|
|
|
|
032. BARCAROLA PARA CATRO GAITAS (1995) |
|

Cuarteto de gaitas en distintas afinacións
Para presentar esta peza mellor transcribo directamente o que escribín na partitura:
En xeral non debería ser usual unha presentación para unha partitura. Debería abondar coa música para quen a desexe interpretar. Neste caso si é necesaria, xa que cando escribín a Barcarola, fai unha morea de anos, non tiven en conta que as leis da física acústica xogarían na miña contra.
Sobre o papel -e na imaxinación-, catro voces entrando a xeito imitativo coma unha fuga. A cousa funcionaba. Deixou de funcionar no primeiro ensaio. Lembro que eu tocaba a gaita en sol. Nesa primeira proba con instrumentos reais descubrín varios porqués:
Porqué as bandas de música teñen menos tubas que clarinetes
Porqué as orquestras teñen menos contrabaixos que violíns
Cando entraba coa gaita en sol aquilo atronaba! E polo contrario, cando lle tocou o turno ao instrumento en fa, a débil caixa de resoancia que conforma o seu punteiro non foi quen de facer fronte ao volume dos demáis. E claro, sendo a voz principal o resultado foi... raro.
Para a estrea buscamos unha solución que foi a de empalletar as gaitas agudas para que soaran algo máis forte, e buscar uns punteiros de madeira máis ou menos sonora en función da voz que tiñan que interpretar.
Non funcionou.
Velaquí esta presentación-advertencia para todo aquel que desexe levar á práctica esta partitura.
Máis gaitas en fa? Podería ser unha solución. Un dilema que o deixo ao voso criterio. Avisados quedades.
Como veredes, as gaitas escritas nesta peza están acompañadas dunha reducción ao teclado. Para que? Entendo que é complicado para moitos intérpretes a percepción harmónica dunha partitura con varios instrumentos transpositores. Esta reducción pode funcionar coma
unha guía para entender esta composición. En todo caso tede en conta que está escrita a oitava grave do son real. Por outra parte ábrese tamén a que poda ser interpretada ao mesmo tempo. Imaxino que un órgano sería o ideal. En todo caso queda unha porta aberta para que fagades con esta
música o que vos pete. Ou interpretalas con outros instrumentos ademais da gaita, pero si o facedes tede en conta que os roncos (a non ser que os suprimades) deberán estar todos afinados en dó.
Non é usual que adxunte un arquivo MIDI das miñas obras neste blog, pero creo que neste caso está xustificado.
---
Para presentar esta pieza mejor transcribo (y traduzco) directamente lo que escribí en la partitura:
En general no debería ser usual una presentación para una partitura. Debería bastar con la música para quien la desee interpretar. En este caso si que es necesaria, ya que cuando escribí la Barcarola, hace un montón de años, no tuve en cuenta que las leyes de la física acústica jugarían en mi contra. Sobre el papel ?y la imaginación-, cuatro voces entrando de forma imitativa como una fuga. Funcionaba. Dejó de funcionar en el primer ensayo. Recuerdo que yo tocaba la gaita en sol. En esta primera prueba con instrumentos reales descubrí varios porqués:
Porqué las bandas de música tienen menos tubas que clarinetes.
Porqué las orquestas tienen menos contrabajos que violines.
Cuando entraba con la gaita en sol, aquello atronaba! Y por el contrario, cuando le tocó el turno al instrumento en fa, la débil caja de resonancia que conforma su punteiro no fue capaz de hacer frente al volumen de los demás. Y claro, siendo la voz principal el resultado fue? raro.
Para el estreno buscamos una solución que fue la de manipular las lengüetas de las gaitas agudas para que sonaran algo más fuerte, y buscar unos punteiros (la parte de la gaita que emite la melodía principal) de madera más o menos sonora en función de la voz que debían interpretar.
No funcionó.
Por eso hago esta presentación-advertencia para todo aquel que desee llevar a la práctica esta partitura.
¿Más gaitas en Fa? Podría ser una solución. Un dilema que dejo a vuestro criterio. Por mi parte he cumplido al avisaros.
Como podeis observar, las gaitas escritas en esta pieza están acompañadas por una reducción al teclado. Para qué? Porque entiendo que es complicado para muchos intérpretes la percepción armónica de una partitura con varios instrumentos transpositores. Esta reducción puede funcionar como una guía para entender esta composición. En todo caso, tened en cuenta que está escrita una octava por debajo del sonido real. Por otra parte se abre también a que pueda ser interpretada simultáneamente. Imagino que un órgano sería lo ideal. En todo caso es una puerta abierta para que hagais con esta música lo que querais (Incluso interpretarla con otros instrumentos, no necesariamente con gaitas) Eso si, si lo haceis con gaitas, recordad que los roncos (si no los suprimís) deben estar todos afinados en do.
No es usual que adjunte un archivo MIDI de mis obras en este blog, pero creo que en este caso está justificado.
---
For introduce this piece I transcribe (and translate) directly what I wrote in the score:
In general it should not write usually a introduction for a sheet music. Should suffice the music for whom want to play it. But in this case it is necessary, because when I wrote this Barcarolle, a lot of years ago, I did not realize that the laws of acoustical physics would play against me. On paper - and imagination - , four voices imitating itself as a fugue. This might work on mind, but stopped working in the first trial . I remember playing myself the bagpipe in G. In this first test with real instruments I discovered several answers to unasked questions:
Why the wind bands have less tubas than clarinets?
Why orchestras have less double bass than violins?
When I began play with the bagpipe in G (low-pitched), It sounded like a thunder! And conversely, when it was her turn to the instrument in F (acute), her weak sound of his chanter was not able to cope with the volume of the other. And of course, This bagpipe was responsible for the main melody! The result was... weird .
For the premiere we seek a solution which was to manipulate the reeds of acute bagpipes for give a sound something stronger, and get some chanters (the part of the bagpipe that emits the main melody ) constructed in other woods for sound more or less strong (depending on the voice to be interpreted).
It did not work.
So I make this presentation-warning for anyone who wants to perform this sheet music.
Maybe need more bagpipes in F? It could be a solution. A dilemma that I leave to your judgment. For my part I have done my work: warning you.
As you can see, the bagpipes written in this part are accompanied by a reduction to the keyboard. For what? Because I understand it is difficult for many interpreters having a good harmonic perception of a score with several transposing instruments. This reduction can function as a guide to understanding this composition. In any rate, note that is written one octave below the actual sound. Moreover it also can be performed simultaneously. I imagine that a organ would be ideal. Anyway it is open to you to do with this music whatever you want. (Even perform it with other instruments, not necessarily with bagpipes)
Usually, I don't attach a MIDI file of my works on this blog, but I think in this case is justified.
---
Pour introduire cet morceau, je transcris (et traduis) directement ce que j'ai écrit dans la partition:
Générallement, -je crois- on ne devrait pas écrire une introduction pour une partition. Devrait suffire avec la musique pour ces qui veulent la jouer. Mais dans ce cas il est nécessaire, parce que quand j'ai écrit ce Barcarolle, ça fait des années, je ne savais pas que les lois de la physique acoustique joueraient contre moi. Sur le papier - et l'imagination - , quatre voix se imitant comme une fugue. Cela pourrait marcher sur la tête, mais a cessé de marcher dans la première répétition. Je me souviens moi-même à jouer de la gaïta grave (accordée dans G). Dans ce premier test avec de vrais instruments, j'ai découvert plusieurs réponses à des questions non posées:
Pourquoi les fanfares ont moins des tubas que des clarinettes?
Pourquoi orchestres ont moins des contrebasses que des violons?
Quand j'ai commencé à jouer avec la cornemuse dans G ( grave) , Ça sonnait comme un tonnerre! Et inversement, quand il était à son tour de l'instrument dans F (aiguë), le faible bruit de son chalumeau n'était pas en mesure de faire face au volume de l'autre. Et bien sûr, cette gaïta était responsable de la mélodie principale ! Le résultat était ... bizarre.
Pour la première, nous cherchons une solution qui consistait à manipuler les anches de las gaïtas aïgues pour parvenir un son plus fort, et obtenir des chalumeaux construits dans d'autres bois pour sa sonorité plus ou moins forte (en fonction de la voix interprétée).
Malheureusement, cela n'a pas fonctionné.
J'ai écrit donc cette présentation d'alerte pour tous ceux qui veulent jouer cette partition.
Peut-être besoin de plus de cornemuses en F? Ça pourrait être une solution. Un dilemme que je laisse à votre jugement. Pour ma part , j'ai fait mon travail: vous avertir .
Comme vous pouvez voir, las gaïtas écrites dans cette partition sont accompagnés par une réduction pour clavier. Pourquoi? Parce que je comprends qu'il est difficile pour de nombreux interprètes avoir une bonne perception harmonique d'une partition avec plusieurs instruments de transposition. Cette réduction peut fonctionner comme un guide pour comprendre cette composition. En tout cas, il faut noter qui c'est écrit une octave en dessous le son réel. En outre, il peut également être effectuée simultanément. J'imagine qu'un orgue serait idéal . Quoi qu'il en soit, il est ouvert à vous de faire avec cette musique ce que vous voulez. (Même la jouer avec d'autres instruments, pas nécessairement avec des gaïtas)
Habituellement , je n'attache pas d'un fichier MIDI de mes travaux sur ce blog, mais je pense que dans ce cas, c?est justifié.
---
Partitura, Vídeo e MIDI / Sheet Music, vid & MID / Partition, vid et MID :
Barcarola - Partitura, Vídeo e MIDI
|
|
|
|
031. MUIÑEIRA DE PADRÓNS |
|

Dúo de gaitas
No ano 1995 o que foi baixista de Crema de Gaita, Gabriel Nogueira, quixo aventurarse a aprender a tocar a gaita, e para animalo escribínlle esta pequena peza. O título fai referencia ao seu pobo, San Salvador de Padróns, en Ponteareas.
Aquí a tedes, en partitura xa que ao ser unha das miñas pezas descoñecidas aínda non dispoño nin de audio nin vídeo.
---
En el año 1995 el que fue bajista de Crema de Gaita, Gabriel Nogueira, quiso aventurarse a aprender a tocar la gaita, y para animarlo le escribí esta pequeña pieza. El título hace referencia a su pueblo, San Salvador de Padróns, en Ponteareas.
Aquí teneis la partitura. Al ser una de mis piezas más desconocidas aún no dispongo de audio ni vídeo.
---
In 1995 Gabriel Nogueira, who was the bassist of my group Crema de Gaita , he was willing learn to play the bagpipe, and to encourage him I wrote this little piece. The title refers to his village, San Salvador of Padrons in Ponteareas.
Here you have the sheet music. As it is one of my more unknown pieces I don't have still audio or video.
---
Dans 1995, Gabriel Nogueira, qui était le bassiste de mon groupe Crema de Gaita, avait envie d'apprendre à jouer de la gaïta, et pour l'encourager, j'ai le lui écrit ce petit morceau. Le titre fait référence à son village: San Salvador de Padrons dans Ponteareas.
Ici vous avez la partition. Comme c'est l'un de mes morceaux plus inconnus, je n'ai pas encore audio ou vidéo.
---
Partitura / Sheet Music / Partition :
Muiñeira de Padróns - Partitura
|
|
|
|
|
|