| ENDL do IES Félix Muriel |
|
| Equipo de Normalización da Lingua Galega |
|
|
| Perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| O APALPADOR |
|
 Moito antes de que a sociedade de consumo importase dos países nórdicos a Papá Noel, en Galicia xa habitaba a figura do Apalpador.
O Apalpador é un xigante gordullón de profesión carboeiro que vive nas serras do Courel, e fuma unha pipa. Viste unha boina, ten unha barba loura e sempre anda cunha chaqueta e un pantalón cheos de remendos.
Conta a lenda que o Apalpador abandona as montañas, para baixar ata as aldeas e entrar sixilosamente nas habitacións das criaturas pequechas da casa. O seu obxectivo, é palparlle as barrigas para ver se estaban ben alimentadas, e comprobar se comeran o suficiente durante o ano, deixándolles un puñadiño de castañas como agasallo. Se ademais foron bos, tamén lles deixaría un xoguete para desexarlles un feliz Nadal.
Actualmente o Apalpador, foi dalgunha maneira substituído pola figura de Papá Noel, pero dende os concellos fanse actividades normalizadoras para que non nos olvidemos da existencia deste xigante.
Nós sumámonos a esta iniciativa propoñéndovos a seguinte actividade. Dille á túa familia que che cante esta cantiga tradicional antes da chegada do Apalpador:
Vaite logo meu meniño/miña meniña,
marcha agora para a camiña,
que vai vir o Apalpador
a apalparche a barrigiña.
Xa chegou o día grande
día do noso señor.
Xa chegou o día grande
e virá o Apalpador.
Mañá é día de cachela,
que haberá gran nevarada
e ha vir o Apalpador
cunha mega de castañas.
Por aquela comba
xa ven relumbrando
o señor Apalpador
para darvos o aguinaldo.
Antía Lamas Suárez
Iria Iglesisas Franco
2º E.S.O C
|
|
|
|
|
| A oposición de dúas cores |
|
Dende o I.E.S Félix Muriel, non nos quedamos quietos fronte á violencia de xénero. No centro fixéronse varios carteis e actividades, como por exemplo: que o luns todos fóramos ao centro vestidos de negro, a fala deste día no programa da radio, ou unha exposición de frases na entrada. Esta última vai ser na que nos centremos nesta redacción.
A principios de semana, colocouse na entrada do instituto unha exposición, que a simple vista, parecía un tendedeiro con carteis colgados. Pero este escondía moito máis:
-O reparto do espazo.
Claramente este tendedeiro tiña o espazo dividido en dúas partes totalmente opostas. A primeira (a máis agradable á vista, e coa que todos deberíamos estar de acordo) defendía, sen lugar a dúbidas a igualdade entre homes e mulleres . Nestes carteis había citas, de homes de todos os tempos que defendían esta idea.
Na outra parte ( que tiña ideas erróneas) atopábamos enunciados machistas de homes que pensen ou pansaban, que o home é por natureza superior a muller.
Vemos entón que o tendedeiro estaba dividido en dúas posicións enfrontadas, coas que nos atopamos na vida real.
-Dúas cores.
Para que estas ideas quedaran aínda máis claras, a división do espazo estaba acompañada por dúas cores representativas.
Coa defensa do feminismo, como non, os carteis eran de cor violeta (a cor representativa desta ideoloxía). Que esta cor sexa o símbolo do feminismo, remontase ao 1.911. Cando 146 mulleres traballadoras dunha fábrica téxtil puxeron en marcha un folga, e o xefe destas decidiu plantarlle lume ao edifidio con elas dentro, o que provocou a morte de todas elas calcinadas. Estas mulleres fabricaban camisetas de cor violeta, dise que o fume que desprendía a fábrica era violeta, desde aquela o violeta esconde máis que un simple tono.
Na segunda parte, atopábamos a cor negra. Esta representa o misteio, a morte, a escuridade, a tristeza e un sin fin de cousas negativas. O negro non precisa de máis explicación, simplemente o asociamos co machismo por que é algo negativo.
Nos pensamos que facer estas cousas dende o centro, conciéncianos (polo menos ás persoas que nos molestamos en lelo) do que está pasando no mundo, por que ás veces evitamos pensar polo que teñen que pasar moitas mulleras aínda a día de hoxe.
Ademais aprendemos novos puntos de vista arredor des situación, porque ás veces estamos tan seguros de que temos a razón, e simplemente fai falta escoitar outra perspectiva para que nos demos conta de que estábamos equivocados. O mellor se todos o fixéramos, poderíamos vivir nun mundo mellor, sen desigualdades,sen inxustizas.
Antía Lamas Suárez 2º ESO C
Iria Iglesias Franco 2º ESO C |
|
|
|
|
| Páxinas, aplicacións e outros produtos en galego. |
|
O outro día estaba mirando páxinas web en galego e de alí a un pouco atopei unha que me gustou especialmente.
Esta páxina que por certo, está totalmente en galego, ensínanos páxinas, buscadores, aplicacións, e produtos electrónicos en galego. Ademais diso tamén nos deixa unha pequena descrición da páxina ou produto que sexa que esteamos vendo, de modo que saibamos cal é o produto ou de que trata. Obviamente a páxina non contén todos os produtos que están en galego, (por exemplo scratch), pero si unha gran recopilación de moitos deles, cousa que non é doada de facer. Así mesmo engade tamén unha breve descrición, que a fai unha páxina digna de ver e ser comentada.
Non vos conto máis. Se tedes curiosidade ou vos apetece, o mellor é consultala.
Se desexas visitala déixoche aquí o enlance ó cal podes aceder facendo click nesta frase. |
|
|
|
|
| A violencia machista na nosa contorna |
|
Violencia machista na nosa contorna
Hoxe en día é moi frecuente atoparse con algún caso de violencia machista, posto que está en todos os ámbitos da nosa vida cotiá. A moitas persoas parécelles unha broma pero é algo máis que iso. é un tema moi serio, no que poderíamos estar todas implicadas, posto que se trata dunha violencia do home cara á muller.
Moitas mulleres temen saír á rúa por medo a ser violadas ou agredidas, por outras persoas e aínda que isto é máis frecuente dentro de todo iso atópanse os micromachismos, que son pequenos machismos que non notamos, pero están aí.
Todas as persoas implicadas deberían denunciar os feitos e contalos, porque se non o solucionamos isto podería ir a máis e converterse en unha cousa moito peor.
Noa Piñeiro e Laura Vicente. 2º ESO D. |
|
|
|
|
| EDLG |
|
Ola!!
Hoxe estivemos no local do Equipo de Normalización Lingüística e pasámolo moi ben escoitando música galega. Igual que nós desfrutamos moito con esta actividade. Tamén vós o podedes facer e por iso vola recomendamos.
Tamén hai xogos cos que pasar un momento entretido.
Visitade o local
Saúdos cordiais |
|
|
|
|
| CHARLA-OBRADOIRO “FÁLAME MOITO E BEN” |
|
 O Servizo de Normalización Lingüística do Concello de Rianxo organiza unha nova actividade formativa destinada ás familias con crianzas de 0 a 6 anos e a persoas coidadoras e docentes, incluída no programa Apego de dinamización lingüística da primeira infancia. Co título Fálame moito, fálame ben vaise desenvolver unha charla-obradoiro na que se falará da estimulación de bebés para a adquisición da linguaxe. O obradoiro será desenvolvido pola psicóloga especialista en familia, Raquel Vello Varela, integrante do equipo Oikos (espazo de emocións, desenvolvemento e saúde). Incluirá diversos temas relacionados coa adquisición da linguaxe e pautas para a súa estimulación: cando e como estimular a fala das crianzas e como falarlles, a estimulación da linguaxe cando conviven dúas linguas, diferencias entre linguaxe falada e signada, fases da adquisición da linguaxe e identificación de atrasos da fala, e diversos recursos como xogos, cancións e materiais.
A actividade é de balde e desenvolverase o vindeiro sábado 2 de decembro, ás 11.00 h, no salón de actos do Auditorio de Rianxo, cunha duración estimada entre 90 e 120 minutos.
Para participar cómpre inscribirse no SNL do Concello de Rianxo (planta baixa do antigo xulgado), a través do correo electrónico normalizacion@concelloderianxo.gal ou nos teléfonos 664188084 ou 981860075, ata o 1 de decembro.
Rianxo, 27 de novembro de 2017 |
|
|
|
|
| Soledad Felloza no noso IES |
|
 Na mañá deste venres 24 de novembro celebraranse dúas contadas da actriz, escritora e fotógrafa uruguaia, Soledad Felloza , unha para 1º da ESO (11,20) e outra para alumnado de 4º ESO (12,30h).
Baixo o título O comezo do mundo vai ofrecer unha selección de contos e historias de mulleres, baseadas en mulleres ou que teñen un fío condutor común na orixe do ser humano e no valor da palabra.
Esta actividade pódese ofrecer grazas á colaboración do Servizo de Normalización Lingüística do Concello de Rianxo. A actividade pretende achegar o valor da oralidade ao alumnado rianxeiro, precisamente da man dunha muller (cando se celebra a semana en contra da violencia de xénero), que ademais é de fóra de Galicia pero que ao vivir na nosa terra asumiu a lingua do país como propia e que desenvolve unha parte importante do seu traballo en galego.
A lingua galega vai ser a ferramenta que axudará a reflexionar sobre a nosa vida e a rirnos de nós mesmos, pero tamén tratará, dende ópticas diversas, diferentes aspectos da sociedade, entre eles a discriminación e a violencia contra as mulleres, a tradición oral, a necesidade de comunicarnos e de respectarnos para vivir en sociedade, e o valor que ten a nosa lingua propia como parte fundamental do noso patrimonio. |
|
|
|
|
| 25 N, Día da non Violencia Contra a Muller. |
|
 Aquel venres 25 de novembro, do ano 1960, foron asasinadas as tres mariposas, tres irmáns dominicanas co apelido de Mirabal. O suceso fixo xear o sangue de moitas persoas, tanto que a prensa do lungar onde ocorrera, tentou ocultar o feito, convertido este, nun recordo mundial.
O asasinato destas tres irmáns, e o seu encubrimento, supuxo un hito na visión da muller e no seu status, provocando que en 1981, se levara a cabo un encontro feminista, que buscaba a igualdade entre ambos sexos. Este encontro, foi o causante de que a ONU, no ano 1999 acordase que sería o 25 de novembro o día contra a violencia machista. Dende 2000 este día foi celebrado en conmemoración de estas irmás que intentaron ser silenciadas por outros que non o lograron.
Nin unha máis.
Gabriel Figueira Núñez |
|
|
|
|
| Máis bocadillos |
|
 Debido á grande cantidade de alumnado no IES Félix Muriel, e xa que moitos non traen merenda senón que só traen os cartos para mercar na cafetería, queremos dar a nosa opinión ou mesmo denunciar que non hai suficientes bocadillos para todos.
Nós cremos que deberían facer máis bocadillos, e algúns sen queixo, porque o levan a maioría , e non a todo o mundo lle gusta ou non o poden tomar.
Comprendemos que ás veces non teñamos bocadillos abondo, ou mesmo que haxa moitos de queixo, pero queremos amosar a nosa opinión porque nós precisamos repoñer forzas. Aínda por riba, hai moita xente que non almorza, polo que teñen necesidade de mercar un bocadillo no recreo.
Tamén fan falta patacas fritas, que non hai moitas e ademais están riquísimas, aínda que non sexan moi saudables!!! Hai xente á que non lles gustan os bocadillos e non hai suficientes patacas fritas para alimentarnos.
Se se puidesen facer máis, estariamos felices na hora do recreo.
Daniela e Isabel, 1º ESO A
|
|
|
|
|
| Tráiovos unha noiticia | O castelo da lúa. |
|
 Veño de ler en "La voz de Galicia" unha noticia que me pareceu moi interesante, que quería compartir con vós.
Aproveitando o nome deste blog quería falarvos do que trata. Unha vez dito esto, empecemos:
Baixo o seguinte titular, "La recuperación del Castelo da Lúa estará lista en primavera" cóntanos, como xa supoño que vos déstedes conta, que se está a traballar para recuperar as ruinas e os resto arqueolóxicos que poida haber. Prevese que para a primavera de 2018, o O castelo da lúa, estará rehabilitado. A noticia tamén nos informa de que o proxecto, xa está posto en marcha e que están empezando cunhas tarefas iniciais.
Dende o insituto, consideramos que é unha boa noticia porque moitas veces visitamos este lugar ligado á historia e literatura do pobo.
Para ler máis sobre a noticia deixo aquí o enlace.
Gabriel Figueira Núñez.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
