|
|
|
|
|
|
| DROGADICTOS TODOS |
|
Sego a voltas co libro de Kerouac do que xa falei noutras ocasións.
Hai un intre no que di: "Todo o mundo drógase con algo".
Desde logo, leva razón. Porque todos, comprobado de que vai isto de vivir en sociedade, procuramos unha porta pola que escapar.
Kerouac e outros fixérono pola vía química (drogas puras e duras ). Pero outros dróganse coa televisión, ou coa moda, ou co fútbol, ou consumindo compulsivamente.
Os que me coñecedes sabedes que eu escapo do mundo lendo libros. Esa é a miña droga. O meu xeito de estar noutro lugar mellor. Abro as páxinas e déixome secuestrar. Mentres leo non existo e nada me preocupa. Mentres leo son do libro.
E nin son capaz de deixalo nin penso.
Coma a moza da foto, a miña adicción permíteme enfrontarme, e soportar, un mundo que non me gusta. Coma a moza da foto, a miña adicción permíteme enfrontarme, e ofrecerlle algo mellor, ao mundo.
Disimulen esta confesión tan íntima.
|
|
|
|
|
|
|
