Desfaise o teu corpo en area
cando, nos meus brazos,
alimentas a túa barriguiña
e a túa mirada de inocencia.

Desfaise o teu corpo en area
como sumido polo mar,
cos teus marmurios velliños
de bebé recén nado,
pegando os teus beizos pequechos
ó meu peito de leite preñado.

E se fai esa conexión máxica
de nai e filla, alimentando,
compartindo, acariñando;
e ti te-los ollos pechados de sono
e eu soño cos teus ollos
nunha relación que xa será para sempre,
eterna, fermosa e chea.

Quixénte dende antes de que naceras
e, agora que xa estás aquí,
agora que xa estás, miña nena,
ti e-lo meu anxo de liberdade,
o meu sol, a miña lúa,
a miña única verdade.