| Pandereiteir@s e festeir@s da beira atlántica da Galiza |
|
|
|
|
| Malmequer |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| O punteiro afinábel. ¿Por qué? |
|
 Nace pola demanda continua dos músicos por conseguiren un punteiro que lles dea amplitude de afinación e de compensación do instrumento de xeito rápido e preciso, abrindo desta forma o abano de afinación a unhas maiores posibilidades das acadadas polo punteiro fixo tradicional.
A bandeira do obradoiro é o aparecemento do punteiro afinábel. Con efecto, á marxe da innegábel calidade sonora e estética dos instrumentos fabricados por Lis Latas, da colaboración entre o artesán e o excelso e ilustre gaiteiro Pepe Vaamonde naceu o que supuxo para o Obradoiro o 1º Premio á Patente de Invención na convocatoria do ano 2004, ou sexa, o primeiro punteiro afinábel.
A peza, construída en cinco partes, permite que un punteiro estea totalmente afinado a calquera temperatura, ultrapasando e solucionando, deste xeito, os tradicionais problemas do frío e da calor que tantas caviladuras levan feito entre as persoas que tocan a gaita. Mediante este sistema, a responsabilidade da afinación deixa de depender exclusivamente da palleta, da temperatura e da construción, pasando así a se poder modificar en medio ton dependendo das necesidades con que bater o gaiteiro ou a gaiteira. Quere isto sinalar, poñamos por caso, que a 25º ou a 5º, a 0º ou a 18, etc., a afinación do punteiro sempre vai poder ser conseguida, deixando de influír nesa acústica a recorrente climatoloxía galega. Grazas a este mecanismo, pódese afirmar que, definitivamente, acabaron os desaxustes na afinación da gaita galega.
Lonxe do que en principio puider talvez parecer, a validade deste punteiro é aplicábel a todo o universo de gaiteiros e de gaiteiras que hai na Galiza. En primeiro lugar, debemos destacar que se trata dun invento sumamente útil para aquelas persoas que, tendo un magnífico dominio da gaita e das súas posibilidades de afinación ou tempero, quixeren solucionar con rapidez eses problemas de afinación causados pola temperatura ou por unha palleta irregular. E, en segundo lugar, resulta un mecanismo sumamente rendíbel para aquelas persoas que aínda non dominan totalmente o instrumento, pois permite que se aproximen, neses casos, dos ideais de tímbrica e de afinación sempre requeridos. A inestabilidade das palletas fica, desta maneira, totalmente secundarizada, de tal forma que as mudanzas no timbre que experimentar o punteiro poden ser, mediante este mecanismo, corrixidas puntualmente.
www.lislatas.com |
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
