Casco Vello de Vigo
1 febreiro: Concurso de coplas
3 febreiro: Domingo de entroido (Saída dos merdeiros)
5 febreiro: Martes de entroido (Saída dos merdeiros)
O Hío:
3 febreiro: Domingo de entroido (chegada dos gaiteiros)
4 febreiro: Luns de entroido
5 febreiro: Martes de entroido (día grande)
Santa Cristina de Cobres (Vilaboa)
5 febreiro: Martes de entroido
Baile das madamas e galáns, e a Corrida do Galo na explanada de Riomaior.
Laza:
31 xaneiro: Xoves de comadres
1 febreiro: Venres de folión
2 febreiro: Sábado das Cabritadas
3 febreiro: Domingo de estrea (Peliqueiros)
4 febreiro: Luns borralleiro (Morena,formigas,...)
5 febreiro: Martes de entroido
Verín:
31 xaneiro: Xoves de comadres
2 febreiro: Sábado de entroido
3 febreiro: Domingo de entroido (máscaras e cigarróns)
4 febreiro: Luns fareleiro
5 febreiro: Martes de entroido (máscaras e cigarróns)
10 febreiro: Domingo de piñata
Xinzo de Limia
3 febreiro: Domingo de entroido (Pantallas)
5 febreiro: Martes de entroido (Pantallas)
6 febreiro: Mércores de cinza, enterro da sardiña
10 febreiro: Domingo de piñata
Salcedo (Pobra de Brollón)
3 febreiro: Domingo de entroido (Madamas e danzantes)
4 febreiro: Luns de entroido (Saída do oso)
5 febreiro: Martes de entroido (Madamas e danzantes)
Podedes ver os cartaces dos máis coñecidos entroidos galegos en:Entroido galego 2008
O que comezou como un blog de información para un grupo de amigos converteuse nun blog de referencia para outros moitos novos amigos espallados polo mundo adiante, e que atoparon un lugar onde poder estar ao día nos gustos comúns: a musica folc e tradional, a música en galego, os bailes tradicionais, as foliadas, os seráns, os festivais do verán, os novos discos,...
Gustos comúns que compartimos cada vez máis xente a través deste blog, así ao grupo inicial de compañeiros e amigos de Malmequer podemos engadirlle o preto de 400 IP distintas que cada día consultan este blog, repartidas por todo o mundo, e preto de 2000 páxinas vistas diariamente.
O blog máis activo da Blogoteca con preto de 1000 artigos, que tentamos manter ao día coa información recibida no correo de Malmequer, polo que tamén agradecemos a colaboración de moita xente que envia esa información e eses carteis para que sexa colgada neste blog.
Agradecer coma sempre o traballo de Edu, o noso encargado da sección Artística e Audiovisual que sempre está presto para calquera petición, como a da Logo ou o famoso Belén de Malmequer.
E grazas a todos por estar ao outro lado, xa que o traballo de actualización lévase máis a gusto sabendo que hai máis xente compartindo esa laboura e ese cariño pola nosa cultura e tradicións.
O domingo 3 de febreiro e o martes 5 'A Revolta' e os veciños do casco vello recuperan esta vella tradición.
A figura do merdeiro foi creada polos mariñeiros do Berbés para ridiculizar aos labregos da zona rural de Vigo que se achegaban até o mar para recoller o escabiche (os refugallos de peixes e algas) para estrumar as súas terras. Os mariñeiros facían moca dos labregos e no Entroido disfrazaban, con roupas e outros elementos (grelos ou cebolas) propios da xente que traballaba a terra. Así, sós ou en parella, e cubertos cunha carauta, saían nos días de festa polas rúas do que hoxe é a zona vella de Vigo, sendo mal falados e asustando a xente.
O fondo deste comportamento chocalleiro era un enfrontamento entre o mar e o campo, entre a cidade e a súa contorna rural. O Centro Social A Revolta iniciou a recuperación desta tradición do entroido vigués hai catro anos co apoio da Asociación Veciñal e Cultural do Casco Vello. Este ano, os merdeiros e merdeiras volverán saír polas rúas do Berbés e o casco vello o domingo e o martes de Entroido.
A Administración foi incapaz en 19 anos de rehabilitar Dombate
A Deputación da Coruña xa se dá por vencida e planéase enterrar o dolmen máis coñecido de Galicia
Case 19 anos despois de que a Deputación expuxésese a posta en valor do dolmen de Dombate, coñecido como a catedral dos megalitos galegos, a mesma Administración, dando mostras de fraqueza polos anos transcorridos, exponse devolver o xacemento á situación que tiña antes das escavacións de 1987 a 1989.
O monumento situado no municipio de Cabana ten máis de 50 séculos de antigüidade, foi construído antes que as pirámides, e desde fai case 20 anos sobrevive baixo unha lona, unha solución provisional para protexer as súas delicadas pinturas rupestres. Neste tempo sucedéronse os proxectos, pero salvo o traslado da estrada, a ampliación do recinto e a construción de estacionamentos, poucas cousas cambiaron. Nin a Deputación, que é a propietaria, nin a Xunta, que ten competencias en materia de patrimonio, foron capaces de sacar adiante o proxecto.
Agora, as cousas están case como ao principio. O dolmen segue escavado, coas pinturas ao aire, sufrindo as consecuencias da súa exposición á intemperie e sen esperanza dunha pronta solución.
O desenvolvemento do proxecto que gañou o concurso de ideas convocado pola Deputación a mediados do 2004 non gustou a Patrimonio, que reclama modificacións tan importantes que para poder cumprilas sería preciso un novo deseño. De todo iso a Deputación ten noticias desde novembro do 2006. Ata hoxe o único que se fixo foi intentar convencer á Consellería de Cultura de que a solución achegada pola empresa catalá Playmedia é a mellor das posibles. O propio Salvador Fernández Moreda reuniuse coa conselleira Ánxela Bugallo, pero nin aínda así houbo solución.
Ruela sen saída
Non é a primeira vez nestes case 20 anos que o proxecto entra nunha ruela sen saída, pero a experiencia di que os intentos para desbloquear o asunto foron máis prexudiciais que beneficiosos.
O primeiro plan director de Dombate é obra do xefe do servizo de arquitectura da Deputación, Fernando Cebrián; o arqueólogo, José María Bello , e o conservador Fernando Carrera . Os dous últimos participaron nas escavacións.
A idea, presentada en 1995, era cubrir o xacemento cun paraugas transparente e pechar a cámara para protexer as pinturas. O organismo provincial tardou cinco anos en ser capaz de enviar á Xunta unha formulación que foi moi contestado. Con todo, debido a que cumpría os requisitos técnicos esixidos, Patrimonio deu a súa aprobación uns meses despois, non sen antes recordar á Deputación e ao Concello de Cabana que tiñan pendente o plan urbanístico.
O novo trámite volveu levar anos. Encargouse no verán do 2000 a González Cebrián do Moral e en setembro do 2002 Patrimonio xa o consideraba urxente, pero a lentitude foi tal que quedou crebado pola Lei do Solo e non se puido aprobar ata o 28 de novembro do 2003.
Sorprendentemente, cando as cousas parecían que empezaban a encarrilarse, Fernández Moreda -que xa deixara sobre a súa mesa o proxecto de Dombate cando abandonou a Deputación en 1995- decidiu convocar un concurso de ideas, o que descompuxo todo o avanzado ata o momento.
Edificio de mil metros
A idea de Playmedia gustou máis que a anterior, pero cando houbo que plasmala comezaron os inconvenientes. A lixeira vitrina dos debuxos presentados polos deseñadores converteuse nun edificio de case mil metros cadrados, de dez metros de altura e cunha cuberta de tres de grosor. A monumentalidad foi demasiado para os técnicos de Patrimonio, que reclamaron que a construción se mimetizara máis coa paisaxe do Chan de Borneiro. E ata hoxe.
A incapacidade da Deputación para calquera trámite reflíctese no feito de que os 2 proxectos aprobados pola Xunta, dos 13 que forman o conxunto, e que se refiren á estrada e os estacionamentos, só puideron empezar un ano logo de ser adxudicados. Hai varios traballos pendentes que non salguen adiante e non se pagaron algúns traballos realizados.
Convocado un concurso internacional para elixir o cartel oficial do Festival Ortigueira'08
O Festival Ortigueira convoca un concurso creativo para seleccionar o cartel oficial que servirá de imaxe da edición 2008 da cita folk, que se desenvolverá os días 10, 11, 12 e 13 de xullo. A obra elixida utilizarase nas campañas de publicidade exterior do certame e adaptarase tamén para os diversos elementos do merchandising.
A organización recorre, por segunda ocasión, a primeira foi en 2006, á fórmula do concurso para seleccionar o xa tradicional afiche do certame celta. O autor gañador tomará a testemuña do ilustrador ferrolán Siro López, que realizou o da pasada edición.
A iniciativa, aberta a calquera persoa que teña unha idea con gancho publicitario, supón unha sorte de batería de ideas, que permitará escoller o deseño que mellor represente o espírito do festival, sendo a temática e as técnicas libres, se ben ha de ser presentado en soporte dixital. Os participantes poderán presentar o número de deseños que estimen oportunos (un lema identificará a cada un e permitirá manter en segredo a autoría durante o proceso de selección).
Un xurado - do que formarán parte polo menos dous artistas ou deseñadores de recoñecido prestixio- determinará cal será o afiche gañador. Ao seu autor corresponderalle un premio de 6.000 euros. Sumarán puntos os traballos mellor concibidos, os de maior calidade plástica, os máis efectivos dende o punto de vista promocional e os que reúnan mellores condicións de reprodución.
O prazo para a entrega dos carteis inéditos (montados a sangue en cartel pluma ou en soporte ríxido de 50 x 70 cm, formato vertical) será do 24 de marzo ao 4 de abril.
Haberá que presentalos na Casa Consistorial de Ortigueira ou envialos por correo ordinario ao Concello de Ortigueira (praza de Isabel II s/n, 15.330 Ortigueira) coa referencia "Concurso Cartel Festival Celta 2008".
A rede de acción sociocultural Arredemo e o colectivo Burla Negra organizan unha Ultranoite en Defensa da Ría de Ferrol.
Este sábado 2 de febreiro, ás 20:30 horas, o centro sociocultural Torrente Ballester (Ferrol)acollerá o espectáculo colectivo Ultranoite en defensa da Ría,producido pola rede de acción sociocultural Arredemo e Burla negra, a modo de homenaxe aos veciños de Mehá e á xente do Comité Cidadán de Emerxencia, e como denuncia da actitude servil a intereses económicos particulares manifestada polos gobernos da anterior e da actual lexislatura, e que se traducen na imposición da planta regasificadora contra os intereses da cidadanía e do ben común.
O espectáculo que está programado para o sábado 2 ás 20:30 horas, contará coa participación, entre outros de: Chévere (Mónica García, Miguel de Lira, Xesús Ron...), Carlos Santiago, Espido (Guadi Galego e Guillermo Fernández), o Mago Romarís, Os da Ría, Clara Gayo, A Caricia da Serpe (Lino Braxe, Rómulo Sanjurjo), Volta e dalle (Pepe Penabade, Comba Campoy...), o colectivo de circo Pista Catro, Rebeca Montero, e os músicos Bernardo Martínez, Xoan Piñón, Xaquín Blanco, Suso Alonso e Xabier Olite, coa actuación estelar das "cantareiras e cantareiros de Mehá". www.arredemo.com
Mesa redonda "O Cancionero de Casto Sampedro y Folgar"
con Carlos Villanueva (catedrático de Música), José Carlos Valle (director do Museo de Pontevedra), Luis Costa (director do Conservatorio de Pontevedra), Xavier Groba (musicólogo) e Marta Rey (directora da Fundación Pedro Barrié de la Maza) como moderadora.
Mércores 30 de xaneiro
Na sede da Fundación Pedro Barrié de la Maza en Vigo (Policarpo Sanz, 31).
Ás 20.00 horas.
Entrada de balde até completar aforo
O Padroado Cultural de Lalín rexeitou a proposta do Folque e busca profesores para o novo curso
O Padroado Cultural de Lalín decidiu onte por unanimidade rexeitar a proposta da Asociación do Conservatorio de Música Tradicional e Folque ao considerala inasumible. Os membros do Padroado aludiron ao excesivo custo da proposta e o feito de que aceptándoa o padroado pon o diñeiro pero non tería o control do conservatorio. Un rexeitou que poría fin a unha relación de sete anos.
A proposta tiña un orzamento de 54.000 euros. A asociación, que preside Ugía Pedreira, encargaríase de xestionar os salarios e os gastos. Unha cantidade na que non estaría incluída a escola infantil nin o pago dos gastos de publicidade, papelería e de mantemento das instalacións.
O que se pretende desde o Padroado é contratar a profesores co fin de crear un conservatorio de música tradicional propio. A idea é empezar a buscar xa profesores que se encarguen destes ensinos e poidan empezar a dar clases xa o curso próximo.?dado que non queda moito tempo as xestións van iniciarse xa. A idea é contar con profesores que impartan as mesmas ensinos que se daban ata agora no conservatorio Folque, entre as que figuran o canto, o acordeón ou a zanfona, entre outras.
Os membros da agrupación cultural lalinense apuntaron onte que o obxectivo é que as prazas se cubran con xente de Lalín. De non atopar a todos os profesores no municipio buscaríase fóra.
O rexeitamento da proposta será comunicado de forma inmediata a Ugía Pedreira, que tería a posibilidade de presentar outra proposta.
O Bloque defendera a permanencia do Conservatorio Folque en Lalín pero desde a formación considerábase que a proposta da Asociación do Conservatorio de Música Tradicional e Folque era inasumible.
Desde o mes de setembro a asociación apuntara a posibilidade de irse de Lalín para situar o Conservatorio noutro municipio galego. A elección de Ames foi cobrando máis forza neses meses.
Os membros do Padroado consideran que o Conservatorio Folque debe depender directamente do Padroado, por iso é polo que se adoptase a determinación de ir buscando profesores para o curso que vén.
Un número adicado á Ministra dos buracos de Barcelona Dora, a tuneladora... que nos fixo unha visita aos galegos esta semana pasada para deixarnos moi claro que a Lei de Memoria Histórica non serve para nada... xa que seguimos sen verlle nin unha pluma ao AVE!!... UN NÚMERO VELOZ PARA LER AMODIÑO, E SEN INFLACIÓN NO SEU PREZO!!!
CORREDE AO VOSO QUIOSCO MÁIS CERCANO A POR RETRANCA!!!
A acabada de nacer Conferencia Sur medra aos poucos. Porque outro deporte é posíbel, a billarda esténdese por Galiza a altas velocidades.
Na quinta feira confirmabamos a histórica noticia do nacemento da Conferencia Sur da LNB, mais agora podemos dicir que xa está a funcionar o seu blog para coordinar os movementos de todos os palanadores e palanadoras famentos de billarda do Sur da Galiza. Podedes entrar: http://lnb-sur.blogspot.com/.
Ademais, de paso, vai o logo do primeiro equipo de LNB de Vigo, os históricos Palanganas, formados hai catro anos en Vigo, que se desprazaban até a Mariña para disputar o, naquela altura, circuíto de torneos LNB, xermolo da actual Superliga Galega de Billarda.
A día de hoxe, segundo contan dende O Varal, "os Palanganas permanecen aletargados por mor dos compromisos laborais dos seus compoñentes pero ogallá se poidan incorporar á acabada de nacer alumada Conferencia Sur da LNB para apoiar, como sempre fixeron, a revolución billardeira que invade Galiza enteira".
Porque outro deporte é posíbel... Adiante Conferencia Sur da LNB!!!
O Concello de Cospeito é o lugar de orixe dunha formación musical cun obxectivo claramente definido: conseguir que bailemos ata non poder máis. Para conseguilo reuníronse diferentes músicos, con variadas traxectorias artísticas pero cun denominador común: a paixón pola música do noso país.
Eses músicos que forman o grupo son: Andrea Méndez (bombo e voz), Mónica Fernández (pandeireta e voz), Mª Carmen Gayoso (gaita e saxo alto), Suso Penas (gaitas), Modesto Renda (clarinete e gaita), Vili Roca (tamboril e guitarra acústica) e Xesús Álvarez (acordeón).
Este último preséntanos a Veria e a súa estrea discográfica:
O grupo Veria ¿cando e de que xeito naceu?
Polo ano 2002 formabamos parte dun grupo de gaitas do Concello de Cospeito e, ademais do repertorio típico da gaita, demos en probar outras pezas aproveitando que tocabamos tamén outros instrumentos como o saxo, o clarinete, o acordeón ou a guitarra. Mesmo nos atrevemos a cantar algunha. Pero aquilo non era xa un grupo de gaitas e comezamos a camiñar pola nosa conta co nome de Veria.
Explícanos ese nome que escollestes para o grupo.
Hai moitos anos, no lugar onde está hoxe a lagoa de Cospeito, había unha vila que se chamaba Veria, ou tamén Valverde. Os seus habitantes seica eran os valuros, que eran ricos e facían festas, pero adoraban a un deus equivocado. Conta a lenda que un día pasou por alí a Virxe María e asulagou a vila despois de que non lle quixeran dar pousada nela. Hoxe na lagoa habitan lavancos, garzas e outras aves acuáticas. É un espazo protexido e moi visitado polos amantes da natureza. Algún día fomos nós pola noite a ver se escoitabamos a música das festas valuras, pero só ouvimos o croar das ras.
Tes que explicarnos tamén o título do voso disco.
Cóllase un anaco de banda un domingo pola mañá, unhas pingas de charanga, o fol dunha gaita vella, unhas lendas cantareiras, uns coiros de cabuxo ben tesos, adóbese ó xeito tradicional, bótese todo a ferver no escenario e velaí a receita: ?Música para botar un pé?. O título Para botar un pé é porque unha parte dos temas foron recollidos a músicos que os tocaban en romarías e verbenas para que a xente bailara. Case todas as pezas chaman ao baile.
O voso disco ¿onde e en canto tempo foi gravado?
Para Botar Un Pé foi gravado por Arturo Vaquero, nos estudos Abrigueiro de Friol. Quedamos moi satisfeitos tanto do son como do trato que nos deu Arturo. Tamén do seu licor café. A gravación levounos case dúas semanas en distintas etapas, entre gravación, mesturas e masterización.
Esa experiencia da gravación dun disco, ¿que tal foi?
Boa. Gravar é como darlle vida a un ser; ao primeiro, cando hai poucos intrumentos gravados aquilo non soa nada, pero segundo se van engadindo instrumentos vai soando cada vez mellor, e cando se mestura, a gravación colle vida. É como criar un cativo.
¿Tiñades algunha experiencia previa neste tipo de asuntos?
Como grupo xa tiñamos gravada unha maqueta. Suso, o noso acordeonista, foi membro de Brath e participou na gravación dos 4 primeiros discos deste grupo. Modesto Renda e Maricarmen Gayoso participaron en gravacións coas bandas de música de Vilalba e Guitiriz. Suso Pena, o gaiteiro, ten sido dúas veces finalista no Constantino Bellón. Das cantareiras, Andrea participou no Son de estrelas da TVG e Mónica está metida en cantas actividades musicais hai.
Neste primeiro disco de Veria aparecen tamén algunhas colaboracións. Coméntanos cales.
Primeiro a xente á que lle recollemos pezas: Antonio Corbelle, de ?Alegría de Muimenta?, Antonio Camba, Josefa da Fraga, Antonio da Ermitas. Logo está Manuel Álvarez, que fixo os aturuxos, Tania Cabarcos que cantou nun tema, Manuel Liñares, que nos empalletou as gaitas, e algúns máis que nos cederon fotos ou información sobre a lenda da lagoa.
No disco encontramos un despregue de contidos que, por desgraza, non é moi habitual neste tipo de traballos. ?Para botar un pé? conta cun menú interactivo e, incluso, cun video-clip ¿non?
Nestes tempos nos que é tan doado copiar e baixar música de internet, parécenos que pode ser un incentivo o feito de que o disco leve outros contidos ademais da música. Neste CD incluímos fotos, a historia do grupo, enlace coa páxina web e tamén un vídeo-clip no que uns monicreques van representando a historia que conta A gaita do Crisóstomo?. Para este vídeo-clip contamos coa colaboración de Pedro e María Agrelo, os monicreques de Pili Rubinos e os debuxos de Roque e Lucía Álvarez.
Nos cinco anos de vida que xa ten o grupo Veria, no tema das actuacións ¿que tal vos foron as cousas?
Actuamos no festival de Pardiñas, no ?Vai de Camiño? do Xacobeo, no Magosto Celta de Balboa, Festas da Primavera en Lugo, Festa Valura de Castro de Rei, TV locais etc.
Coa publicación deste disco, ¿esperades que aumenten as ofertas?
Si, deberían aumentar porque o disco serve para dar a coñecer o grupo e a súa música, sobre todo a través dos medios de comunicación.
Dicídeme un sitio no que vos gustaría, especialmente, tocar e presentar este disco.
Na praza da Quintana, en Santiago.
A vida cultural e musical no Concello de Cospeito, ¿como anda de saúde?
Ten dous centros para ir curarse, é dicir, dúas Casas da Cultura, unha na Feira do Monte e outra en Muimenta. Pero aínda así anda case todo o ano con gripe.
O que non vexo no disco é ningunha referencia a algun tipo de axuda institucional. ¿Non vola quixeron brindar ou non a quixestes pedir?
Fixemos algún intento pero non foi adiante, polo que sacamos o disco á rúa sen ningún tipo de axuda.
Unha vez conseguida a publicación do primeiro disco, os vosos seguintes obxectivos ¿cales son?
Despois do primeiro, o obxectivo é que veña o segundo e niso andamos, vendo e preparando pezas novas. Queremos seguir na liña tradicional-popular-bailable do primeiro, pero dándolles máis relevancia aos temas con letra, aos temas cantados.
Atención Malmequeriáns e amigos, aviso de última hora:
Alex avísanos que hoxe martes tocará cos Folieiros no Muiño de Delio en Redondela, así quen queira picar algo antes da actuación ou simplemente escoitar boa música tradicional, pode achegarse a este famoso muíño das aforas de Redondela.
Esta noite o Alalá visita Donas en Gondomar para resolver o misterio dos Terribles de Donas.
Un grupo creado en 1937 por e para a festa que mantén intacta a súa memoria entre a xente do lugar. De feito nos anos 40 xa tiña club de fans, feito a base de tocar por todas as festas do sur de Galicia e do norte de Portugal nos veráns. Organizaba bailes en que cobraba nos despachos de billetes e ata tiña unha copla que indicaba a súa chegada á festa...
Ao longo do século XX, os Terribles de Donas tocaron por todas as festas do sur de Galicia e norte de Portugal. Comezaron como cuarteto tradicional, pero foron evolucionando incorporando saxos, clarinetes e o que fixera falla, porque os Terribles eran músicos de oído que tocaban para divertir e divertirse. Muiñeiras, xotas, pero tamén rumbas, pasodobres ou habaneras... Nos anos 70 desapareceron substituídos polas grandes orquestras, pero esta noite rescatámolos para o público de Alalá.
A ASOCIACIÓN DE GAITEIROS GALEGOS CONMEMORARÁ, AO LONGO DESTE ANO, O SEU 20 ANIVERSARIO
Será un ano repleto de actividades dirixidas á normalización e dignificación da música tradicional galega.
A Asociación de Gaiteiros Galegos foi constituída legalmente no 1988 por gaiteiros tan insignes como o finado Ricardo Portela
PONTEVEDRA, a 27 de xaneiro de 2008.
A xunta directiva da Asociación de Gaiteiros Galegos celebrou hoxe en Pontevedra unha xuntanza para pechar o programa de actividades que conmemorarán, ao longo deste ano 2008, os 20 anos de vida desta asociación. Os actos de celebración destes 20 anos de existencia da AGG (Asociación de Gaiteiros Galegos) terán como obxectivo fundamental achegar á sociedade a música tradicional galega e poñer en valor a figura do músicos, bailaríns, artesáns e demais persoas que durante decenas de anos mantiveron viva esta expresión da nosa cultura que é, sen dúbida, unha das máis ricas de Europa.
Ao longo deste ano 2008 a AGG levará a cabo algunhas actividades especialmente deseñadas para conmemorar o seu 20 aniversario. Estas actividades completarán a actividade anual que a AGG ven programando de xeito periódico para a difusión, formación e promoción no eido da música tradicional galega, é de destacar a organización de mostras de artesáns como as de Pontevedra ou Pardiñas (Guitiriz), a edición de libros-cd como O Quiquiriquí ou o Pelogato 24, a realización anual dun Congreso de Ensinantes de Música Tradicional Galega, edición dun boletín trimestral Aturuxo, a participación no espazo O Recuncho da Palleta dentro do programa Lume na Palleira da Radio Galega, a xestión de unha aula de Zanfona na cidade de Lugo, a organización do Encontro de Tocadores de Trompa na Fonsagrada e do Seminario sobre a Palleta en Melide.
A AGG conta neste momento con máis de 600 asociados e asociadas distribuídas por todas as comarcas galegas e na Galiza exterior. A través dos seus asociados, ten presenza na maior parte das asociacións e colectivos culturais que desenvolven actividades en torno á música tradicional no país. A AGG é a entidade asociativa máis representativa e con maior peso específico no tocante á música tradicional en Galiza. Segundo o presidente da AGG, Santiago Caneiro Aneiros, ?é para nos unha responsabilidade facer que todas as persoas que teñan algo que dicir sobre a nosa música tradicional, en todas as súas vertentes, participen activamente na consolidación deste proxecto asociativo?. Con estas declaracións Santiago Caneiro fixo referencia ao empeño que a AGG ten en abrir as súas portas a todos aqueles músicos, artesáns, bailaríns, e demais persoas vencelladas á música tradicional galega.
UNHA ASOCIACIÓN CREADA PARA DEFENDER A DIGNIDADE DA MÚSICA TRADICIONAL
A comezos da década dos 70 tiveron lugar en Ortigueira as primeiras xuntanzas de gaiteiros e artesáns coa común preocupación de unificar criterios deste gremio de profesionais. Pero foi o 28 de maio de 1988 cando Antonio X. Castro, Xosé Vicente Ferreirós (membro de Milladoiro), Xosé Fernández Costas, Xosé Álvarez Marías, Ricardo Santos, Xosé Domingos Fuciños, Xoan Dominguez Silvar, Xoán Xosé Fernández forman a primeira Xunta Xestora na que actuaría como presidente provisorio o finado e emblemático gaiteiro de Viascón Ricardo Portela.
As primeiras actuacións desta primeira xunta xestora foron dirixidas a estructurar o que hoxe é a AGG. Creáronse vocalías nas vilas e cidades galegas e comezouse unha campaña de implantación que acadou uns cento cincuenta socios entre gaiteiros, percusionistas, artesáns, musicólogos, investigadores e xente en xeral vinculada ao mundo da cultura galega. Así votaba a andar a única asociación de músicos tradicionais con implantación en todo o país galego.
OS XOGOS E AS CANTIGAS DA INFANCIA, EN DISCO
'Pelo Gato Vinte e Catro'
O proxecto foi realizado pola Asociación de Gaiteiros de Galicia e está dirixido especialmente aos alumnos de ensino primario.
Pelo Gato 24 inclúe un cd con 14 temas musicais, un libro de 64 páxinas, e un DVD cun documental sobre os xogos e cantigas tradicionais, un como se fixo do álbum, así coma videoclips das cantigas. Na gravación, que se realizou no estudio de Casa de Tolos, en Gondomar, participaron entre outros Mercedes Arribe, Xabier Díaz, Xurxo Souto, a Señora Carme, Leilía, Fuxan os Ventos e Sonia Lebedynski.
O proxecto, impulsado pola Asociación de Gaiteiros de Galicia, PAI Música e Mr. Misto, ten como destinatarios os rapaces de primaria, cun claro interese docente.
Os alumnos da Escola de Artes e Oficios temen a desaparición do conservatorio de música tradicional
Os alumnos da Escola de Artes e Oficios temen quedar sen o conservatorio de música tradicional, tal como van as cousas. A supresión afectaría a unhas trescentas persoas.
Ante o cariz que están tomando os feitos e tendo en conta que a estas alturas aínda non se iniciaron as clases, os alumnos dirixiranse esta mesma semana ao Valedor do Cidadán para pedirlle a súa mediación.
En total, ao redor de medio milleiro de persoas permanecen á espera de iniciar o curso por falta de profesores. Entre as materias que resultan afectadas figuran palillos, encadernación, pintura, gaita, zanfona, gaita, música moderna, violín folk e canto popular.
A responsable municipal de Educación, Laura López, explicou esta mesma semana que o proceso para a contratación dalgúns profesores tivo que seguir os pasos legais, por iso é polo que se necesitase cumprir os prazos, e que xa se atopa moi avanzado. Con todo, non se pronunciou sobre os do conservatorio de música tradicional, o que fai pensar que aínda podería levar tempo.
A billarda esténdese polo mundo e é unha cousa de non parar.
Vieiros falou con Moisés Álvarez, promotor da billarda (ou pincha) no sur do país, que conta ter armado un equipo potente para competir en Meaño, na Guagua, o 27 de marzo.
O ano pasado botaba a andar a Conferencia NorOeste da auténtica, e daquela había na Liga Nacional de Billarda dúas conferencias (esta e máis a NorLeste, a primeira delas), con cadansúa competición propia, que se habían ver as caras entre si na finalísima do 18 de maio; o play-off a desenvolver en Compostela.
Mais agora temos conferencia nova. A xente do sur tamén quere darlle á billarda pola súa zona, ou como di Moisés Álvarez, facer unha pincha.
A cousa comezou ao tempo que arrincaba a Liga Nacional de Billarda. Contoullo a Vieiros Moisés Álvarez, un mozo do Piñeiro, unha aldea da parroquia de Sanguiñeda, en Mos.
Vieiros: É certo iso que din de que andades a facer unha conferencia propia os do sur?
Moisés Álvarez: Aínda estamos tentando arrincala, pero hai vontade en distintos puntos do sur, coma Mos, Meaño, Vigo e O Porriño. Daquela, hai 3 ou 4 anos, cando naceu a LNB, puxémonos en contacto cos seus promotores para felicitalos pola iniciativa, e quedamos en ir vendo as posibilidades de traela para o sur.
Danse as circunstancias de que xa se estendeu á Coruña (fala da Conferencia NorOeste, creada o ano pasado e que xa compite esta tempada) e nós andamos traballando nisto. Andamos xuntando xente e pensamos estrearnos tal vez no campionato de Meaño, do 27 de abril; ou nos play-off finais en Compostela. Estamos arranxando todo con vistas a que na tempada que vén, 2008-2009, haxa xa unha Conferencia Sur.
Daquela, xa xogabades á billarda por estas terras?
Nós chamámoslle pincha e xogabamos por tempadas. De pequeno, na miña aldea, xogábase un tempo, non sei por que, á pincha; e logo outro ao trompo, cando tocaba. Eu xoguei toda a vida, e, anos despois falei con xente que seguía xogando en ocasións puntuais, e comezamos a xuntarnos para xogar.
Somos un grupo de xente de vinte a trinta e pico anos e estamos moi emocionados de volver xogar; é estupendo! De feito, eu creo que son da última xeración da miña aldea que xogaba á pincha.
Pero as vosas regras deben de ser ben diferentes das do NorOeste e NorLeste, non é?
Son moi diferentes! Pero imos ir vendo se nos podemos adaptar a eles! Supoño que terminaremos por apostar por ter un estándar. Habemos simplificar! Así podemos dar co nivel no que xogan eles para poder competir nos play-off e noutros torneos.
O primeiro partido serio sería en Meaño, como contas... e, estades listos para chegar e arrasar?
O que estamos é preparándonos e poñéndonos ao día. Eu até fixen o outro día unha pincha para practicar...
No que andamos agora é en organizar todo, vendo que outra xente e outros grupos poderían xuntarse para facer a liga. A semana que vén imos poñer a andar o noso medio de comunicación, o blog da Conferencia Sur, coa esperanza de que se vaia xuntando xente para facer os equipos.
As pantallas e os cigarróns saíron por primeira vez neste entroido polas rúas de Xinzo e Verín
A provincia de Ourense xa vístese de entroido. Se en Xinzo a festa máis ancestral, máis longa e tradicional iniciábase fai algunhas semanas (domingos fareleiro e oleiro), onte uniuse á celebración Verín e algúns barrios da capital ourensá.
No domingo corredoiro, que se celebrou este fin de semana, as pantallas e os cigarróns, personaxes indispensables da festa, saíron por primeira vez á rúa e en ambos os casos fixérono ao mediodía, para asombrar seguramente máis aos visitantes que aos veciños, que se preparan como manda a festa para recibilos.
O bo tempo durante toda a xornada axudou e foron moitas as persoas que se achegaron a ambas as localidades para correr polas rúas diante dos personaxes centrais do entroido, as pantallas e cigarróns, que coas vejigas de vacas secadas facendo ruído, uns, e coa fusta en man perseguindo a todo aquel que non vaia disfrazado, os outros, protagonizaron a xornada de onte, que non é máis que a antesala dunha gran festa que en Xinzo continuará o próximo fin de semana e que na localidade de Verín será toda unha explosión a noite do xoves, coa celebración cada vez máis multitudinaria do Xoves de Comadres .
Unha ducia de grupos folclóricos de Galicia reuniuronse este sábado no Edificio Simeón de Ourense para botar andar a Federación Galega do Folclore, "un foro libre e aberto para todo o mundo".
Un foro de debate, "libre, aberto e con cabida para todo o mundo". Con ese obxectivo naceu onte, segundo o seu presidente, José Antonio Viñas (director de Queixumes dos Pinos), a Federación Galega do Folclore. Representantes de 12 grupos de folclore de toda Galicia referendaron onte o proxecto, coa firma dos estatutos e unha reunión de máis de tres horas no Edificio Simeón.
A Federación "pretende ser un punto de unión das distintas formas de ver o folclore", asegura Viñas; un lugar onde os grupos poderán intercambiar experiencias para traballar de forma conxunta polo folclore. A intención é que nun futuro a sede definitiva estea situada en Ourense e que a Federación programe tres asembleas ao ano (en xaneiro, xuño e outubro). Xunto a Viñas, a xunta directiva (elixida onte) está integrada por Laura López, como secretaria, Juan José Novoa (tesoureiro) e dous vogais.
Redondela impulsa unha asociación para protexer as ´danzas brancas´ de Galicia
O Concello de Redondela reuniu o pasado venres na vila dos viadutos a representantes de doce concellos galegos para impulsar a creación dunha asociación de municipios para a protección e promoción de "danzas brancas", como a popular Danza dás Espadas e Penlas típica das Festas do Corpus.
Esta iniciativa, impulsada polo departamento de Cultura redondelano, pretende concienciar aos responsables da Xunta da necesidade de modificar a actual Lei de Patrimonio Cultural de Galicia para que inclúa este tipo de manifestación artística, posto que actualmente non contempla especificamente a protección e fomento das tradicións populares, como as "danzas brancas", deixando que permanezan fóra da observación e o amparo que merece este patrimonio cultural.
A pesar de que existen varios estudos sobre este tipo de "danzas brancas", ou tamén coñecidas como "gremiais", as súas orixes non están documentados, aínda que algún historiador atribúeno ao Barroco, froito do auxe da relixiosidade popular. Normalmente nestas danzas, homes e mulleres con traxes típicos da zona bailan diante da imaxe ao longo da procesión, deténdose nas prazas e diante das ermidas e das igrexas parroquiais.
Moitas destas danzas deixáronse de bailar debido á perda de poboación nas localidades do interior de Galicia. Pero tamén se deu o caso de que a súa desaparición foi motivada pola influencia da igrexa, como o caso do bispo de Ourense, Anxo Temiño Saiz, que prohibiu e deu orde de queimar os traxes de Fontefría. Segundo relata o historiador Enrique Bande, a prohibición foi motivada por unha denuncia do párroco do lugar quen informou dicindo que na danza mesturábanse o aspecto relixioso e profano, e non rexurdiría neste lugar ata o ano 1979, coa chegada da democracia.
A asociación de municipios para a protección e promoción de "danzas brancas", que en principio incluiría a 18 municipios de Galicia, tamén pretende organizar unha exposición itinerante sobre esta tradición cultural, ademais de convocar un curso monográfico dedicado ao estudo deste patrimonio e as alternativas para á súa difusión e proxección.
Así mesmo, o colectivo intentará fomentar o intercambio das danzas existentes entre os pobos que as teñan e instará á Consellería de Cultura para que cree o Consello Asesor de Cultura Popular e Tradicional.
Para rematar, o colectivo publicará un corpus documental que recolla todos os bailes de Galicia, tomando como exemplo os volumes das "Danzas gremiais e procesionais dá provincia de Ourense", realizado pola Escola Provincial de Danzas da Deputación de Ourense
Sexta feira 25 (Venres)
? Som do Galpóm no Con do Moucho na Illa de Arousa
? Nao no Badulake de Ordes
? Humor neghro no Auditorio Pazo da Cultura de Pontevedra
? Foliada no Salasón de Cangas
? Mercedes Peón nos Encontros dos Axouxeres no Auditorio Municipal de Ribeira ás 18:00
? 1ª quedada para tocar música tradiconal galega na Casa do Coto (Tomeza-Pontevedra)
? Estalotada na Gentalha do pichel (Compostela)
Sábado 26
? Roteiro de Congostra
? Xose Manuel Budiño no FNAC da Coruña á 19:30
? Som do Galpóm no Café Antano de Serra de Outes
? Tres peixes voando en Vilalba (Auditorio)
? Loretta Martin no salón Parroquial de Ponteareas
? Humor neghro no Pazo Emilia Pardo Bazán de Sanxenxo (Pontevedra)
? Capitan Furillo en Ponteareas
? Concurso de Gaitas ?Moxenas? en Valadares (Vigo)
? V Mostra de Bandas de Gaitas do Concello das Pontes
? GS21 no Auditorio de Cangas
? Serán en Acevedo (Pontesampaio)
? Seran en Arbo
Domingo 27
? Mercedes Peón nos Encontros dos Axouxeres no Multiusos de Monforte ás 12:00
? Domingo polbeiro en Gondomar
? Moxenas Musical Galego en Goián ás 18:00
O Entroido é unha festa popular que ten a súa orixe como indicación da fin do inverno e o comezo da primavera. Nel conflúen rituais cristiáns e paganos, sendo a época na que se poden romper tódalas normas, cambiar de personalidade ou identidade e ironizar sobre as institucións máis asentadas. É, sen dúbida, a festa máis irreverente do calendario galego.
A música é tamén unha parte importante desta celebración. Temos dende as comparsas que acompañan ás máscaras, sobre todo cando van visitar pobos forasteiros, que tocan e cantan pezas compostas especialmente para o caso, ata as coplas de entroido e cancións de baile propias de zonas como o Val da Ulla.
De todo esto, Pablo Carpintero falaranos o sábado 26 de Xaneiro no "Recuncho da Palleta" que podemos escoitar dentro do programa "Lume na Palleira" os sábados de 16:00 a 18:00 h. en "RADIO GALEGA MÚSICA", con emisión conxunta de 16:05 a 17:00 na "RADIO GALEGA".
Humor Neghro, que así se chama o show, estrearase este venres 25 de xaneiro en Pontevedra.
A obra é unha función da compañía Abada Teatro, mediante a que se pretende reflexionar sobre unha realidade tan próxima, tan galega e tan africana como é a emigración/inmigración", apuntan desde a propia agrupación teatral. Nesta función únense a música e o humor con textos propios de Blanco e Costas, así como de autores como Antón Reixa, Xosé Cid Cabido ou Zé Rui.
HUMOR NEGHRO lévanos ata a música africana a idea central da morte como referente e leit-motiv. Cun esquema pensado para ser entendido por galegos/as, pero tamén coa ambición de chegar a ser visto e entendido na Península Ibérica e mesmo en toda a Lusofonía.
HUMOR NEGHRO parte dun diálogo relaxado entre dous creadores recoñecidos cada un no seu campo, e terminará cunha festa para o público. A forza escénica e o magnetismo de Manecas Costa e Carlos Blanco garanten que así será aínda ademais dunha posta en escena de luxo en canto a luz, son e imaxe.
Actuacións
Xaneiro
25 de xaneiro Auditorio Pazo da Cultura de Pontevedra
26 de xaneiro Pazo Emilia Pardo Bazán de Sanxenxo (Pontevedra)
Febreiro
17 de febreiro Centro Socio-cultural de San Sadurniño (A Coruña)
23 e 24 de febreiro Teatro Principal de Ourense
Marzo
28 de marzo Casa da Cultura de Burela (Lugo)
Abril
5 de abril Caixanova de Cangas do Morrazo (Pontevedra)
18 de abril Auditorio de Vilagarcía de Arousa (Pontevedra)
Maio
8 de maio Caixanova de Ferrol (A Coruña)
9 de maio Caixanova Lugo
10 e 11 de maio Caixanova Vigo (Pontevedra)
17 de maio Auditorio Municipal de Narón (A Coruña)
Xuño
6 e 7 de xuño Teatro Principal de Santiago de Compostela (A Coruña)
Cumprem-se já quatro do nascimento da Gentalha do Pichel da mao de um grupo de compostelanas e compostelanos decididos a fazer activismo na cidade e comarca de Compostela, e que tem como eixos de trabalho a língua e cultura galegas, a diversom, a vontade de aprender, de difundir os nossos costumes, a nossa música e a nossa história. A associaçom sócio-cultural vai-no celebrar com umha série de actividades no Centro Social O Pichel do dia 25 de janeiro ao 2 de fevereiro.
Actividades
JANEIRO
Sexta Feira, 25
às 20h inauguraçom da exposiçom "Sinaliza" com petisquinhos
às 23h ESTALOTADA
Sábado 26
? às 14h Jantar temático especial aniversário. Degustaremos as melhores receitas das anteriores ediçons
? às 17h realizaçom dum mural conmemorativo " 4 anos de gentalha"
? às 20h apresentaçom do Manual Galego de Lingua e Estilo*, com a autora e autores
? às 22h concerto dos VERDEGAIOS, e ao acabar foliada com a charanga "Folhas novas"
Segunda Feira 28
? às 20h 1ª parte do Curso de Consumo Responsável ( que comemos, qué compramos, quais som as nossas pautas de consumo? Pequenas mudanças para um dia-a-dia mais sustentável).
Terça Feira 29
? às 20h apresentaçom dos novos cursos e monográficos (capoeira com o brasileiro Mancha, danças do mundo com Mercedes Prieto, costura de reciclagem com Mari Silva, e corda)
Quarta Feira 30
? às 20h 2ª parte do curso de consumo responsável
Quinta Feira 31
? às 20 apresentaçom do livro de Sarille, com Sarille, Elias Torres e JR
Pichel; depois apresentaçom do CD "topmanta" de Arredemo
FEVEREIRO
Sexta Feira 1
às 19h visita nocturna aos petroglifos de Conjo e O Pedroso
às 21h30 concerto dos ULTRACÄNS (os papaqueixos voltam à acçom!)
Sábado 2
?às 14h jantar temático de entruido(cocido, filhoas, orelhas,...)
Obradoiro de maquilhagem para disfrazar-se
?às 20 apresentaçom do vídeo "4 anos de gentalha"
?às 22h fim de festa com os THE HOMENS
O grupo Berrogüetto anunciou hai uns días un importante cambio entre os seus compoñentes, unha remuda significativa que era comentada nos círculos habituais do folk galego, pero que precisaba dunha confirmación oficial por parte do grupo. Unha substitución de tanto peso podería ter consecuencias negativas noutras formacións, pero unha das características deste grupo desde o seu nacemento foi a de ofrecer sempre unha imaxe colectiva das sete grandes individualidades que o compoñen
Confirmada xa a noticia un dos compoñentes de Berrogüetto, Guillerme Fernández, que xa compartiu distintas experiencias profesionais (en paralelo ao seu traballo con Berrogüetto) coa nova incorporación ao grupo, Xabier Díaz, nos explica as novidades e os proxectos de futuro dun dos grupos máis senlleiros na actualización e na innovación da tradición musical galega.
Xa hai un tempo que existía un ruxe-ruxe que falaba dun posible cambio entre os compoñentes de Berrogüetto. Ao final conirmouse ¿non?
Así é, finalmente producíuse ese cambio e podemos confirmar a decisión de Guadi Galego de deixar a formación.
Guadi deixa o grupo pero sen rencores nin malas historias por ningunha das partes ¿non?
Por suposto, a música é unha parte moi importante dentro das nosas vidas pero hai outras partes que son aínda máis importantes, como as relacións persoais, familiares e de amizade. A propia Guadi comentaba hai uns días nunha entrevista que, a pesar da súa marcha, sentía que Berrogüetto era a súa familia e nós sentimos o mesmo. Aínda que decidira marchar, seguímola considerando parte de nós.
Do achegado por Guadi, nos seus dez anos de andaina con Berrogüetto, ¿cal é a vosa valoración?
Cando Guadi comezou a traballar connosco era unha nena moi nova que, pese a que levaba xa bastante tempo tocando e participando noutros proxectos musicais, tiña moi pouca experiencia no mundo artístico; na relación co "gran público" era bastante novata (como moitos de nós) e nestes dez anos a súa evolución foi moi visible. Do achegado por ela ao grupo está o máis visible: a súa voz e o seu estar; pero tamén outras cousas, como o seu talento para a composición. Hai xa tempo que se convertera nunha parte moi importante do grupo e, de seguro, que a imos botar sempre en falta.
Unha vez decidido por parte de Guadi que abandonaba o grupo e asumida a cuestión pola vosa parte ¿como foi o proceso para escoller substituto?, ¿fixestes un cásting ou algo semellante?
O primeiro paso foi superar a sensación de medo que tiñamos, pola sorpresa e por non saber moi ben como resolver a cuestión. O seguinte paso foi pensar en distintas posibilidades para cubrir a baixa e si que pensamos na posibilidade dun cásting. A decisión non era doada porque atopar unha persoa que reunira as características que precisabamos non era fácil, porque tiña que ser alguén que cantase, que tivese relación co mundo da música tradicional galega, pero ao mesmo tempo tamén co da música máis contemporánea, e que tocase algún instrumento como a percusión ou a gaita, resultaba bastante complicado. Pero tamén é certo que, pola escaseza de posibles "candidaturas", a nosa decisión non foi moi difícil; o que me parecía máis difícil era que esa persoa aceptara pero afortunadamente, despois de meditalo un tempo (que tampouco foi moito), mostrouse entusiasmado coa idea e remataron as nosas incertezas. A persoa escollida foi Xabier Díaz.
Coa decisión de escoller unha voz masculina para Berrogüetto ¿tratades de evitar posibles comparacións?
En parte si porque a incorporación doutra voz feminina levaría, indudablemente, a que o público agardase ver un reflexo de Guadi; pero foi algo que non condicionou a nosa decisión, xa que en principio non descartabamos a posibilidade doutra voz feminina. O que si temos claro é que a incorporación de Xabier despexa esa posibilidade de comparación.
¿Que pensades que lle vai achegar Xabier Díaz a Berrogüetto?
Principalmente o seu gran talento. Xabier é unha persoa que posúe unha creatividade extraordinaria que, ademais, vai acompañada da súa gran calidade como persoa e como intérprete. A súa presenza vaise notar, de seguro, en moitos aspectos como o da composición por exemplo. Ademais están todas as vivencias que se comparten cando formas parte dun grupo e que, polas experiencias persoais que xa eu vivín con el, estou seguro de que serán moi positivas.
A súa adaptación ao repertorio do grupo ¿que tal vai?
Este vai ser un ano que podemos cualificar como "de transición" no que Xabier se vai ter que adaptar ao repertorio que estabamos interpretando en directo, aos temas que antes cantaba Guadi ou tocaba a gaita. El non ten ningún tipo de problema xa que, como ben di: cantar é o meu traballo. Conta ademais coa vantaxe de que xa coñece bastante ben o noso repertorio, de feito participou anteriormente nalgún dos nosos discos e dos nosos concertos. A única teima que ten agora mesmo é a de "quitarlle ferruxe aos dedos", xa que levaba bastante tempo centrado na súa carreira como cantante e tiña algo abandonada a gaita. Pero polo demais todo vai rodando á perfeción.
Este será daquela un ano de transición, pero tamén de novos proxectos, coas miras postas na preparación do que será o quinto disco de Berrogüetto ¿non?
Cando falo de transición refírome ao máis próximo, aos concertos que temos previstos de aquí ao verán, pero si que comezaremos a traballar e preparar o novo disco contando xa coas valiosas achegas de Xabier.
Nese novo disco ¿podemos agardar moitas sorpresas?
En Berrogüetto temos un xeito de traballo un tanto peculiar no que se refire ás novas pezas do repertorio, cada un chega ao ensaio coas súas propias ideas e entre todos as retocamos, ás veces as "destrozamos", e lles damos mil voltas. Agora vai haber unha persoa nova participando nese proceso, o que xa implica
unha posibilidade de cambio, pero será o tempo o que nos desvele o camiño, así que imos agardar para dar unha resposta máis concreta a ese asunto.
¿Para cando un concerto de presentación oficial ao público de Berrogüetto con Xabier Díaz como compoñente do grupo?
O primeiro concerto terá lugar, casualmente, o 30 de marzo na cidade da Coruña. Digo casualmente porque é a cidade na que reside Xabier e iso pode converter a actuación nunha experiencia moi intensa.
Para Guadi Galego, Berrogüetto ?o grupo no que foi cantante e gaiteira durante dez anos? representou unha ?escola de aprendizaxe e de madurez artística?. Malia a boa relación que segue mantendo cos seus compañeiros, decidiu deixalo ?por cansazo?. Este ano quere descansar e tomar con calma os proxectos de Espido e Nordestinas cos que seguirá traballando
Leva nos ollos o mar de Cedeira en días de temporal. Fala con naturalidade e séntese orgullosa de ser gaiteira. Non quere pensar que lle deparará o futuro, senón vivir un ano con calma. Guadi Galego acaba de anunciar que deixa Berrogüetto, o grupo do que foi voz durante dez anos, por cansazo. Agora pensa en centrarse nos seus outros dous proxectos, Espido, con Guillermo Fernández e Nordestinas con Abe Rábade e Ugía Pedreira.
¿Por que decides deixar Berrogüetto tras dez anos de música xuntos?
Hai moito tempo que o pensaba. O que pasa é que nunca tomas unha decisión tan importante cun mes, sobre todo se non hai mal ambiente ou non tes un desgusto ou unha enfermidade. No meu caso foi unha decisión meditada por cansazo. Pensei que ao mellor en medio ano era capaz de remontar pero vin que non, que ía esgotándome por momentos e que aquilo cada vez era máis cansazo. Porque para non estar a tope non ten sentido.
¿Esixíache máis esforzo o grupo que os outros dous proxectos, Espido e Nordestinas?
Ben, esixe un traballo distinto, esixe moito máis compromiso. É un grupo moi enerxético, hai que esforzarse moito e tamén ten moitos concertos, sae máis fóra. É un grupo con máis xente: por iso era o que máis enerxías me roubaba.
¿Que balance fas deste tempo no grupo?
Pois moi positivo. Para min foi unha escola de aprendizaxe, de madurez artística e, sobre todo, Berrogüetto é a miña familia. Persoalmente, a relación entre os sete é impecable. Por iso tardas máis en tomar este tipo de decisións.
¿É unha decisión de ida e volta ou é definitiva?
Non, é definitiva porque na música non hai idas e voltas, deixas o tren e segue para adiante. Se queres cóllelo e se non déixalo. Ao mellor dentro de dez anos hai un reencontro, pero ademais agora hai outra persoa.
¿Seguirás colaborando con eles?
En principio non. Quedar a medias tampouco tiña moito sentido. Eles van facer o seu quinto traballo. A miña intención é descansar este ano seriamente, levando proxectos como Nordestinas e Espido que son máis pequenos e que requiren menos esforzo. De feito, Nordestinas foi un proxecto ao que lle teño moito cariño no que Ugía (Pedreira) xunto con Abe (Rábade) facemos cancións do norte e que ao mellor non tiven tempo para dedicarlle todo o que quixera a ese proxecto. Este ano gustaríame facelo.
¿Que proxectos de concertos tes con Nordestinas e Espido?
Con Espido fixo dous anos que sacamos disco e queriamos facer outro traballo, dunha maneira máis tranquila. E con Nordestinas, temos un concerto agora en marzo en Coruña, outro en xuño en Compostela. A nosa intención é tocar este espectáculo por Galicia e por fóra.
¿Propuxécheste ter unha carreira en solitario?
Non, de momento non. Para facer un traballo en solitario tes que ter moitas cousas que dicir, tes que estar moi segura de que tipo de traballo queres facer e non é o meu caso. Non saio de Berrogüetto para facer un disco en solitario.
¿Tes pensado avanzar no teu traballo como compositora?
Si, gustaríame moito compoñer para outra xente pero iso xa é máis como te vai levando a vida. Se a xente te chama e che pide temas, marabilloso, eu encantada. Paréceme moi interesante pensar en compoñer para outra xente. Compoñer cada vez divírteme máis, e a música tradicional cada vez gústame máis.
¿Que che achega o traballo de Nordestinas?
O traballo de Nordestinas foi como un capricho. Berrogüetto ten moitísimo que ver comigo, é música tradicional, folk, e eu ademais son gaiteira, é música instrumental. Ugía e eu fixemos este traballo e chamamos a Abe máis tarde. E pensamos en facer os temas que cantabamos dende pequenas e que nós cantabamos nas casas cos nosos pais. Fixemos temas presentes tamén mirando cara ó pasado, ó mar do norte. Poucas veces tes a oportunidade de facer algo así e con tanta elegancia como Abe arranxou Nordestinas. É como un caramelo.
¿Que importancia lle dás á lingua á hora de compoñer ou interpretar as cancións?
Eu creo que a lingua ten a importancia segundo cada un a sinta. Nestes últimos tempos teño a sensación de que falar galego e cantar en galego significa estar concienciado. Eu creo que iso é un erro, porque a lingua ten que ser algo natural na xente e que non sexa un complexo nin para ser máis nin para ser menos. A lingua dun pobo ten que xurdir con naturalidade. ¿Por que eu canto en galego? Porque me expreso en galego e é como sinto que me expreso mellor. Iso non significa que non cante algún día en inglés ou en francés, aínda que me custe máis. As miñas cancións probablemente sexan en galego aínda que non descarte facer letras noutro idioma. Coa lingua non se pode ter complexos.
Parece que a lingua se está institucionalizando.
Non pode ser un complexo nin para ben nin para mal. E iso politicamente igual. Politizar a lingua é matala. Aínda que inevitablemente neste país se falas galego é que ou es "de aldea" ou "nacionalista". Iso fai que a música en galego se limite, porque aínda temos moitos complexos coa lingua.
¿Cales dirías que foron até o de agora as túas principais influencias na música?
Sempre escoitas cousas distintas. Eu teño claro cales son as miñas influencias. Dende logo, a música tradicional aínda que eu non son unha cantante tradicional. Tamén a música instrumental me inflúe. Escoitei moita música portuguesa dende pequena e por suposto, a música máis actual, máis pop. Algunhas composicións miñas teñen un punto pop.
¿Como afectou nacer en Cedeira na túa forma de entender a música?
Cedeira é unha vila, non é un pobo pequeno, e no seu momento, cando o mar era un punto importante na súa economía, era unha vila moi próspera. Cando vives nun lugar así, iso crea un rebumbio. Había un nivel cultural en Cedeira incrible porque chega un momento no que había tres coros, unha banda de música, grupo de baile, de teatro... E houbo grupos de cantantes dende os anos 60 que compuxeron música. Meu pai era músico afeccionado. Estar rodeado desa xente, vaite contaxiando. Cedeira aínda é un sitio no que o Día de Reis se sae a tocar.
Participaches nos encontros dos Axóuxeres dirixidos aos nenos máis pequenos, ¿como foron?
Foi algo totalmente distinto. Aí si que non hai complexo ningún. Foi moi divertido cantar para os nenos porque sempre tiñas que estar chamando a súa atención. Eran nenos moi pequenos, entre seis meses e tres anos. Ao mellor se fosen máis maiores funcionaría mellor.
Despois de toda esta actividade, quédache tempo para impartir clases no Conservatorio e na Academia da Música A Berenguela, ¿gústache a docencia?
No Conservatorio, de momento, estamos nunha etapa de tránsito, a ver se empezamos a funcionar en breve. Na Academia de Música levo doce anos traballando, é case como unha cuestión de familia. Hai anos que teño máis tempo e lle dedico máis tempo e outros que teño menos e lle dedico menos, pero sempre collo algo para non desvincularme. Gústame moito porque é unha cousa distinta. É moi divertido. Alí dou linguaxe musical e algunhas clases de canto. É unha escola enfocada ao clásico. Os nenos son esponxas, saben o que lles gusta. Non se formulan se é música tradicional ou africana.
Tamén participaches nun acto para conmemorar o centenario do Himno galego, ¿como foi a experiencia?
Ben, moi curta porque a verdade é que foi un acto aquí para a emigración e fixemos dous temas. Estivo ben. Despois houbo actos concretos en cada capital e a nós tocounos un acto para as viaxes que fai a xente da emigración cando vén aquí no verán.
Tamén ofreceron un concerto solidario cos Tres do Eixo no Auditorio o 14 de decembro.
Si, foi superemocionante para min. Cando te chaman para facer un concerto dese tipo, ao mellor sabes de que vai a noticia pero sen fonduras. Entón infórmaste e para min foi moi emocionante. Paréceme unha situación realmente ridícula no que a xustiza se refire, totalmente inxusta e de botar a correr. Deberiamos ser un pouco racionais e empezar a pensar se a nosa xustiza nos protexe. Se iso serve para que por presión social, sintan que hai que reflexionar, creo que para algo serviu.
¿A música galega vive un bo momento?
Si, eu creo que estamos nun dos mellores momentos da música galega porque está diversificada. Debemos aprender a facer música galega, en galego, sen complexos, pensando no que realmente che gusta facer, nas túas influencias e non pensando na lingua, para que sexa algo natural. A música galega leva moitos anos de formación, hai moitos músicos no país, hai unha canteira de músicos de jazz, de rock bravú dende os Dipolomáticos... Os músicos están moi ben formados e os cantantes tamén. Coa música tradicional estamos nun momento boísimo porque está diversificada: que un día vas escoitar hip hop e outro folk, e outro, música de autor en galego. O importante é saír de aquí porque aínda que en Galicia se comeza a consumir música en galego e a xente empeza a comprar música no país, saír fóra é moi difícil.
Do mar de Cedeira á pedra de Santiago
Guadi Galego naceu en Cedeira, onde a música se vincula dende sempre ás tabernas e ao mar. Seu pai era músico, unha paixón que ela mesma continuou como gaiteira, pianista e vocalista no grupo Berrogüetto, unha experiencia que acabade deixar para dedicarse a outros proxectos.
Co grupo gravou os seus últimos tres albums,Viaxe por Urticaria, Hepta ou 10.0, este último para celebrar o décimo aniversario da banda. Sons distintos nos que agora se centrará con Guillermo Fernández, con quen canta no dúo ?Espido?.
E con Ugia Pedreira e Abe Rábade ?Nordestinas? continuará reinterpretando as cancións tradicionais do seu norte, que se foron transmitindo de xeración en xeración.
Hai máis dunha década que deixou o mar de Cedeira pola pedra de Compostela onde imparte clases na Academia de Música A Berenguela.
Cre que o que lle falta á música galega é atopar espazos fóra do país, levar os concertos máis alá das nosas fronteiras para darse a coñecer.
Totalmente emocionados escribímosvos ista nota anuncaiándovos o nacemento da Conferencia Sul da LNB (Liga Nacional de Billarda) un feito histórico que fostes vos os primeiros en reivindicar, pásovos o contacto de Moises que é o coordinador por se algunha ou algún, queredes unirvos á imparábel revolución billardeira que invade a Galiza enteira.
Por certo na LNB temos tamén un myspace con temas exclusivos de bandas galegas feitos para apoiar ista revolución deportiva , http://www.myspace.com/LNBBILLARDA.
Forza e que a brisa atlántica invada as ferreñas e billardas da Conferencia Sul!!
"Rou, rou, xouxigou, tu que vas e eu que vou "
Fermosas pezas de música infantil para descargar, na web de Política Lingüística.
A Secretaría Xeral de Política Lingüística programa novos Encontros dos Axóuxeres en Ribeira, Betanzos, Monforte e Ribadavia e inclúe na súa web descargas de música infantil en galego.
Así, pezas que forman parte da tradición musical do país como Señor Noé e Parrulos, polos e galiñas contan cunha versión descargábel de letra e música para que os pais poidan cantar cos pequenos na intimidade familiar.
En canto aos 'Encontros', Ribeira acollerá o día 25 a actuación de Mercedes Peón, que tamén estará o día 27 en Monforte. Betanzos e Ribadavia contarán coa presenza de Uxía durante a fin de semana do 8, 9 e 10 de febreiro.
Coa idea de animar os pais e as nais a transmitiren a lingua aos fillos desde que nacen, ponse en marcha a iniciativa Encontros dos Axóuxeres para bebés en familia, que se desenvolve en distintas localidades de toda Galicia durante os meses de outono e inverno.
A diferenza coa Festa dos Axóuxeres, estes encontros musicais de inverno terán lugar en recintos pechados e nun ambiente recollido, nos que as artistas cantan sen micrófonos ao pé dos asistentes e aprenden cantigas. De feito, o aforo é limitado para 20 bebés e os seus acompañantes.
Lembra: reserva a túa praza canto antes no teléfono 981 555 930.
Ribeira, venres 25 de xaneiro ás 18:00
Auditorio municipal Mercedes Peón
Monforte, domingo 27 de xaneiro ás 12:00
Edificio Multiusos Mercedes Peón
O programa desta noite é todo un curso sobre o Patrimonio Cultural Inmaterial de Galicia. Trátase do Proxecto Ronsel, unha iniciativa das tres Universidades galegas que se botaron ás aldeas para estudar e pór en valor o patrimonio cultural inmaterial. Un programa que amais vai ser un curso acelerado sobre os galegos: "Un Alalá sobre a Universidade da Vida".
Galicia vive no século das cidades, da tecnoloxía, das grandes empresas. Nun presente tan obsesionado con saber cara a onde imos que comete o erro de esquecerse de onde vimos. Factores como esta mentalidade ou o paso do tempo fixeron que os galegos perderamos boa parte do noso patrimonio cultural, o que significa rexeitar de nós mesmos. Por iso é necesario revitalizar a tradición, pero facelo ben, partindo da recompilación e do estudo, que son dúas das bases do "Proxecto Ronsel", unha iniciativa das tres universidades de Galicia e outros organismos que se lanzaron ás aldeas para estudar e revitalizar o chamado patrimonio cultural inmaterial.
Coa intención de concienciar a sociedade da necesidade de salvagardalo, o "Proxecto Ronsel", organizou a "Mostra de Patrimonio Cultural Inmaterial Galego-Portugués" na cidade de Pontevedra, que pretende reflectir a diversidade patrimonial inmaterial poñendo ao alcance de todos os coñecementos tradicionais para entender que se poden adaptar e vivir con eles na sociedade actual.
Casco Vello de Vigo
O Sonoro Maxín acompañará a La Troba Kung-Fú nun mítico concerto de Entroido o 2 de Febreiro no C. C. Auriense (Ourense) a partires das 22hs. 
O domingo 3 de febreiro e o martes 5 'A Revolta' e os veciños do casco vello recuperan esta vella tradición.
A Administración foi incapaz en 19 anos de rehabilitar Dombate 
Convocado un concurso internacional para elixir o cartel oficial do Festival Ortigueira'08
A rede de acción sociocultural Arredemo e o colectivo Burla Negra organizan unha Ultranoite en Defensa da Ría de Ferrol. 
Mesa redonda "O Cancionero de Casto Sampedro y Folgar"
O Padroado Cultural de Lalín rexeitou a proposta do Folque e busca profesores para o novo curso
Un número adicado á Ministra dos buracos de Barcelona Dora, a tuneladora... que nos fixo unha visita aos galegos esta semana pasada para deixarnos moi claro que a Lei de Memoria Histórica non serve para nada... xa que seguimos sen verlle nin unha pluma ao AVE!!... UN NÚMERO VELOZ PARA LER AMODIÑO, E SEN INFLACIÓN NO SEU PREZO!!!
A acabada de nacer Conferencia Sur medra aos poucos. Porque outro deporte é posíbel, a billarda esténdese por Galiza a altas velocidades.
Para Botar Un Pé... a bailar 
Hoxe, martes, día 29/01/2008
OS XOGOS E AS CANTIGAS DA INFANCIA, EN DISCO
Os alumnos da Escola de Artes e Oficios temen a desaparición do conservatorio de música tradicional
As pantallas e os cigarróns saíron por primeira vez neste entroido polas rúas de Xinzo e Verín 
Unha ducia de grupos folclóricos de Galicia reuniuronse este sábado no Edificio Simeón de Ourense para botar andar a Federación Galega do Folclore, "un foro libre e aberto para todo o mundo". 
Redondela impulsa unha asociación para protexer as ´danzas brancas´ de Galicia 
O Entroido é unha festa popular que ten a súa orixe como indicación da fin do inverno e o comezo da primavera. Nel conflúen rituais cristiáns e paganos, sendo a época na que se poden romper tódalas normas, cambiar de personalidade ou identidade e ironizar sobre as institucións máis asentadas. É, sen dúbida, a festa máis irreverente do calendario galego.
Carlos Blanco & Manecas Costa
Cumprem-se já quatro do nascimento da Gentalha do Pichel da mao de um grupo de compostelanas e compostelanos decididos a fazer activismo na cidade e comarca de Compostela, e que tem como eixos de trabalho a língua e cultura galegas, a diversom, a vontade de aprender, de difundir os nossos costumes, a nossa música e a nossa história. A associaçom sócio-cultural vai-no celebrar com umha série de actividades no Centro Social O Pichel do dia 25 de janeiro ao 2 de fevereiro. 
O grupo Berrogüetto anunciou hai uns días un importante cambio entre os seus compoñentes, unha remuda significativa que era comentada nos círculos habituais do folk galego, pero que precisaba dunha confirmación oficial por parte do grupo. Unha substitución de tanto peso podería ter consecuencias negativas noutras formacións, pero unha das características deste grupo desde o seu nacemento foi a de ofrecer sempre unha imaxe colectiva das sete grandes individualidades que o compoñen 
Para Guadi Galego, Berrogüetto ?o grupo no que foi cantante e gaiteira durante dez anos? representou unha ?escola de aprendizaxe e de madurez artística?. Malia a boa relación que segue mantendo cos seus compañeiros, decidiu deixalo ?por cansazo?. Este ano quere descansar e tomar con calma os proxectos de Espido e Nordestinas cos que seguirá traballando 
"Rou, rou, xouxigou, tu que vas e eu que vou "
Hoxe, martes, día 22/01/2008 ás 21:40