|
|
|
|
|
|
| ASA NOVELAS SENTIMENTAIS DE RAMIRO FONTE |
|
Non hai nada que eu, a estas alturas, poida engadir, ao xa dito, sobre a calidade inmensa de poeta de Ramiro Fonte. Nin da súa cordialidade, que sempre sentín as poucas, pouquísimas veces que tratei con el.
Sen embargo, eu quixera lembrar aquí unha obra de Ramiro Fonte, que lin cando viña de pasar os 20 anos, e que levaba por título Catro novelas sentimentais.
Quero destacala porque foi naquel tempo cando vin claro que quería ser escritor e escritor en galego. Daquela, coa fruición que segue ás grandes decisións vitais, púxenme a ler todo canto caía nas miñas mans, en especial, a literatura galega que se estaba a facer naqueles días e que hoxe chamamos A Xeración dos 80. E un deses libros que lin,e que me sorprendeu pola súa forza lírica, a pesar de ser un texto narrativo, foi este que aquí recordo.
Lembro que unha das historias tiña moito que ver cun asunto que a Ramiro Fonte sempre entusiasmou: a paixón bibliófila. Lembro que eu quería ser escritor. Lembro que estaba, en realidade, aprendendo a ler. Lembro que aprendín a ler, tamén, grazas ás novelas sentimentais de Ramiro Fonte. |
|
|
|
|
|
|
