Cando voltemos por O Grove, habemos de facerlle outra visita a Casa Abel, que nos pareceu un dos locais máis populares da Rúa Platería.

E así debe ser, pois uns clientes que entraron despois de nós no bar anterior, chegaron tamén a este pouco antes de que nós foramos saír, e tivemos a sensación de que non era casualidade, senón que coñecían moi ben a zona e sabían a onde había que ir.

De pincho, ovo fritido... ao que só lle faltou que viñera con pan de millo en vez de con pantrigo para ser perfecto.

Non sei se foi a casualidade ou sempre e así, pero aínda que alí non o pedimos, no Lagar de Platería tamén había ovos fritidos de pincho. Será o ovo, e non ningunha caste de marisco, o prato típico de O Grove?

Rúa Platería nº63. O Grove

Non lembraba eu unha ponte de decembro con tan bo tempo coma o que tivemos este ano, así que aproveitando que estabamos pasando un par de días na illa da Toxa, un día á hora de xantar decidimos ir dando un paseo ate O Grove.

Seguindo os consellos do amigo Avelino, achegámonos ate a rúa Platería para tomar uns viños e picar algo, e a verdade é que foi unha sorte ter preguntado, pois penso que sós non teriamos chegado ate alí, aínda que O Grove non sexa demasiado grande.

O primeiro local que visitamos foi O Lagar da Platería, viñoteca e tapería. Sentamos na barra e pedimos uns viños, que as mesas parecían máis ben preparadas para os clientes que ían xantar. Coa consumición, ofrecéronnos para escoller entre tres pinchos diferentes, e non lembro agora se nos puxeron tamén uns manises ou unhas olivas primeiro; tedes que perdoar, pero fai tanto tempo que non escribía aquí, que ate perdera o costume de ir anotando as cousas.

Como o que nos cobraron, que tampouco lembro certo, pero teño a idea de que era pouco máis de dous euros por viño (Mencía e Rías Baixas).

Rúa Platería nº4. O Grove

Buscando un sitio para xantar en O Grove, non sei porqué me chamou a atención o cartel que indicaba onde se atopaba este restaurante, díxeno en voz alta, Makeijan lembrou que alguén lle comentara (sen saber se era aquí ou noutra poboación da zona) que era un local moi chulo e que se comía bastante ben, e aló nos fomos...

E a verdade é que deseguida nos demos conta de que iamos ter sorte pois, só con achegarnos á entrada, o cheiro a carne á brasa que nos chegaba era realmente apetecíbel.

De todos os xeitos, como somos moi sacrificados e non podemos deixar a oportunidade de localizar un pincho xeitoso, antes de nada achegámonos á barra para ver se había sorte. Pedimos dúas cañas (ó pagar vimos que nos cobraran un euro cincuenta por cada unha, xusto a metade que en A Toxa), e aínda que xa dixeramos que iamos quedar a xantar, pouco despois apareceron cuns pinchos de polo con salsa que, ademais de ser de balde, estaba moi bo.

Todo un descubrimento, este Almacén do Avó.

Rúa Castelao nº149 interior. O Grove

Un dos agasallos que nos fixeron os Reises, previa intervención dos nosos pais, foi unha fin de semana no hotel Hesperia Isla de La Toja, balneario incluído.

Chegamos a A Toxa xusto á hora do aperitivo, así que mentres pensabamos a onde iamos xantar (aínda que calquera que coñeza a ila sabe que alí non hai moitas opcións, por non dicir ningunha...) tomamos unha cervexa nunha das cafeterías-bares do hotel, La Fuente, que aínda que está no mesmo edificio, ten a entrada dende fora.

Sentámonos na barra, algo que pareceu sorprender ós camareiros, e pedimos un par de cañas (dunha cervexa nacional, dato importante), e puxéronnos unhas améndoas para acompañalas... Nótase que este é un bar de categoría, que senón teríannos posto manises, pensamos co casino ás nosas costas... Pero un pouco despois, e nunha das cazoliñas que vimos ó lado das billas da cervexa cando entramos, puxéronnos tamén unhas patacas bravas (tapadas, eh, para que non enfriaran).

Os ricos tamén toman pinchos!, dixemos non sen certa sorpresa.

Pero a sorpresa de verdade quedou para o final: nunca pagara por dúas cañas de Estrella Galicia os SEIS EUROS que nos cobraron... Caro ate para un sitio que pretende ser tan elitista coma este; sobre todo, se o comparamos cos catro euros que pagamos ó día seguinte no casino por un gin-tonic preparado como mandan os cánones. Isto, a dicir de Makeijan, que eu mentres andaba intentando descubrir os segredos da ruleta...

Pero esa é outra historia, e non ten nada que ver cos pinchos.

Illa de A Toxa s/n. O Grove