O primeiro pincho do ano 2009 foi no Borona. A verdade é que non tiña pensado ir a ningures, pero acabei quedando coa miña amiga Vicki para tomar algo rapidiño e quedamos alí porque queda máis ou menos a medio camiño ás dúas.

Hei de recoñecer que non é o meu sitio preferido: hai sempre moita xente, e o aire está demasiado cargado polo fume do tabaco. Pero ao seu favor, o Borona ten a súa situación, ao final da Rúa Real e ao principio da Praza de Curros Enríquez, e que sempre (ou case, que se está demasiado cheo, igual a algún só lle tocan olivas) poñen un pincho xeitoso, que moitas veces é quente como a min me gusta. Hoxe, á miña amiga, que chegou un chisco antes, puxéronlle guiso de fideos con carne e a min tocoume un montadiño de raxo. Clara e cervexa (terzo), 3,20 euros.

Non, os pinchos non son os da foto. Como dicía, non tiña pensado ir a tomar nada e deixei a cámara na casa. Así que aproveito os callos que nos puxeron a Makeijan e a min fai un tempo, e que andaban por aí esperando a súa oportunidade de saír á luz.

Travesía do Comercio nº3. Ponteveda

Hai locais que non teñen sorte, e non me estou a refirir aos negocios que se montan, senón aos locais en si. Supoño que todos coñecedes casos nos que monten no que monten na súa ubicación, as cousas non van ben e acaban pechando relativamente pronto.

Quero pensar que quen están ao fronte da Adega de Campos son conscientes de onde se meten, xa que penso que é o terceiro ou cuarto negocio de hostalería que se establece neste local en pouco máis de dous anos.

Así que espero que teñan sorte; unha, porque poñen un pincho xeitoso; e dous, porque me colle de camiño á casa cando paso polo centro da cidade, e non polo parque como fago case sempre...

A primeira vez estiven sen cámara (pincho de mexillóns á vinagreta) e pagou unha amiga. A foto corresponde á miña segunda visita, na que pagamos por dúas claras (e dúas máis que xeitosas cazoliñas de ourella) 2.80 euros.

Rúa Peregrina 14. Pontevedra

Levo tanto tempo sen contar nada que non sei por onde empezar. E fai moito que quería falar dun local que abriu fai uns meses rn Pontevedra, na mesma situación na que antes estaba o Veterum e dalgún xeito herdeiro do mesmo, xa que a nova dirección non trouxo moitos cambios ao local. Segue a ser unha boa opción para tomar un viño de cando en vez acompañado por ese pincho de cortesía do que tanto disfruto.

Que o pincho sexa diferente para cada cliente é, quizais, o máis salientábel de El Deleite. Algo que está moi ben cando vas con alguén de confianza que che deixa probar do seu, pero que pode ser complicado cando con quen estás escolle precisamente ese que che apetecía a ti... Algo bo de arranxar se se pide unha segunda consumición, na que os pinchos serán diferentes.

Non soen faltar as patacas que vedes na foto (pincho para tres), queixo, ensaladilla.... máis o polo con guacamole penso que non o poñen tan a miúdo, e iso que está ben bo!

O prezo da consumición varía segundo o viño que se pida, máis non se sae da media dos locais de Pontevedra. Aínda que a maior ventaxa do local, para min, é que non queda lonxe da nosa casa. Así que sempre é unha boa opción para unha primeira ou última etapa.

Rúa Virxe do Camiño nº28. Pontevedra

Facía anos que non entraba no cafetín da Alameda, pero fai uns días, un xantar de traballo levoume ata alí, antes de sentarnos á mesa pedín un viño na barra, e de pincho puxéronme camaróns! Pequeniños, pero camaróns... e eu sen cámara!

Falando co encargado, do que agora non son quen de acordarme do seu nome, explicoume que no Mesón do Cafetín (que está baixando as escaleiras) se poden atopar máis de duascentas cincuenta referencias de viños, e que a maior parte deles se poden tomar por copa. Só abren de luns a xoves á hora de xantar, pero aínda así teñen unha clientela fiel coidada a base de bos viños, e, como non de agasallala de seguido con pinchos de balde.

Con estes antecedentes, non me custou moito convencer a Makeijan para achegarnos ate alí o sábado pasado. Unha rolda de Abadía de Gomariz, e un Prima do que nos tomamos dúas copas cada un saíron por quince euros. Durante todo o tempo que estivemos alí, fóronnos poñendo distintos pinchos (queixo, mexillón con pan de millo, paté de ourizo, polo con patacas...), moitos dos cales quedaron sen fotografar. Non se pode estar a todo!

Rúa Alameda Arquitecto Sesmeros s/n. Pontevedra

Por unha serie de cuestións que agora non veñen ó caso, estou facendo un Curso de Dirección e Xestión de Bodegas que me ocupa os venres pola tarde, sábados pola mañá, e algún que outro mércores dende finais de febreiro e ate o... 5 de xullo!

Aínda que organizado pola CEP, o curso en cuestión ten lugar nun lugar nin máis nin menos que no Pazo de Mugartegui, na sede da D.O. Rías Baixas.

Dende o primeiro día, demos en tomar o café da media tarde ou media mañá todos xuntos (somos quince, e case sempre se nos une o relator de quenda), e facémolo no único bar que hai na praza: O Pino.

A verdade é que non teño ido moito por este lugar, e iso, que en canto empeza o bo tempo, a súa terraza é das máis agradábeis e tranquilas da cidade. Os donos do bar, en idade de xubilarse, queren traspasalo, e non é xa a primeira vez que algún dos compañeiros de curso propón que o collamos entre todos...

Aínda que por razóns totalmente egoístas, espero que ese traspaso non sexa antes do verán, porque nos tratan moi ben. Moitos tomamos café (un euro), pero moitos outros non. Así que ademais dos máis tradicionais churros (ou galletas maría, segundo o día), tamén nos poñen empanada ou tortilla para picar. Algo que persoalmente me gusta, xa que un dos meus vicios (sempre que é posíbel) é o de acompañar o café con leite con pincho salgado, costume este ó que me afixen nos meus tempos de estudante en Salamanca.

Rúa Padre Isla nº10.Pontevedra

[1] 2 [3] [4] [5] [6] [7]