Este caderno dos de Noriega, adicado ao poeta Antonio Noriega Varela, pretende ser unha xanela aberta a todo o mundo que queira coñecer a infinda sensibilidade poética do "Bardo da Montaña" e "Cantor do Ermo". Calquera pode facer uso desta bitácora e deixar a súa opinión ou comentario nela.
Sexan benvidos e benvidas!.
Graciñas por visitarnos.
xosedenoriega@gmail.com
|
|

|
O Cantor do Ermo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A un brañego |
|
 ¡Deixa rodar o mundo!, ti procura
imitar os teus pais, os teus avós;
Dios éche santo vello, sirve a Dios,
practicando o que manda o señor cura.
A te-lo corpo forte e a alma pura
imita, si eres cordo, as ambiciós;
casa o teu corazón cos corazós,
que proclaman da aldea a fermosura.
Non é xente de honor a que te engaña;
non digas que o que marcha a terra extraña,
vai ben libre de verse en bravo apuro;
¡inda che hai quen de fame aló regaña!:
cala, e come o centeo da montaña,
i amoleceo no leite, si está duro.
A. Noriega Varela
Poemas non recompilados, Foz 1907
[volver al inicio] |
|
|
|
Dios lles día ós que se van |
|
 Dios lles día ós que se van
montes de ouro noutra terra
i a min os aires da serra
e boa anada de pan;
se, en pasando de Gontán,
non miden mellor o viño,
desbravar quero un palmiño
da Galicia, ¡a probe mai!,
que en tódolos sitios hai
cen leguas de mal camiño.
A. Noriega Varela
Poemas non recompilados
|
|
|
|
Sen título |
|
 Irmao: ¡eu che axudo!, pousa
tamaña cruz ond´a miña,
partirémo-la fariña
i a sal, ¡non teño outra cousa!
Vai ora en paz, suca a chousa,
trolla. que é bon Dios, o rego
i, ó cabo do ruín trafego,
farto de penas e papas,
¡chámame pra ir ver as guapas,
que xunta na fía o cego!
Poemas non recompilados
Antonio Noriega Varela
|
|
|
|
|
|
|
|
|