MEMORIA. Esperamosvos |
|
|
|
|
| Felicidades Amiga |
|
.jpg)
Maria Jose Vazquez Blanco, unha das netas do Arousan, esta hoxe de cumpleanos, avisamos que non perdoamos a pastelada, pero desexamoslle con todo cariño un bo dia, que todo vaia bonito, como ela merece. Un bico |
|
|
|
|
| Estamos a piques de rematar |
|
.jpg)
Onte veu a dar a sua cinferencia, ou charla a o Faiado da Memoria, Francisco Rodriguez, o timon da UPG, durante unha chea de anos, referente historico da transicion sin dubida algunha. Foi presentado por unha persoa da casa, Xose Castro Raton. Interesante charla que ocupou mais de sesenta minutos, moi amena por certo, nos fixo lembrar acontecementos vividos.Estamos a unha seman de rematar a EXPOSICION TEMPOS DE GRISES, de duracion casi de tres meses, e de preparacion xa fai medio ano. Moitas gracias a todos pola vosa acollida. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
