| ENDL do IES Félix Muriel |
|
| Equipo de Normalización da Lingua Galega |
|
|
| Perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| A oposición de dúas cores |
|
Dende o I.E.S Félix Muriel, non nos quedamos quietos fronte á violencia de xénero. No centro fixéronse varios carteis e actividades, como por exemplo: que o luns todos fóramos ao centro vestidos de negro, a fala deste día no programa da radio, ou unha exposición de frases na entrada. Esta última vai ser na que nos centremos nesta redacción.
A principios de semana, colocouse na entrada do instituto unha exposición, que a simple vista, parecía un tendedeiro con carteis colgados. Pero este escondía moito máis:
-O reparto do espazo.
Claramente este tendedeiro tiña o espazo dividido en dúas partes totalmente opostas. A primeira (a máis agradable á vista, e coa que todos deberíamos estar de acordo) defendía, sen lugar a dúbidas a igualdade entre homes e mulleres . Nestes carteis había citas, de homes de todos os tempos que defendían esta idea.
Na outra parte ( que tiña ideas erróneas) atopábamos enunciados machistas de homes que pensen ou pansaban, que o home é por natureza superior a muller.
Vemos entón que o tendedeiro estaba dividido en dúas posicións enfrontadas, coas que nos atopamos na vida real.
-Dúas cores.
Para que estas ideas quedaran aínda máis claras, a división do espazo estaba acompañada por dúas cores representativas.
Coa defensa do feminismo, como non, os carteis eran de cor violeta (a cor representativa desta ideoloxía). Que esta cor sexa o símbolo do feminismo, remontase ao 1.911. Cando 146 mulleres traballadoras dunha fábrica téxtil puxeron en marcha un folga, e o xefe destas decidiu plantarlle lume ao edifidio con elas dentro, o que provocou a morte de todas elas calcinadas. Estas mulleres fabricaban camisetas de cor violeta, dise que o fume que desprendía a fábrica era violeta, desde aquela o violeta esconde máis que un simple tono.
Na segunda parte, atopábamos a cor negra. Esta representa o misteio, a morte, a escuridade, a tristeza e un sin fin de cousas negativas. O negro non precisa de máis explicación, simplemente o asociamos co machismo por que é algo negativo.
Nos pensamos que facer estas cousas dende o centro, conciéncianos (polo menos ás persoas que nos molestamos en lelo) do que está pasando no mundo, por que ás veces evitamos pensar polo que teñen que pasar moitas mulleras aínda a día de hoxe.
Ademais aprendemos novos puntos de vista arredor des situación, porque ás veces estamos tan seguros de que temos a razón, e simplemente fai falta escoitar outra perspectiva para que nos demos conta de que estábamos equivocados. O mellor se todos o fixéramos, poderíamos vivir nun mundo mellor, sen desigualdades,sen inxustizas.
Antía Lamas Suárez 2º ESO C
Iria Iglesias Franco 2º ESO C |
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
