| A debilidade é grande e a tarefa ardua, pero a necesidade histórica de construir unha alternativa global ao capitalismo é mais evidente e urxente que nunca. |
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1º de MAIO. POR UMHA SAÍDA OBREIRA E DEMOCRÁTICA |
|
O FMI, a UE, Goberno e patronal celebran a "recuperación económica". Para eles son máis beneficios, para nós máis precariedade laboral e social. O ano 2017 as empresas do IBEX 35 gañaron máis de 40.000 millóns, 16% máis que o anterior. E entre 2016 e 2017, o 1% máis rico, o que concentra nas súas mans o 25% da riqueza, acaparou o 40% da nova riqueza creada, mentres o 50% máis pobre só alcanzaba o 7% (datos de Intermon Oxfam).
Os seus beneficios son a nosa precariedade
Din que crean emprego. En realidade, promoven a eventualidade e o traballo a tempo parcial, os empregos-lixo. Hai 2,8 millóns de subempreados a tempo parcial, a maioría mulleres. Só o 3,4% dos novos contratos son indefinidos e a tempo completo; o 90% son eventuais e cunha duración media de 52 días.
A precarización é tan grande que traballar xa non salva da pobreza. Temos 2,4 millóns de traballadores pobres e cada ano aumenta o seu número. Iso, sen falar dos traballadores inmigrantes, gran parte dos cales ve negados os seus dereitos básicos pola Lei de Estranxeiría.
E mentres un terzo dos fogares depende das pensións dos maiores, o Goberno reduce cada ano o seu poder adquisitivo. Iso, cando máis da metade das pensións están por baixo do salario mínimo e a media é de 930... Encima, o próximo ano queren aplicar o "factor de sustentabilidade" para recortar drasticamente as novas pensións.
Xa levamos nestas datas 11 asasinatos de mulleres, ante a burla dun "pacto de Estado" sen fondos para protexer ás mulleres maltratadas e ameazadas.
Os desafiuzamentos, ante a inoperancia dos "concellos do cambio", non baixan, empuxados pola subida brutal dos alugueres, os salarios miserables e un parque público de vivendas ridículo. O ano pasado houbo 60.000 desafiuzamentos e en leste van a máis, mentres os fondos voitre e os especuladores, man a man cos bancos, quedan coas vivendas. En Sanidade e a Educación, en lugar de reverter os recortes que mutilaron os servizos, mantéñenos e aínda profundan.
A deríva autoritaria do réxime monárquico
Esta política do Goberno e os seus aliados, ditada pola Unión Europea e ao servizo de banqueiros e grandes empresarios, vai da man dunha deriva autoritaria moi grave do réxime monárquico, que mostra ás claras a súa natureza de herdeiro do franquismo.
Esta deriva, encabezada polo Rei, diríxese en primeiro lugar contra o independentismo catalán, nunha campaña vingativa de represión que busca impor un castigo exemplar a Cataluña por atreverse a exercer o seu dereito a decidir o pasado 1 de outubro. Por iso manteñen o 155, procesan alcaldes, manteñen a dirixentes independentistas en prisión preventiva de maneira inxustificada e fabrican artificialmente delitos de rebelión e malversación. Unha fabricación tan basta que ata o tribunal alemán de Schleswig-Holstein cuestionou a euroorden de extradición do xuíz Llarena, sacándolle as cores ao réxime.
Pero non é só Cataluña, a onda represiva afecta a todo o Estado. Os casos de Altsasu (onde cualificaron unha pelexa de bar como delito de terrorismo e piden 375 anos de cárcere para oito novos) ou o de Tamara Carrasco (a moza catalá dos CDR á que o fiscal acusa de terrorismo e rebelión por cortes de tráfico) mostran que calquera delito por alteración de orde pública pode converterse en delito de terrorismo, en base aos cambios no Código Penal aprobados polo PP-PSOE. Hai 300 sindicalistas procesados en aplicación do artigo 315 do Código Penal. En base á Lei Mordaza ditaron prisión para rapeiros polas súas letras, detiveron a 73 persoas polos seus comentarios nas redes sociais, han procesado a máis de 60 por "enaltecemento do terrorismo" e impuxeron, só en 2016, 34.000 multas e 19.500 sancións.
Indignación social dun lado e colaboracionismo por outro
Ante esta situación a indignación social crece. Viuse o 8 de Marzo e vese nas manifestacións das Mareas e Coordinadoras Pensionistas, as mobilizacións en Murcia e as folgas dispersas. Vese na manifestación multitudinaria de Pamplona polos mozos de Altsasu e na de Barcelona pola liberdade dos presos políticos e contra a represión.
Se a situación mantense é polo colaboracionismo descarado do PSOE, alicerce do Réxime xunto ao PP (que agora vive horas baixas fronte a C's, que aspira a substituílo como representante da dereita). En canto a Podemos, móstrase impotente, alleo ás loitas e só preocupado pola súa sorte electoral.
Se a situación mantense é tamén pola burocracia de CCOO-UXT que, en lugar de impulsar a mobilización para recuperar salarios, derrogar as reformas laborais do PP e do PSOE e enfrontar a represión, paraliza as loitas e dá osíxeno ao Goberno cos vergoñosos pactos sobre o Salario Mínimo e o de empregados públicos. En pensións, entraron en disputa contra as Mareas e Coordinadoras Pensionistas, tentando reconducir e afogar o movemento dentro do Pacto de Toledo e no cadro da reforma de Zapatero.
Construír desde a rúa unha saída obreira e democrática
Este 1º de Maio temos que saír á rúa xunto ao sindicalismo combativo, as Marchas da Dignidade, as Mareas e Coordinadoras en defensa das pensións públicas, cos movementos sociais, para arroupar as loitas en curso e unificar forzas. Para construír á calor desas loitas unha saída obreira e democrática que rompa o círculo vicioso que esteriliza as loitas ao conducilas ao terreo das eleccións e do xogo parlamentario no seo dunha monarquía que xoga coas cartas marcadas ao servizo dos capitalistas e os capitostes do réxime. Non haberá cambio social, nin cambio económico, nin cambio político, sen construír desde a rúa, as empresas e os centros de estudo unha saída de clase que rompa esas regras do xogo.
-Contra a precariedade: Pola derrogación das reformas laborais do PP e do PSOE!
-Por salario e pensións mínimas de 1.084 ? e revalorización automática co IPC.
-Por unhas pensións garantidas polo Estado: Derrogación das reformas do PSOE-PP!
-Liberdade dos presos políticos: Fose o 155! Cataluña ten dereito a decidir!
-Liberdade dos mozos de Altsasu, Alfon e os presos por loitar: Derrogación da Lei Mordaza!
Fora Rajoy e a Monarquía!
Solidariedade internacionalista
E como Día Internacional da clase obreira, temos tamén que xuntar forzas solidarias cos traballadores de Francia en loita contra os plans antiobreiros de Macron; co pobo de Palestina, masacrado polo sionismo israelí; co pobo mártir de Siria, afogado en sangue pola ditadura genocida de Bashar Al Assad co apoio de Rusia e Irán; co pobo de Nicaragua, reprimido e tiroteado pola ditadura de Ortega.
Proletarios de todos os países, unídevos!
Viva o 1º de Maio!
24/04/2018
|
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
