De puider, ou saber, buscaría o número de entradas que ten esta palabra no meu blogo. Problabemente moitas, así que, como o prometido é débeda, vou explicar porque digo que este país é ineficaz. Aos que vin este nadal, non fai falla que o leades porque xa sabedes de memoria o que vou contar.

Caso un. Decembro do 2006. É xoves 14. Pola tele anuncian unha tormenta de fortes ventos para esa noite. O venres amenzo sen luz e non hai colexio. Saio para fora e vexo que a parte de atrás do xardín está chea de ramallos. Non teño luz como dixen, así que non podo cociñar, que a cociña acéndese coa electricidade, e non teño calefacción, e non teño auga quente, e non teño tele.

Collo o coche para ir mercar un café ao Starbucks, pero todo está pechado: restaurantes, gasolineiras, bancos, semáforos... Polo menos estou de vacacións improvistas, penso. Véñenme ben, que o mércores 20 collo o avión para pasar o nadal en Galicia, así vou facendo a maleta.

O sábado seguinte non vén a luz, nin o domingo, nin o luns, nin o martes, nin o mércores...

Para poñerte en contexto. Vivo en Bellevue, que é unha cidade ao leste de Seattle, a menos de 20 minutos. Ten fama de ser unha zona "rica", xa que as oficinas de Microsoft están moi preto de aquí, e as de Boeing, así que a xente que vive por aquí ten moi bos soldos. Non todas as zonas estiveron sen luz, pero moitas si.

Os ventos foron de arredor de 100 km/h, e non recordaban unha tormenta tan forte nos últimos 20 anos. Aquí a poboación está totalmente espallada: casiña unifamiliar, xardín, casiña unifamiliar, xardín e así sucesivamente. Polo tanto, ao caerense uns árboles, moitas liñas da luz quedaron cortadas. Pero digo eu, ¿recordo estar sen luz durante 7 días na atrasada Galicia? Pois non. ¿Estou na primeira potencia mundial? Pois si.

Caso dous. Fago o seguro do coche por teléfono. Como aínda non teño o carné de conducir do estado de Washington, quedo de enviarlles o número no prazo dun mes. Ao mes, chámanme para preguntarme por el, e dígolles que ese día teño o exame práctico. Se o paso, xa me dan o número. Pregúntolles cal é a mellor forma de enviarllo. Como queira, contéstanme, pola súa web ou por teléfono. Aprobo pola tarde e mándolles un e-mail. Contéstanme dándome as grazas. Aos poucos días, chámante por teléfono preguntándome polo número. Díxenlles que xa lles mandara o e-mail, compróbano e dinme que todo está ben, que non me preocupe. Aos poucos días chégame unha carta que á miña poliza fáltanlle datos moi importantes, e que llos teño que mandar como dixera. ¿Pero que lles pasa? Que lles dean, que ando apurada. Aos poucos días chégame unha segunda carta, igual que a primeira. Eu pasei deles. Non sei se xa se puxeron dacordo entre os distintos departamentos, ou se me deixan por imposible. Eficacia? Non sei que che diga...