Un espazo aberto á mobilización social e á loita cidadá! |
|
No Ollo do Furacán ten como obxectivos e fins:
a) A defensa dos intereses económicos, sociais, culturais e lingüísticos de Galicia.
b) Dinamizar a participación da cidadanía galega e o debate público de temas de interese xeral relacionados con Galicia, a súa economía, sociedade, folclore, gastronomía, tradicións, literatura, arte, música, cine, teatro, artes perfomartivas, radio, televisión e producións audiovisuais, historia, filosofía e resto da súa cultura.
c) Favorecer a transparencia na gobernanza das institucións galegas e a contribución cidadá á boa xestión dos asuntos públicos.
d) Contribuír ao progreso de Galicia e á redución da pobreza, en todas e cada unha das súas cidades, vilas e bisbarras.
e) Apoiar calquera outra iniciativa que favoreza a consecución dos anteriores fins.
Para o cumprimento destes fins realizaranse as seguintes actividades:
a).Charlas, debates, mesas redondas e seminarios.
b).Cursos sobre temas culturais e sociais.
c).Publicacións de toda clase de libros, traballos e estudos.
d).Realización de campañas que permitan unha concienciación social sobre a importancia do dinamismo empresarial e comercial de Galicia.
e).O apoio aos proxectos, novos ou existentes, que favorezan a dinamización da sociedade civil galega.
f).Promoción de calquera tipo de entidades que teñan obxectivos económicos e sociais, de acordo cos fins citados.
g).Creación dunha base de datos e de información sobre os temas relacionados coa historia, xeografía, música, cine, teatro, literatura, filosofía, arte,... de Galicia.
h).Articulación dunha rede de comunicación cos seus dispositivos informativos, e resto de medios necesarios, que permita a xeración dun pensamento colectivo democrático que favoreza a conformación dunha sociedade civil consciente e madura que defenda a súa cultura e a súa lingua propia.
i).Calquera outra que derive das anteriores e dos fins da Asociación. |
|

|
O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
España podería pagar 8000 millóns de euros a investidores estranxeiros polas súas medidas en materia enerxética |
|
* A campaña Non aos Tratados de Comercio e Investimento publico en castelán é un informe que analiza as demandas de investidores contra Estados perante tribunais de arbitraxe utilizando o Tratado sobre a Carta da Enerxía
* España é o país máis demandado baixo este tratado, segundo revela o informe, que se acompaña dun suplemento que profunda nas 45 demandas contra o Estado español
* Este tratado xa está sendo utilizado para desafiar medidas contra os combustibles fósiles e supón unha ameaza para a loita contra o cambio climático e unha transición energética baseada na xustiza climática
O informe ?Un Tratado para gobernalos a todos?, asinado por tres investigadoras do Corporate Europe Observatory (CEO) e do Transnational Institute (TNI), acaba de publicarse por primeira vez en castelán.
O informe pon de manifesto que o Tratado sobre a Carta da Enerxía (TCE) é unha ferramenta capital para empresas pantasma, investidores financeiros especulativos e corporacións asociadas á enerxía contaminante. Devandito tratado, asinado a día de hoxe por 51 países de Europa e Asia e que abrangue especificamente o sector da enerxía, permite aos investidores demandar aos Estados asinantes por medidas lexislativas que poidan prexudicar as súas ?expectativas lexítimas?.
Xunto ao informe, a campaña ?Non aos Tratados de Comercio e Investimento? publicouse un suplemento con información actualizada sobre as demandas de investidores estranxeiros a España no marco do TCE. A investigación revela que, das 45 demandas que invocaron ao Tratado sobre a Carta da Enerxía, sete foron decididas a favor do investidor, o que se traduce nunha perda de 687 millóns de euros.
Devandita cantidade equivale a case o total do orzamento para Cultura e Educación, practicamente o dobre do destinado a incentivar o acceso á vivenda e á metade do orzamento destinado a ?Desenvolvemento do medio rural?, como figura nos Orzamentos Xerais do Estado de 2018. Asemade, se os investidores gañasen todas as demandas, o Estado tería que pagar máis de 8.000 millóns de euros de diñeiro público en concepto de indemnizacións aos investidores e gastos en defensa legal.
O suplemento tamén inclúe unha análise do contexto político no que se enmarcan as demandas ao Estado español e as futuras consecuencias do pagamento de devanditas demandas, así como os intereses políticos e empresariais en xogo. Entre as súas conclusións salienta o feito de que, malia que as demandas a España son por recortes no sector de enerxía renovable, no 87 % dos casos o investidor demandante é un investidor financeiro especulativo, non unha empresa de enerxía renovable. Ademais, o 48 % das demandas foron presentadas por empresas que tamén teñen investimentos en sectores contaminantes como o do carbón, petróleo, gas ou nuclear.
Segundo o informe de CEO e o TNI, noutros países, grandes empresas de petróleo, gas e carbón xa recorreron ao tratado para impugnar políticas que favorecían as enerxías renovables, prohibían a explotación de petróleo, aplicaban impostos aos combustibles fósiles e introducían regulamentacións ambientais. Con estes antecedentes, é moi probable que o TCE siga sendo utilizado para litigar contra aqueles gobernos que aproben medidas para combater o cambio climático e reducir a pobreza enerxética, entorpecendo o camiño cara a unha transición enerxética xusta.
A crise ambiental global, os límites do planeta, a pobreza enerxética e a necesidade de equidade social fan imprescindible e urxente que se lexisle poñendo os dereitos humanos e a xustiza ambiental no centro das políticas públicas. Porén, o presente informe e o suplemento sobre o caso español poñen de relevo que, para que sexa posible, é imprescindible que España saia do Tratado sobre a Carta da Enerxía,como xa fixo Italia en 2015 e que se finalicen o resto de tratados de investimento que permiten a arbitraxe de investimento. |
|
|
|
|
|