| Pandereiteir@s e festeir@s da beira atlántica da Galiza |
|
|
|
|
| Malmequer |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Gaitas de Ponteareas para Xangai |
|
 Artistas de fama internacional e galegos emigrados recorren ao taller dos irmáns Gil para comprar instrumentos cuxo prezo puiden alcanzar os 9.000 euros
Dos escenarios onde actúan Carlos Núñez ou Xosé Manuel Budiño a casas particulares de Buenos Aires, Venezuela, Estados Unidos ou Xangai pasando polo plató de Eurovisión de 1994.
Todos estes escenarios teñen algo en común, as gaitas dos irmáns Gil, artesáns de Ponteareas.
ás súas costas atópanse logros como a primeira aparición no certame musical europeo do instrumento máis típico de Galicia, aínda que naquela ocasión portaban a súa obra artistas portugueses do grupo Alma lusa.
Só unha pequena demostración do seu bo facer, que provocou que teñan listas de espera de preto dun ano para poder facerse cunha gaita. Un traballo laborioso que pode durar de cinco días a tres semanas, dependendo do encargo. Do mesmo xeito cambia tamén o prezo, que pode quedar en 1.150 euros por unha estándar ou os 9.000 euros, cando o pedido inclúe incrustaciones ou materiais como a prata.
A idea xurdiu cando o irmán maior, Xosé Manuel Gil, iniciouse no mundo da música. «Algo xa viña de familia porque o meu avó era músico e tocaba o clarinete. O meu pai tamén tocaba algo a gaita», recorda o artesán. Logo de empezar no colexio e tras pasar polo conservatorio decatouse por casualidade da posibilidade de aprender a confeccionar gaitas na Escola de artes e oficios de Vigo.
Cinco anos de formación despois, abriu o seu taller en Ponteareas. «Tamén estaba na banda Xarabal, nesa época coincidín con Núñez e con Budiño. Foi unha moi boa época para o folk», comenta Xose Manuel Gil.
Case dúas décadas
Desde entón pasaron xa 17 anos dando forma a madeiras que eles mesmos buscan ou compran a empresas do sector. «No caso do buxo falamos co propietario da árbore e negociamos. Logo a madeira ten que secar durante catorce anos», aseguran no taller.
O fol vén desde Escocia, feito de material sintético, e o resto confecciónase en Ponteareas. O proceso comeza dando forma á madeira, cos modelos de torneado que teñen ou ben a petición dos compradores.
Entre os pedidos hai pezas «excéntricas», como unha gaita cos punteiros totalmente redondos, sen torneado ou un encargo medieval, que finalmente quedou sen cubrir. Aínda que sen dúbida as pezas máis populares son as que despois portan os famosos, o grupo escocés Capercaille, os lusos de Brigada Victor Jara e os galegos Xose Manuel Budiño, Carlos Núñez ou Mercedes Peón. A boa acollida levou aos irmáns, que selan todas as súas obras como Gil, a exporse unha ampliación do taller que inclúa unha zona de exposición dos instrumentos antigos que coleccionan. Un proxecto a longo prazo para abrir máis oportunidades de negocio, feito que xa conseguiron coa súa páxina web. Desde o portal www.gaitasgil.com reciben encargos de galegos emigrados por medio mundo.
www.lavozdegalicia.es |
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
