Espertaba cun cheiro a bravo, con ese cheirume que coñecemos todos, o de bosta, pero multilpicado por dez. Erguíame a eso das 9 da maña baixaba e alí estaba o carro a medio encher de esterco, e escoitaba "pasa pali, hmmmm, ghiate por min", eran os meus avos que intentaban que as vacas, Paloma e Mora, lles fixeran caso.
Logo almorzaba, sopas de pan de carral que era o almorzo de todo o vran, acaba e poñiame a zascandilear polas cuadras, e reñiame miña avoa.
"Neno, non pases por aí.
Ghiate por min, que vaste manchar. |
