| A debilidade é grande e a tarefa ardua, pero a necesidade histórica de construir unha alternativa global ao capitalismo é mais evidente e urxente que nunca. |
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 8 de marzo: DIA INTERNACIONAL DA MULLER TRABALLADORA |
|
En todo o mundo as mulleres traballadoras vimos soportando sobre as nosas costas os piores efectos desta nova crise capitalista, e sobre todo das ?receitas? aplicadas por todos os gobernos para saír desta, salvando á banca e a patronal. Isto tradúcese nun incremento da explotación e un agravamento tanto da violência de xénero como do asedio moral, para manternos no rol tradicional feminino que o patriarcado asígnanos. Con todo, a realidade indica que as mulleres participamos de forma crescente nas distintas loitas da clase traballadora, tanto urbana como rural, así como no movemento estudantil.
QUÉRENNOS SUMISAS, POBRES E SEN DEREITOS
MULLER, ORGANÍZATE E LOITA!
Tamén no Estado Español o plan de axuste avalado polas cúpulas sindicais de CC.OO e UXT que asinaron unha nova e vergoñenta traizón, é unha auténtica guerra social contra a clase traballadora, que cai sobre todo nos sectores máis oprimidos como somos as mulleres. Por iso o 8 de Marzo, Día Internacional da Muller Traballadora, debe ser para nós unha xornada de loita e mobilización para defender os nosos dereitos e enfrontar as medidas que vénnos impondo. Tanto o goberno central como a Xunta do PP fan parte destas medidas de axuste e austeridade contra as mulleres.
Neste cadro, rexeitamos rotundamente a nova lei da familia da Xunta, porque fai retroceder a situación anos, recuperando o reaccionario rol tradicional da muller para ?aforrar en servicios sociais? e ademais recupera o discurso ?da familia heterosexual e a maternidade como rol social vital?.
Poren, hai que saír á rúa para denunciar:
Unha reforma laboral que precariza aínda máis o emprego e elimina dereitos
? Porque permite ao empresario saltarse o convenio colectivo, e dentro deste os acordos sobre distribución de horarios de traballo, dificultando aínda máis a dobre e mesmo tripla xornada laboral á que nos vemos sometidas: a chamada ?conciliación laboral e familiar?, que segue recaendo fundamentalmente en nós.
? Porque supón máis trabas para o acceso á prestación por desemprego, posto que o cómputo xa non será por días, senón por horas traballadas e as mulleres somos as que máis contratos a tempo parcial acumulamos (o 80% dos mesmos).
? Porque rebaixa do 5 ao 2,5% a porcentaxe de absentismo total do persoal para xustificar despedimentos obxectivos individuais por faltas de asistencia (justificadas ou non). É obvio que somos maioritariamente as mulleres quen nos vemos obrigadas a faltar ao noso traballo cando as persoas dependentes da nosa familia están enfermas ou precisan atención complementaria.
? Porque continúa ignorando o problema do emprego doméstico mergullado que realizan miles de mulleres, algunhas en réxime case de escravitude.
Unha reforma das pensións que nos leva a un maior empobrecimiento
? O actual sistema de pensións, baseado no modelo de familia patriarcal, non nos outorga os mesmos dereitos nin a mesma protección social que aos homes. A menor taxa de ocupación, a desigualdade salarial e as saídas e entradas do mercado laboral a consecuencia da feminización do coidado de familiares (a máis diso os restos do franquismo que excluíu ás casadas do emprego), fan que a pensión media das mulleres sexa agora un 39% máis baixa que a dos homes. Pero esta nova reforma non só non toma ningunha medida estrutural para cambiar esta situación, senón que ademais alarga o período de cómputo e a idade de xubilación, deixando a miles de mulleres fóra desta protección social ou, se logran optar a ela, facendo que perciban ingresos inferiores.
? Aínda por riba, atopámonos con que botan a culpa da reforma á baixa natalidade. Como queren que teñamos máis fill@s? De feito, ter poucos fill@s é un mecanismo de supervivencia para as mulleres traballadoras. De case nada nos serve que nos recoñezan nove meses de cotización por coidado de fill@s até un máximo de dous anos e só para aquelas mulleres que interrompan a súa vida laboral, son migallas que non nos alcanzan para acceder unha pensión digna!
Un recorte en gastos sociais que fomenta a privatización e aumenta a desigualdade.? Estes recortes supoñen a supresión do cheque-bebé, a diminución das axudas á dependencia nun 5%, a rebaixa dun 11% nas axudas á natalidade, maternidade, riscos durante o embarazo e lactación. Na mesma liña, as partidas orzamentarias destinadas a sanidade, educación e servizos sociais redúcense un 8% neste ano. Esta redución xustifica ademais o camiño para a súa privatización, no que Xunta é un ?alumno aplicado?, facendo os servizos públicos máis caros e de peor calidade.
? Neste contexto, e ao non existir corresponsabilidade entre homes e mulleres na repartición de tarefas domésticas e de coidados, naquelas familias onde non poden custearse os servizos (privatizados ou semiprivatizados), estas tarefas seguen sendo unha pesada lousa que se carga fundamentalmente sobre as costas das mulleres.
Non podemos nin queremos esquecer....
Neste 8 de Marzo temos a obriga de lembrar ás decenas de mulleres mortas a mans das súas parellas ou exparellas, o inferno de malos tratos que viven miles de mulleres. E temos tamén a obriga de esixir dos gobernos e as institucións que tomen medidas que vaian á raíz do problema.
Por todo iso, esiximos:
? A igual traballo, igual salario!
? Redución da xornada laboral. Traballar menos para traballar tod@s!
? Non á dobre xornada de traballo: corresponsabilidade nas tarefas domésticas e de coidados! Comedores e lavandarías públicas.
? Pola ampliación da baixa por maternidade e paternidade ao seis meses sen diminución salarial!
? Inclusión no réxime xeral da seguridade social ás empregadas de fogar!
? Equiparación das Pensións máis baixas ao SMI!
? Investimento público para crear prazas suficientes e gratuítas en gardarías, escolas de educación infantil, Centros de día, residencias para persoas maiores e servizos profesionais de atención á dependencia.
? Non á privatización dos servizos públicos!
Acude as mobilizacións convocadas na túa comarca, cidade |
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
