Pandereiteir@s e festeir@s da beira atlántica da Galiza |
|
|
|

|
Malmequer |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A reinvención de Berrogüetto |
|
O coruñés Xabier Díaz debutou onte coa súa nova banda, nun repleto teatro Rosalía de Castro.
"A quen prefires a Guadi ou a Xabier?", preguntábanse onte os que saían do teatro Rosalía de Castro, logo das dúas horas de concerto que ofreceu Berrogüetto, "e ti a quen lle queres máis, a papá ou a mamá?", podería ser a resposta tipo, porque son diferentes, porque nada ten que ver a voz de Guadi Galego coa interpretación do coruñés Xabier Díaz.
Susana Seivane, Uxía Senlle, Isabel Vilaseco... moi poucos foron os que non asistiron á cita da reinvención de Berrogüetto, á súa "reinterpretación", como a cualificou o membro da banda, Anxo Pintos, na súa presentación.
Di Xabier Díaz que o Rosalía é "o teatro máis fermoso do planeta", que é algo así coma un amuleto e funcionou onte deste xeito porque a súa entrada no escenario produciuse xa con todas as localidades ocupadas e, dúas horas despois, o público púxose en pé para despedir e agradecer que un dos seus veciños se atrevese a dar unha volta máis e a recoller temas como Bailador e Entre fusco e lusco para imprimirlle un novo aire, unha nova maneira de facer tradición enriba dos escenarios, con mesturas doutras músicas e maneiras de cantar.
"É un home que non necesita presentación, así que, cando toque, tocará", afirmou Anxo Pintos antes de que Díaz aparecese no escenario para cantar Entropía; unha mestura de aturuxos que saían das gorxas do público, palmadas, ritmos que seguidos cos pés, coas mans ou co que se teña cerca e as letras de sempre, aínda que cantadas dende a beira masculina da música.
"Querémoslle adicar este concerto a unha persoa á que coñecín hai vinte anos en Cedeira, unha moza á que cando vía aos ollos, sabía que a súa forza e o seu talento non tiñan límites", dixo Díaz, lembrando á súa predecesora.
www.laopinioncoruna.es |
|
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|