| Pequena axuda para decidir onde tomar o aperitivo, alí onde te atopes. |
|
Este blog pretende ser unha pequena "guía" dos bares que máis me gustan para tomar o aperitivo; eso si, sempre acompañado dun bo pincho, e fuxindo das tan socorridas "patatillas" ou olivas de baixa calidade.
A miña intención é que o blog estea o máis actualizado posible, e por iso en lugar de recurrir á memoria, vou a ir engandindo locais pouco a pouco, segundo os vaia visitando.
Espero que vos guste; e tamén os vosos comentarios para que a información sexa o máis correcta posible.
Vémonos de pinchos...
|
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Raíces Galegas |
|
 Perto da remodelada Praza Roxa de Santiago (¿alguén entende a cascada esa da Costa das Camelias?), este é outro dos locais onde lle dan ó cliente a posibilidade de escoller o acompañamento da súa bebida: ourella, ensaladilla ou zorza. Ou sexa, para tódo-los gustos.
Esa é unha das mellores cousas do local, esa posibilidade de escoller o pincho; non é algo tan espectacular como pasa noutras cidades (Salamanca, por exemplo), pero é un bo síntoma de que se intenta cuidar ó cliente. O peor é que, en plena Rúa Nova, segundo qué días e a qué horas, pode resultar complicado entrar.
Decir, por último que o Raíces é unha boa opción para coller folgos cun dos seus xeitosos bocadillos.
Rúa nova de abaixo nº36. Santiago de Compostela. |
|
|
|
|
| Café Bar Nuevo |
|
 Como o cliente ó que seguimos ate O Facho, que tan ben nos resultou, saía deste bar, decidimos darlle unha oportunidade. E a verdade é que nos puxeron un pequeno pincho dunha empanada caseira de bonito do melloriño que tiña probado en tempo.
Vaia por diante que a empanada, en case todas as súas versións menos na de peixes grandes, é un dos meus platos favoritos; pero esta era realmente boa, polo abundante do recheo e o pouco aceitosa que estaba. Realmente espectacular.
O malo é que fotografía que fixen non vende o boa que estaba esa empanada; pero é que había unha cliente xusto ó lado que case non ma deixa facer, do moito que se me pegaba para axexar. Agora penso que igual tiven que deixar que fose ela quen a fixera...
Rúa Díaz de Rábago nº8. A Pobra do Caramiñal. |
|
|
|
|
| La Piedra |
|
 Non é un sitio que frecuente, pero o outro día acabei a noite tomando un gin-tonic na terraciña de La Piedra, e cal non foi a miña sorpresa cando nos puxeron, ademáis duns manises dos que demos boa conta, un pincho de pan con aceite e xamón. Ás dúas e pico da mañán, e ainda que un veña dunha boa cea (como era o caso) é de agradecer.
Pero non por eso deixa de chamarme a atención. Cando a maior parte dos bares non acompañan a consumición con nada, cando moitos outros só se deciden polos manises ou as patatillas, que a unha hora á que xa un non espera nada lle poñan pan con xamón é toda unha sorpresa que merece un lugar neste blog.
E iso, pese a que La Piedra non é un dos meus locais preferidos; entre outras cousas, porque debe ser o máis desordenado do mundo: non sei se é porque non teñen almacén, ou directamente por comodidade, pero é moi normal atopar caixas de leite, café, ou calquera outra cousa polas esquinas. Eso é o peor de todo, por incómodo e incomprensible.
O mellor: ese pincho a deshora.
Rúa Eduardo Pondal nº82. Pontevedra. |
|
|
|
|
| Casa Susa |
|
 A Casa Susa é difícil chegar casualmente, está perto do Mosteiro de Poio, pero alonxada do vial que une Pontevedra e Sanxenxo, é preciso desviarse polas "pistas" do lugar para chegar alí.
E non é un bar. Está adicada sobre todo ó servizo de comidas, case sempre por encarga, aproveitando non só o seu pequeno comedor, senon os dous "reservados" dos que dispón. Hei de decir que nunca estiven xantando ou ceando en Casa Susa, así que pouco podo decir da súa cociña.
Pero como teño familiares que viven perto, e como ten unha eira pouco barulleira, Casa Susa paréceme unha boa opción para tomar algo relaxadamente. Estiven un domingo fai quince días, e de pincho había mexillóns en vinagreta, pero teño a idea de que en algúnha ocasión nos puxeron tamén callos.
O peor do local é que se están moi agobiados cos xantares ou ceas poden esquecerse de poñer o pincho.
Avda. Doctor Martínez nº16. O Muiño. San Xoan de Poio. |
|
|
|
|
| Ferruxe |
|
 Hei de dicir que se entrei no Ferruxe foi porque me chamou á atención a súa decoración: ferro oxidado, como o seu nome indica, e as mesas que ó igual co chan, teñen a superficie de vidro. Isto permite observar a area que se atopa debaixo (fixádevos na foto), e no caso do chan outros obxectos do mar. É coma andar por riba da praia. Foi unha mágoa non estar pola noite, porque cunha axeitada iluminación seguramente sexa un local máis fermoso. Como está en pleno pobo de Corrubedo, a verdade é que chama a atención pola súa orixinalidade e modernidade.
O pincho que nos puxeron non foi para tolear, pero non estaba mal: macarróns con tomate e salchichas. Quentiño e abundante, é bo para que a cervexa sente ben no corpo.
O mellor, ademáis da decoración, sería sen dubida a súa terraza con vistas ó mar, e ás famosas Dunas de Corrubedo.
Rúa do Porto nº2. Corrubedo. Riveira. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
