|
|
|
|
008: VALSEADIÑO |
|
Gaita e piano
Ata 1991 escribín dúas obras para gaita e piano, a Fantasía Popular e a Suite para Catro Mulleres. Ambas de difícil interpretación para ambos instrumentos. Creo que foi o meu amigo Olimpio Xiráldez o que me dixo: "tí so compós cousas complicadas"
Pensei moito niso e unha mañá decidín facer unha peciña para gaita e piano, co propósito de que fora tocable e relativamente sinxela. Ese día naceu o Valseadiño.
A adicatoria viu algo máis tarde. Eu daquela recibía unha revista do Centro Galego de Bruxelas. Nunha delas atopei o anuncio do dúo divertimento, formado por Jean-Pierre Van Hees e Ingrid Procureur (gaita e harpa) no que descubrín que interpretaban unha das miñas obras.
Para un autor con menos de dez obras escritas, atoparse con que unha delas era interpretada en Bélxica... foi tan inesperado coma reconfortante. Ao non ter contacto co dúo decidín adicarlle a peza á xente do Centro Galego, e a publicaron no seguinte número da súa revista.
---
Hasta 1991 había escrito dos obras para gaita y piano, la Fantasía Popular y la Suite para Catro Mulleres. Las dos de difícil interpretación para ambos instrumentos. Creo que fué mi amigo Olimpio Xiráldez el que me dijo: "solo compones cosas complicadas".
Pensé mucho en eso y una mañana decidí escribir una pequeña pieza para gaita y piano, con el propósito de que fuera tocable y relativamente sencilla. Ese día nació el Valseadiño
La dedicatoria llegó algo más tarde. En esa época recibía una revista del Centro Galego de Bruselas. En una de ellas encontré un anuncio del dúo divertimento, formado por Jean-Pierre Van Hees e Ingrid Procureur (gaita y arpa) en el que descubrí que interpretaban una de mis obras.
Para un autor con menos de diez obras escritas, encontrarse con que una de ellas era interpretada en Bélgica... fué tan inesperado como reconfortante. Como no tenía contacto con el dúo decidí dedicar la obra al Centro Galego de Bruselas. Publicaron la partitura en el siguiente número de su revista.
---
Until 1991 I wrote two works for bagpipes and piano, the Fantasía Popular and Suite para Catro Mulleres. These two works are difficult to interpret for both instruments. I think it was my friend Olimpio Xiráldez who told me: "You just compose complicated things?.
"I thought about that and one morning I decided to write a bagpipe and piano piece for the purpose it was playable with relative simplicity. That day Valseadiño was born.
The dedication came a little later. In those days I received a magazine of Brussels Galician Center. In an issue of this journal I've found an article about divertimento duo, formed by Jean-Pierre Van Hees and Ingrid Procureur (bagpipe and harp), which I've noticed they played one of my works
For an young composer with fewer than ten works written, find that one of them was performed in Belgium ... was as unexpected as comforting. Having no contact with the duo, I decided to dedicate the work to Brussels Galician Center. They published my sheet music in the following issue of their magazine.
---
Jusqu'a 1991, j'avais écrit deux ?uvres pour la gaïta et le piano: Fantasía Popular et Suite para Catro Mulleres. Les deux sont difficiles à interpréter pour les deux instruments. Je crois qu'il fut mon ami Olimpio Xiráldez qui m'a dit: "Tu écris seulement des choses compliquées"
J'ai bien pensé à cela et un matin, j'ai décidé d'écrire un petit morceau pour la gaïta et le piano, ayant l'intention de qu'il était jouable et relativement simple. Ce jour-là, Valseadiño était né.
La dédicace est venu un peu plus tard. A cette époque, je recevais un magazine du Centre Galicien de Bruxelles. Dans l'une des copies j'ai trouvé un article du duo divertimento, formé par Jean-Pierre Van Hees et Ingrid Procureur (cornemuse et harpe), et j'ai constaté qu'ils jouaient une de mes ?uvres.
Pour un jeune compositeur qui avait moins de dix oeuvres écrits, trouver que l'une d'elles a été jouée en Belgique ... fut aussi inattendue que réconfortant. N'ayant aucun contact avec le duo j'ai décidé dédicacer le travail au Centre Galicien de Bruxelles. Ils ont publié la partition dans le suivant numéro de son magazine.
---
Partitura e audio / Sheet Music & audio / Partition et audio :
Valseadiño |
|
|
|
007: UN DÍA EN COMPOSTELA |
|

Versión orixinal: Gaita soa
Versión ampliada: Gaita con acompañamento (cifrado)
Unha das experiencias mais bonitas que tiven como músico foi ir a Compostela a tocar na rúa. Alí fun co meu amigo Suso -excelente guitarrista- cunha gaita e un tamboril.
Das vivencias dese dia ven o título desta peza que compuxen esa mesma noite. Tedes dúas versións, unha orixinal e outra ampliada. A elixir.
---
Una de las experiencias más bonitas que he tenido como músico fué la de ir a Compostela a tocar en la calle. Allí estuve con mi amigo Suso -excelente guitarrista- tocando gaita y tamboril.
De las vivencias de ese dia proviene el título de esta pieza que compuse esa misma noche. Teneis dos versiones, una original y otra ampliada. A elegir.
---
One of the experiences most beatiful I've had as a musician was to go to Compostela to play in the street. I went there with my friend Suso -great guitarist- to play bagpipe and drum.
The title of this piece -That I composed that night- talks about the experiences of this day. There are two versions, one original and one extended. At your choice.
---
Une des plus belles expériences que j'ai eu comme musicien a eté d'aller à Compostelle à jouer dans la rue. J'étais là avec mon ami, Suso -superbe guitariste- jouant de la cornemuse et du tambour.
Le titre de ce morceau -que j'ai écrit cette nuit-là, c'est à propos de tout ce que nous avons vécu cet jour-là. Vous avez deux versions, une originale et une étendue. C'est à votre choix.
---
Partitura e audio / Sheet Music / Partition :
Un día en Compostela (Dúas versións) - Partitura |
|
|
|
006 |
|
(Traballando nela - Working on it)
|
|
|
|
003: FANTASÍA POPULAR |
|
Gaita e Piano
A primeira obra que escribín para este dúo. No ano 1986 non moi habitual. É unha peza na que hoxe atopo moitas eivas, mais a pesar de todo teño que recoñecer que formou parte da miña formación coma músico.
Por certo, pianistas: comédelle tantas notas coma querades. Foi escrita apoiándome na guitarra, sen me dar conta do terriblemente antipianística que é.
---
La primera obra que escribí para gaita y piano. En el año 1986 una formación no muy habitual. Es una pieza en la que hoy encuentro muchos errores, aún así, a pesar de todo tengo que reconocer que formó parte de mi formación como músico.
Por cierto, pianistas: podeis comer tantas notas como querais. Fué escrita apoyándome en la guitarra, sin darme cuenta de lo terriblemente antipianística que resultó.
---
Here is my first work for bagpipe and piano. In the 1986 year was not a very common duet. I find nowadays many errors in this piece, in anyway I must admit that was part of my training as musician.
By the way, pianists: you can eat as many notes as you like. This work was written based on the guitar and it is terribly uncomfortable for pianists.
---
C'est la première oeuvre que j'ai écrit pour la gaïta (cornemuse galicienne) et le piano. À l'année 1986 n'était pas un duo très habituel. Je trouve aujourd'hui, dans cet morceau, beaucoup d'erreurs, mais -malgré tout- je dois admettre qu'il a formé partie de mon apprentissage musical.
Et à propos, pianistes: Si vous voulez, vous pouvez manger toutes les notes que vous voulez. Cette composition a été écrit avec la guitare et le résultat est terriblement gênant pour les pianistes.
---
Partitura / Sheet Music / Partition :
Fantasía Popular - Partitura
Vídeo da segunda parte interpretada por Santi Cribeiro (Berrogüetto) e un xovencísimo Carlos Núñez:
Video of part two, played by Santi Cribeiro (Berrogüetto) and a very young Carlos Núñez:
Vidéo de la deuxième partie, jouée par Santi Cribeiro (Berrogüetto) et par un très jeune Carlos Núñez:
Fantasía Popular 2ª Parte. Carlos Núñez e Santiago Cribeiro |
|
|
|
001: MUIÑEIRA DE SAMPAIO |
|
A verdade e que aínda lle din moitas voltas antes de publicar o que foi a miña primeira peza "oficial", descontando por suposto unha morea de garabatos sobre papel pautado que durmen o sono dos esquecidos nun cartafol do faiado.
O asunto é que visto dende a óptica de hoxe recoñezo que daquela tiña unha visión moi moi desorientada do que era a música tradicional galega. Esta peza pretende soar a aquelo ao que nos oitenta chamábamos música celta. De muiñeira creo que só ten o título... e o compás.
A adicatoria a Nancy e Carlos é porque eu daquela lles seguía a pista cando tiñan o grupo Trisquel e de feito foi con eles onde tiven a miña primeira experiencia gravando un tema propio; unha canción con letra de Nancy Mouriño: Baixo un manto de luz infinda. Lindas lembranzas.
En todo caso aqui vos deixo a partitura.. non sexades moi duros na crítica ;)
---
Me lo he pensado mucho antes de publicar lo que fué mi primera pieza "oficial", descontando por supuesto un montón de garabatos sobre papel pautado que duermen el sueño de los olvidados en una carpeta del desván.
La verdad es que vista desde la óptica actual he de reconocer que en aquella época tenía una visión muy distorsionada de lo que era la música tradicional gallega. Esta pieza pretende sonar a aquello que en en los ochenta llamábamos musica celta. De muiñeira creo que solo tiene el título... y el compás.
Está dedicada a Nancy y Carlos, a los que seguí la pista cuando tenían el grupo Trisquel. De hecho fué con ellos con los que tuve mi primera experiencia grabando un tema propio; una canción con letra de Nancy Mouriño titulada Baixo un manto de luz infinda. Lindos recuerdos
---
Here is my first work. This little piece is not written in the galician style. When I composed it some of us were influenced by celtic music (Breton, Irish, Scottish music). I think this muiñeira is more celtic than galician.
It's dedicated to Nancy and Carlos, members of Trisquel folk group. My first recording as author and guitarist was with them: a song with lyrics of Nancy Mouriño titled Baixo un manto de luz infinda (under a blanket of infinite light) Good remembrances.
---
Voici ma première oeuvre. Cette petite dance n'est pas écrit dans le style galicien. Quand je l'ai composé, un bon morceau de musiciens étions très influencés par la musique celtique de la Bretagne, l'Irlande, l'écosse... Donc, on peut dire que cette muiñeira est plus celtique que galicienne.
Elle est dedicacée a Nancy et Carlos, membres du group Trisquel. Mon premier enregistrement comme auteur et guitariste fut avec eux: Une chanson avec paroles de Nancy Mouriño titrée Baixo un manto de luz infinda (Sous une couverture de lumière infinie) Quels bons souvenirs.
---
Muiñeira de Sampaio - Partitura |
|
|
|
ECD.01: LUDI-MUIÑEIRA |
|
gaitas ou... o que se quera
Empezo esta sección, na categoría de obras didácticas cun pequeno experimento que escribín fai anos e hoxe animeime a dixitalizalo e divulgalo.
Isto ven dunha curiosísima partitura de Mozart que tiven nas miñas mans cando era pouco máis que adolescente: tratábase dun minueto para ser executado ao azar, mediante varias tiradas cun par de dados.
Por tanto a idea non é orixinal, mais sempre tiven na miña testa facelo para gaitas e con ritmo de muiñeira, asi que, aqui tedes a partitura -con instruccións nas primeiras páxinas- :
Ludi-Muiñeira. Partitura
Collede as gaitas, un par de dados e... xa me contaredes que tal foi o experimento.
Ah por certo, se hai algún namorado das matemáticas que, despois de botar unha ollada á partitura fixera un comentario para saber cantas combinacións serían posibles, lle estaría moi agradecido.
E que os números non son o meu :)
|
|
|
|
|
|
|
|
|