| Pandereiteir@s e festeir@s da beira atlántica da Galiza |
|
|
|
|
| Malmequer |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| As Habaneras no Alalá |
|
Hoxe, martes, día 09/06/2009
As habaneras, un dos xéneros musicais que máis se seguen cantando nas xuntanzas de amigos en calquera taberna galega, a pesar de que naceron en Cuba, centrarán o "Alalá" de hoxe, que contará por que son moitas as habaneras en galego e intentando explicar este longo e complexo proceso grazas a unha das musicólogas cubanas máis prestixiosas, María Teresa Linares. Da súa man coñeceremos a maneira en que xurdiron estas cancións e por que chegaron a facerse máis populares en España que na mesma Cuba... ata o punto de que a habanera máis coñecida internacionalmente, La Paloma, escribiuna un español, Sebastián Iradier.
Os portos de mar foron a gran vía de entrada das habaneras porque alí chegaban os barcos que mantiñan relacións comerciais coa Habana e alí era onde os mariñeiros, que as aprendían en Cuba e tiñan tempo para memorizalas nas longas travesías cruzando o Atlántico, xuntábanse nas tabernas e cantaban aquelas melodías novas chegadas da outra beira do mar. O mesmo que os emigrantes, que recreaban nesas cancións toda a nostalxia que sentían ao lembrar o tempo vivido en Cuba. Por iso nas vilas mariñeiras é onde máis se desenvolveron as habaneras, no litoral de Cataluña, de Valencia, de Cádiz, de Euscadi, Cantabria, Asturias e, por suposto, Galicia. Hai quen di que as habaneras provocan un vaivén semellante ao das ondas do mar.
|
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
