Ernesto Campos




Estadisticas web

Canle de youtube -
Youtube channel:
Youtube


Facebook público -
Public Facebook:
Facebook

O meu perfil
erncam@gmail.com
 CATEGORÍAS
 BUSCADOR
 BUSCAR BLOGS GALEGOS
 ARQUIVO
 ANTERIORES

028. OFERTORIO Ó XEITO ANTIGO


Gaita e órgano

Se hai unha cidade galega coa que eu gardo unha estreita relación é ?Ademais do meu Vigo natal- coa vila de Tui.

Ao redor de 1991, visitándoa entrei na catedral e preguntei polo arquivo musical. Abríronme as portas e de repente tiña á miña disposición unha boa morea de partituras, así que aproveitei que non traballaba os mércores e durante unha boa tempada adiqueime a curiosear -diante dos meus amigos o chamaba «investigar»- entre eses vellos papeis e pergameos.

Fedellando no arquivo descubrín partituras que eran moi adaptables á gaita. Lembrei un disco que escoitara anos atrás de música bretona para bombarda e órgano, e aí naceu a idea de facer o mesmo coa gaita. Falei co sacerdote responsable da Catedral, daquela D. Domingo Cameselle (non sen certo medo, xa que a gaita non era ben vista por certos sectores do clero, que a consideraban pagana, ruidosa e pouco apropiada para ser interpretada nun templo). Para a miña sorpresa, D. Domingo acolleu a idea con entusiasmo, e a súa proposta non foi un concerto ?tampouco tiñamos material suficiente-, sinón que solemnizaramos unha misa oficiada por el mesmo na propia catedral.

Creo que é importante o feito de que un sacerdote, no ano 1992, sexa o que propoña que a gaita ?tras moitos anos de rexeitamento pola propia igrexa- non só sexa interpretada nunha catedral, sinón que ademáis o faga dentro do acto máis importante para o culto católico: a misa.
Só faltaba o gaiteiro, así que botei man dun dos mellores que coñecía nesa época: Ernesto Coello, ao que lle entusiasmou a idea.

Do arquivo da catedral adaptei dúas pezas. Faltaba o ofertorio. A data se achegaba e non daba atopado unha partitura para encher ese oco. Así que unha mañá en vez de ir ao arquivo pedín permiso para utilizar o órgano, e alí mesmo, na propia catedral, compuxen esta pequena peza.

E debeu ser un acto máis relevante do que esperábamos, xa que no ensaio xeral apareceu a periodista Eva González coa súa cámara de fotos e aparecemos nacontraportada do Faro de Vigo:



Esa misa foi o comezo da miña relación musical coas boas xentes da catedral. Cando o órgano barroco orixinal foi restaurado, anos máis tarde, fun convidado a interpretar un concerto anual con órgano e gaita, para o que recurro sempre aos meus alumnos e amigos, e que sigue vixente todas as primaveras entre maio e xuño.

Hoxe en día a miña colaboración cos Gaiteir@s do Minho e a miña amizade co mestre Antón Corral contribúen a que o meu vínculo coa cidade de Tui sexa cada día máis forte.

E esta é a pequena historia do Ofertorio ó xeito antigo

---


Si hay una ciudad gallega con la que guardo una estrecha relación es ?además de mi Vigo natal- con la villa de Tui.

Alrededor de 1991, visitándola entré en la catedral y pregunté por el archivo musical. Me abrieron las puertas y de repente tenía a mi disposición una extensa colección de partituras, así que aproveché que no trabajaba los miércoles y durante una buena temporada me dediqué a curiosear -delante de mis amigos lo llamaba «investigar»- entre esos viejos papeles y pergaminos.

Hurgando en el archivo descubrí partituras que eran muy adaptables para gaita. Recordé un disco que escuchara años atrás de música bretona para bombarda y órgano, entonces surgió la idea de hacer lo mismo con la gaita. Hablé con el sacerdote responsable de la catedral, en aquel entonces D. Domingo Cameselle (no sin cierto miedo, ya que la gaita no era bien vista por ciertos sectores del clero, que la consideraban pagana, ruidosa y poco apropiada para ser interpretada en un templo). Para mi sorpresa, D. Domingo acogió la idea con entusiasmo, y su propuesta no fue un concierto ?tampoco disponíamos de material suficiente-, sinó que solemnizáramos una misa oficiada por él mismo en la propia catedral.

Creo que es importante el hecho de que un sacerdote, en el año 1992 sea el que proponga que la gaita ?tras muchos años de rechazo por la propia iglesia- no solamente sea interpretada en una catedral, sinó que además lo haga dentro del acto más importante para el culto católico: la misa.

Solo faltaba el gaitero, así que se lo propuse a uno de los mejores que conocía en esa época: Ernesto Coello, al que le entusiasmó la idea.
Del archivo de la catedral adapté dos piezas. Faltaba el ofertorio. La fecha se aproximaba y no conseguí encontrar una partitura para llenar ese hueco. Así que una mañana en vez de ir al archivo pedí permiso para utilizar el órgano y allí mismo, en la propia catedral, escribí esta pequeña pieza.

Y debió ser un acto más relevante de lo que esperábamos, ya que en el último ensayo apareció la periodista Eva González con su cámara de fotos y aparecimos en la contraportada de Faro de Vigo:


Esa misa fue el inicio de mi relación musical con las buenas personas de la catedral. Cuando el órgano barroco fue restaurado, años mas tarde, fui invitado a interpretar un concierto anual con órgano y gaita, para el que recurro siempre a mis alumnos y amigos, y que continúa vigente todas las primaveras entre mayo y junio.

Hoy en día, mi colaboración con los Gaiteir@s do Minho y mi amistad con el maestro Antón Corral contribuyen a que mi vínculo con la ciudad de Tui sea cada día más fuerte.
Y esta es la pequeña historia del Ofertorio ó xeito antigo (Ofertorio al estilo antiguo)

---



If there is a Galician city with which I keep a close relationship is -besides my native Vigo-, with the town of Tui.

Around 1991, I went to visit the town, I entered in the cathedral and asked for the sheet music files. They opened the doors for me and suddenly they had at my disposal a large collection of sheet music, At that time I did not work on Wednesday, and I took that day during a season for traveling to Tui and poke around (to my friends I called it «research») between those old papers and scrolls.

Digging into the file I found scores that were very adaptable to bagpipe. I remembered an cd that I've listen to years ago with breton music played with bombarde and organ, then the idea of doing the same with the bagpipes arose. I spoke to the priest in charge of the cathedral on these years, Mr. Domingo Cameselle (not without some fear, because the bagpipe was not always well received by some sectors of the clergy, who considered it pagan, noisy and unsuitable to be performed in a temple). To my surprise, Mr. Domingo welcomed the idea with enthusiasm, but there was not enough pieces for play a concert, so he proposed me solemnize with these music a Mass celebrated by him in the cathedral itself.

I think it's important that a priest, in 1992 is who proposes that the bagpipe -after many years of rejection by the catholic church- not only can be interpreted in a cathedral , but also does so within the act more important for Catholic worship: the mass.

Just missing the piper, so I suggested to one of the best I knew at the time: Ernesto Coello, who was enthusiastic about the idea.

I adapted two pieces of the cathedral's files for bagpipe and organ, but we needed an offertory. The date approached and I could not find a score to fill that gap. So one morning instead of going to the files, I asked permission to use the organ and right there in the cathedral itself, I wrote this little piece.

And it I think it was an act more relevant than we expected, because in the last rehearsal, the journalist Eva Gonzalez appeared with his camera and published it as news on Faro de Vigo's back page (local newspaper):



That Mass was the beginning of my musical relationship with the good people of the cathedral. When the baroque organ was restored years later, I was invited to perform an annual concert with organ and bagpipes, for what ever I resort to my students and friends, and we continue doing it every spring between May and June.

Today, my collaboration with Gaiteir@s do Minho (Galician-Portuguese bagpipe band) and my friendship with the master -bagpipes builder- Antón Corral contribute to make stronger my link with the city of Tui.

And this is the little story of the Ofertorio ó xeito antigo (Offertory on the ancient way)
---



S?il y a une ville galicienne avec laquelle je garde une relation étroite est -en plus de ma ville natal, Vigo-, avec la ville de Tui.

Vers 1991, je suis allé visiter la ville, et j'ai entré dans la cathédrale et demandé pour les fichiers de musique. Ils ont ouvert les portes pour moi et tout à coup j'ai eu à ma disposition une grande collection de partitions. À ce moment-là mon jour de repos au travail était le mercredi, et j'ai pris ce jour-là au cours d'une saison pour voyager à Tui et pour badauder (à mes amis j'ai appelé ça «rechercher») entre ces vieux papiers et parchemins.

Fouillant dans les fichiers que j'ai trouvé des partitions qui étaient très adaptables à la cornemuse. Je me suis souvenu d'un cd que j'avais écouté il y avait des années avec de la musique bretonne joué avec bombarde et orgue, alors l'idée de faire la même chose avec les cornemuses a émergé. J'ai parlé avec le prêtre en charge de la cathédrale sur ces années, M. Domingo Cameselle (non sans une certaine crainte, parce que la cornemuse n'était pas toujours bien reçu par certains secteurs du clergé, qui le considéraient comme païenne, bruyant et impropre pour être joué dans un temple). À ma grande surprise, M. Domingo a accueilli l'idée avec enthousiasme, mais je n'avait pas suffisamment de morceaux pour jouer un concert, alors il m'a proposé de solenniser, avec ces musiques, une messe célébrée par lui dans la cathédrale elle-même.

Je crois qu'il est important qu'un prêtre, en 1992 soit qui propose que la cornemuse -après de nombreuses années de rejet par l'Eglise catholique- peut non seulement être interprété dans une cathédrale , mais aussi de le faire dans l'acte plus important pour le culte catholique: la masse.

Manque juste le joueur de cornemuse, alors j'ai proposé ça à l'un des meilleurs que je connaissais à l'époque: Ernesto Coello, qui était enthousiaste à l'idée.

J'ai adapté deux morceaux de fichiers de la cathédrale pour être joués avec cornemuse et orgue, mais nous avions besoin d'un offertoire. La date approchait et je ne pouvais pas trouver une partition de combler cette lacune. Donc, un matin, au lieu d'aller chercher dans les fichiers, j'ai demandé la permission d'utiliser l'orgue et là, dans la cathédrale elle-même, j'ai écrit cet petit morceau.

Et je pense qu'il s'agissait d'un acte plus pertinent que nous nous attendions, parce que dans la dernière répétition, la journaliste Eva Gonzalez est apparu avec sa caméra et l'a publié que des nouvelles sur la derniêre page du Faro de Vigo (journal local):



Cette messe a été le début de ma relation musicale avec les bonnes gens de la cathédrale. Lorsque l'orgue baroque a été restauré ans plus tard, j'ai été invité à donner un concert annuel avec orgue et cornemuses, pour lequel je fais appel à mes étudiants et amis, et nous continuons de le faire à chaque printemps entre Mai et Juin.

Aujourd'hui, ma collaboration avec Gaiteir@s do Minho (bande de cornemuse galicienne-portugaise) et mon amitié avec le maître -constructeur de cornemuse- Antón Corral contribuent à rendre plus fort mon lien avec la ville de Tui.

Et ça c'est la petite histoire du Ofertorio ó xeito antigo (Offertoire sur l' ancienne voie )
---




Partitura / Sheet Music / Partition :

Ofertorio ó xeito antigo - Partitura

Diego Mariño (Gaita/ Galician bagpipe/ Cornemuse galicienne)

Ofertorio ó xeito antigo - Audio






Categoría: 01. Composicións orixinais - Original compositions - Publicado o 18-01-2014 01:43
# Ligazón permanente a este artigo
Chuza! Meneame
© by Abertal

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0