Co lume do seu primeiro disco, a incombustible banda ourensá Lamatumbá arranca unha viaxe que a levará ao Popkomm de Berlín, onde actuarán este mércores, dentro do programa 'Popsounds from Spain' do Festival, xunto a Standard e Nena Daconte.
O grupo fará correr o licor café e a verbena alá onde vaian para esquecer os músicos que deixaron a banda -o cantante Ico, Samuel Agite, Abraham el niño e Cris- e dar a benvida a timbres novos: Nico, Rafa e Sergio Zearreta,
PREGUNTA: ¿A de Berlín será unha estancia breve?
RESPOSTA: Si, houbo unha busca de locais, pero non se conseguiu máis ca ese espazo. O que máis nos gustaría sería poder traballar en circuítos europeos como outros grupos dun estilo festeiro. Espero que esa cita de Berlín axude. Os 45 minutos que nos deixen actuar serán un baleirar para intentar que pique alguén.
P: ¿Intentarán emigrar?
R: Non é cuestión de fuxir, estase moi ben na casa e queremos seguir traballando aquí, pero tamén queremos que todo o mundo vexa que a festa que se sente en Galicia pode ser universal fóra do institucional, dun xeito máis próximo e dende creadores moi novos. A maioría de nós non supera a trintena e está traballando como moitos grupos galegos. Oxalá nos toque a nós ser os representantes da verbena galega.
P: ¿Hai moito grupo festeiro tocando por Europa?
R: Galegos, non teño noticia, fóra da festa que pode montar Berrogüetto. Pero o que nós facemos está máis cerca da pachanga ou da verbena, ese estilo ao que Manu Chao empezou a darlle unha certa entidade. Non se pode obviar que temos puntos en común.
P: ¿E dentro de Galicia están emerxendo moitos grupos dese estilo?
R: Creo que si, e non que aparezan agora, senón que levan un tempo traballando. Somos unha baralla importante de xente á que non lle importa mesturar nada e que mestura electrónico con tradicional, creadores moi ceibes, que nacemos cando morreu Franco. Somos unha xeración con ganas de explorar un pouquiño de todo.
Novo disco P: ¿E que explorarán nese novo disco que están a preparar?
R: O novo disco é unha busca, que mestura un pouco de todo, dende o pasodobre ao hip hop. É unha proposta de xogo para seguir divertíndonos. Ata agora, o máis característico da banda eran os ritmos latinos e os galegos. No novo disco, estamos xogando con iso, pero ademais cada un vai xogando coas cousas que pode facer: cumbias, rock and roll nun sentido bastante clásico, algo de ska, reggae por momentos, hip hop,... Vai seguir sendo un disco de fusión, un disco cantado en galego e un disco como referente para un directo.
P: Non será un disco dos que quedan na casa...
R: Creo que Lamatumbá ten moito de grupo de directo. Eu escoiteino cando era bailador de Lamatumbá, pero non escoitaba o disco enteiro porque se me facía longo, pero o directo facíaseme curto. Esperamos que ese fenómeno se vaia equilibrando, que quen vaia a un concerto se sacie co disco e que no disco haxa esa resposta. O primeiro traballo foi soberbio para unha banda novel, pero agora hai que cumprir como banda experimentada.
P: Ademais, participan nun disco homenaxe aos Diplomáticos...
R: E cun resultado sorprendente ata para nós mesmos. Era unha canción que nos chegaba como un encargo. Barallábamos outro tema, pero ao final quedou 'Están aí!!!'. Todo o traballo, dende a gravación a masterización, fíxose con moito mimo e o resultado sorprendeunos, sobre todo para ser unha encarga, que contas con menos tempo para facelo, e no medio dunha xira tormentosa.
Foi un verán do que estamos moi contentos porque tivemos moita viaxe enriba e pouco tempo para descansar, pero aínda así, chegamos a unha solidez no son co que podemos estar tranquilos.
Un punto de frivolidade... pero sen pasarse P: ¿Como se presenta a volta do verán? ¿Manterán unha axenda apretada de concertos?
R: Agora é máis complicado ca no verán, pero temos idea de seguir tocando todo o ano en directo. Primeiro, porque todo se oxida; e segundo, porque nos gusta presentar os temas novos antes en directo. Nese sentido, o grupo sempre foi moi xeneroso co público. Sempre procuramos que a xente veña co ánimo de pasalo ben, que xa me parece unha ambición de carallo.
P: Non é tan fácil...
R: E ademais costa, porque hai unha referencia anterior do grupo, co outro cantante. Hai instrumentos que podes considerar piares, pero a voz, a nivel de imaxe e de timbre, é algo moi determinante, era unha criba importante dentro do grupo.
Ao principio había xente que me miraba cun ollo só, pero á media hora ven que estás aí arriba pasándoo ben e coa única intención de contaxiar. Fai falla esa compoñente lúdica, e Lamatumbá respecta o principio de contar algo minimamente interesante, xa que nos escoitan. A frivolidade pode ter a súa función, pero caer só niso... E dígoo con trampa, porque eu quero aportar un chisco de frivolidade á música en xeral.
Décimo aniversario P: No 2008, a formación cumpre dez anos, ¿teñen previsto celebralo dun xeito especial?
R: ¡Si, cunha torta grande! A nosa idea é gravar un disco en directo e quizais un DVD, dependendo do guapos que saiamos.
P: ¿Ábrese unha nova tempada para Lamatumbá?
R: Si, probablemente. O feito de que entre e saia xente, renova a savia do grupo, e ademais temos previsto darnos a coñecer máis fóra de Galicia.
P: Este ano xa actuaron en Euskadi e Cataluña, e parece ser que con boa acollida...
R: Si, a xente estaba moi entregada, e incluso a través de internet nos chegan mensaxes de ¿Huelva? que nos din "No entendemos lo que decís, pero nos gusta mucho vuestro rollo". A música é unha linguaxe universal que chega a todas partes.
