
Corrían tempos difíciles. No meu pobo había moita xente na emigración. Uns levaban ós outros. Era típico que marchara o home e a muller quedara a cargo dos fillos. O meu pai (dereita) marchou a Francia no ano 1965. Eu lembro cando viña nos veráns e nos traía cousas que había alí: quesitos da ?Vaca que ri?, chocolate, roupa?ademáis de falarnos da forma de vida, costumes etc.
Loli Casares Prieto
A foto foi sacada o 26 de marzo de 1965
|