| A debilidade é grande e a tarefa ardua, pero a necesidade histórica de construir unha alternativa global ao capitalismo é mais evidente e urxente que nunca. |
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Pola recuperación dos peiraos |
|
POLA MUNICIPALIZACIÓN DO CHAN E OS SERVIZOS PÚBLICOS
Para o 30 de maio está convocada umha manifestación na Coruña baixo os lemas: EN DEFENSA DO PORTO, E NON Á PRIVATIZACIÓN E VENDA DOS PEIRAOS.
A venda dos peiraos foi um acordo de Estado entre o alcalde do PSOE, daquela Paco Vázquez, e o goberno do PP, Aznar, para financiar a obra faraónica que é o Porto Exterior a raíz do atentado do Prestige; e en vez de que fose financiada polo estado como se fai en outras ocasións (porto exterior de Xixón ou agora Valencia) tiveron a idea de que fose a cidadanía galega e coruñesa a que financiara a obra.
Moitos anos despois, e fronte a tremenda débeda que xerou a obra, volve a festa e a borracheira das recalificacións e a especulación, e o actual goberno do PSOE UP, a través da Autoridade Portuaria, quere facer caixa coa venda dos peiraos.
Sen lugar a dubidas, é um motivo xusto para nos manifestar contra a volta aos dias de “viño e rosas” da privatización do chan e a especulación urbanística a costa do patrimonio da sociedade, mas non o principal.
A poboación traballadora da Coruña e a área metropolitana sufre todos os días a privatización dos servizos públicos de competencia municipal ou supramunicipal, umha política que partillan todos os partidos: todos desde o transporte colectivo ate a recollida do lixo, pasando polo proprio chan urbán a través da ORA, nun“repago” a umha empresa privada polo uso dun ben municipal, que xa pagase en contribucións e impostos sobre os vehículos.
As cidades e as súas areas metropolitanas están construídas ao redor do coche particular, á súa maior gloria. Esta política, ademais de converter nun saúdo a bandeira hipócrita a loita contra o “cambio climático”, supón un novo saqueo, xunto co prezo da vivenda, dos salarios dos traballadores e traballadores, na ORA, as peaxes, o mantemento do automóbil, etc.; porque a alternativa, os buses urbanos ou metropolitanos, en mans de empresas privadas, teñen uns horarios non axeitados as quendas de traballo ou estudo. A primeira hora da maña e pola noite é imposible moverse pola área en transporte colectivo.
Para a veciñanza da Coruña e da Area Metropolitana a xusta loita por uns equipamentos públicos nos peiraos, primeiro, non resolve o problema dos equipamentos nos barrios; e, segundo, uns bos equipamentos nos peiraos sen un transporte publico de calidade e barato, estando como están lonxe de moitos dos barrios (Novo Mesoiro, Os Rosais, Agra do Orzan, Castrillon, ...) e pobos mais dinámicos do resto da Area Metropolitana, xunto coa ORA e os aparcadoiros privados (O Canton, Palexco,...) que os rodea, faría deles, ademais de inútiles para a maioría da poboación lonxe deles, unha illa pública nun mar de privatización do chan.
Corrente Vermella considera que a loita pola re municipalización do chan coa supresión da ORA, a municipalización dos servizos públicos, comezando polo transporte colectivo (buses, tren de proximidades, etc.), etc., vai moito mais aló da recuperación dos peiraos; supón outro modelo de cidade oposto polo vértice ao actual.
Para iso hai que rachar co localismo “vazquista”, municipalista, e apuntar á superación do que nos feitos está superado, os concellos separados artificialmente por interese económicos e políticos. A Coruña fai parte dumha conurbación que a desborda encarando o problema desta maneira, establecendo umha Area Metropolitana baseada na defensa do carácter público dos servizos colectivos e umha coordinación de todos eles.
Un localismo municipalista miope que atenta, mesmo dentro dos limites desta estrutura municipal local actual, contra o proprio financiamento dos concellos. A dispersión da poboación fai que Galiza reciba umhas subvencións estatais moi inferiores ao que lle correspondería, pois fanse dacordo aos criterios do municipalismo castelán: o concello correspondese coa unidade de poboación, cousa que na Galiza non é así.
O localismo municipalista é umha das bases da opresión nacional da Galiza ao manter dispersión poboacional que sustenta o caciquismo, e é parte do sistema que beneficiase dele, o réxime do 78; rachar con ele cuestiona umha das institucións do estado da monarquía, a estrutura municipal centralista.
ACUDE Á MANIFESTACIÓN O 30 DE MAIO, ÁS 12 NA PALLOZA |
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
