| A debilidade é grande e a tarefa ardua, pero a necesidade histórica de construir unha alternativa global ao capitalismo é mais evidente e urxente que nunca. |
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ?Goberne quen goberne, os dereitos deféndense? |
|
Pedro Sánchez investido: ?Goberne quen goberne, os dereitos deféndense?
Finalmente, tras 10 meses de goberno en funcións e dúas eleccións xerais, Pedro Sánchez foi investido Presidente, cunha diferenza mínima de dous votos. Foino, nun feito inédito desde a Transición, integrando a Unidas Podemos no goberno e despois de pechar un laborioso acordo con ERC, así como tras pactar co PNV. É dicir, facendo o contrario do que axitou na campaña electoral.
Sánchez declarou que o próximo Goberno será o instrumento para un gran cambio progresista e Iglesias ha ir máis lonxe, declarando que será unha referencia europea e mundial das forzas progresistas e de esquerda.
Unha dereita desbocada
A dereita e a ultradereita preséntano como un Goberno «ilexítimo», froito dun «golpe institucional» contra a «unidade de España», presidido por un «traidor» e levantado co apoio de «golpistas» de ERC e «terroristas» de Bildu. Esta declaración de guerra da dereita chegou a incluír ao longo destes días chamamentos aos militares de representantes de Vox. Desde Corrente Vermella só podemos mostrar a nosa repugnancia e reafirmar o noso compromiso para pararlles os pés.
Un Goberno fráxil
As promesas de Sánchez e a exaltación de Iglesias chocan coa realidade dun Goberno fráxil. Cada lei vai significar unha negociación a múltiples bandas e non digamos os Orzamentos. Os apoios para a investidura non alcanzan para acometer ningunha reforma constitucional e fan mesmo difícil a aprobación de leis orgánicas. O trifachito anunciou que calquera cambio legal importante vano a levar ao Tribunal Constitucional e que recorrerán de forma sistemática ao aparello xudicial, dominado por xuíces reaccionarios amigos, que a Transición nunca depurou.
Por outra banda, a permanencia do Goberno depende da continuidade dos pactos tecidos para a investidura e, moi en particular, da marcha do pacto con ERC.
A mellor maneira de combater á dereita é non baixar a garda e mobilizarse polos dereitos
O novo Goberno vai aproveitar as ameazas e a brutal hostilidade da dereita para pedir que se lle dea un cheque en branco, porque só así pecharemos o paso ao trifachito.
O problema é que pode ser o propio Goberno quen abra a porta á dereita. Que pasará se decepciona á xente traballadora que os votou? Ou ás mulleres? Ou aos pensionistas? Ou ás nacionalidades? Ou aos mozos? Se ocorre iso e non construímos un forte movemento social para esixir os nosos dereitos, e mentres tanto a dereita aprovéitao para mobilizar á súa base social, ninguén poderá evitar que, máis pronto ou máis tarde, o trifachito reaccionario se aúpe ao goberno.
A mellor forma de combater á dereita é cumprir as reivindicacións polas que desde a rúa levamos anos loitando. E aquí é onde veñen os interrogantes. Non queremos augar a festa a ninguén pero a verdade é que hai moitas razóns para pensar que este goberno, no fundamental, non o vai a facer. En primeiro lugar, porque este PSOE é o mesmo que, xunto ao PP, reformou o artigo 135 da Constitución para amarrar que o pago da débeda ás entidades financeiras fose «prioridade absoluta do Estado» por encima de calquera gasto social. É o mesmo PSOE que en 2010 aplicou unha reforma laboral, que aprobou unha reforma regresiva das pensións e apoiou a intervención da autonomía catalá e a represión contra os seus dirixentes.
Palabras e feitos: o programa de Goberno
Tampouco a análise concreta do programa de goberno PSOE-UP, aínda que o presentaron aos catro ventos, dá pé a grandes esperanzas. O documento está repleto de promesas vagas e em longo prazo. Algunhas das ?medidas estrela? teñen máis titular que contido. Por exemplo, a anunciada ?derrogación da reforma laboral? que non é tal. Especifícanse algúns aspectos a ser eliminados, como o despedimento justificado por baixa médica ou a recuperación da ultraactividad dos convenios, pero mantense a rebaixa do custo do despedimento, a eliminación dos salarios de tramitación en despedimentos improcedentes ou a supresión da autorización administrativa para Elos, e sobre a subcontratación só hai vagas palabras. Respecto das causas obxectivas de despedimento, só obrigará a que sexan ?máis precisas?. O aumento do Salario Mínimo Interprofesional non se sabe aínda a que cantidade será nin o seu calendario de aplicación.
Sobre vivenda, a PAH denunciou que non hai ningún compromiso concreto real para parar os desafiuzamentos e que non se ofrecen solucións ao gravísimo problema da vivenda social (ler o comunicado da PAH picando aquí).
Está por ver o compromiso económico real na loita contra a desigualdade das mulleres e a violencia machista. A ?Lei Mordaza? seguirá vixente ata que se aproba unha ?Lei de seguridade cidadá?. Contra o cambio climático fálase de obxectivos a alcanzar en 2040 ou 2050. As empresas enerxéticas van seguir dominando o mercado. Sobre os migrantes, só se di que se modificará o sistema de acollida para que sexa ?máis eficiente e solidário?, manténdose os CIEs e a Lei de Estranxeiría.
Respecto de Cataluña, Sánchez recoñece formalmente que se trata dun conflito político que debe resolverse politicamente, para o que pactou con ERC unha mesa de diálogo coa Generalitat. Pero está excluído un referendo de autodeterminación, que a Constitución prohibe, e tampouco hai compromiso dunha amnistía dos presos políticos cataláns. Se hai concesións de peso no marco autonómico, serán recorridas pola dereita ante o Tribunal Constitucional.
Por outra banda, todo o programa está explicitamente sometido á ?competitividade empresarial? (é dicir, a que os donos gañen o suficiente) e, en particular, ás normas financeiras da UE que fan imposible o cumprimento de gran parte das promesas. Todo se move, ademais, nos límites institucionais e legais dun réxime que os grandes poderes teñen «atado e ben atado»
Goberne quen goberne, os dereitos deféndense
Haberá quen pense que somos agoreiros ou que estamos a condenar ao novo goberno aínda antes que se forme. Pero era o mesmo Pablo Iglesias quen recoñecía o mesmo día da investidura que ?vivimos nunha democracia limitada polos poderes económicos?, que ?o poder dos fondos de investimento establece as regras do xogo? e ?define a política?, incluída a do novo goberno, ao mesmo tempo que mostraba-se feliz de que algúns grandes empresarios ?que defenden os seus interesses? comprendesen que non teñen nada que temer do novo Goberno (diario.é 7/1/20).
En Corrente Vermella comprendemos a quen resoplan de alivio ao ver fora do goberno á dereita e a extrema dereita e respectamos a todos os compañeiros e compañeiras que teñan ilusións no novo goberno PSOE-UP. Nós/as non temos a menor confianza, pero imos estar xuntos na rúa, de xeito conxunto, combatendo á dereita e esixindo os dereitos ao Goberno. Porque estamos plenamente convencidos de que non haberá ningunha conquista sen mobilización. Ningunha reivindicación debe ser apartada ou descafeinada. É xusto agora que están no goberno, que debemos esixir ao PSOE e a UP que cumpran as súas promesas. «Goberne quen goberne, os dereitos deféndense?.
|
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
